خبرگزاری حوزه | آثار و برکات پیاده روی اربعین حسینی را باید از زوایا و ابعاد گوناگون مورد توجه و تحلیل قرار داد به خصوص از منظر آثار تربیتی که خیلی حائز اهمیت است، خاصه در روزگار کنونی که اهمیت تربیت بر اساس آموزه ها و تعالیم دینی به منظور زمینه سازی در مسیر رشد و تعالی معنوی انسان بر کسی پوشیده نیست.

در روایت از امام حسن عسکری (ع) داریم که زیارت اربعین یکی از ۵ علامت مؤمن برشمرده شده، ضمن آنکه در روایات معتبر دیگر نیز برای هر قدم در مسیر پیاده روی اربعین ثواب های بسیاری گفته شده تا آن جا که بنابر قول معصوم(ع)، با هر قدمی در این پیاده روی یک ثواب برای فرد نوشته می شود و گناهی از گناهان او آمرزیده می گردد.

پیاده روی اربعین از منظر تربیتی، نوعی همایش معنوی نیز به شمار می رود، کما این که افراد حاضر در آن که از نقاط مختلف دنیا گرد هم می آیند و به سمت حرم سالار شهیدان رهسپار می شوند، با انگیزه معنوی و جهت اقتدا به یک الگوی انسان صالح و مقتدای حق طلبان و عدالت پیشگان جهان این حضور را رقم می زنند. این روحیه‌ی حق طلبی نیز در وجود تمام افراد بشر وجود داشته و یک امر فطری محسوب می شود که نباید از کنار آن به راحتی گذشت.

هر کسی که در این مسیر به اباعبدالله الحسین(ع) عرض ارادتی داشته، در مقابل محبت سیدالشهدا(ع) و خاندان ایشان را نیز دریافت می کند و این دریافت محبت بی شک اگر همراه با بصیرت و معرفت باشد، زمینه ساز بروز و ظهور آثار و برکات بزرگی در ابعاد فرهنگی و تربیتی می شود که نه فقط زندگی فردی انسان بلکه جامعه بشری را به سمت خوبی ها سوق می دهد.

یکی دیگر از ابعاد تربیتی پیاده روی اربعین بُعد شیعی و اهل بیتی آن است و بالاترین جمعیت مذهبی، معنوی، دینی و شیعی می باشد که در سطح جهانی در حال برگزاری است. این نقطه اوجی است برای ما شیعیان که در طول سال های اخیر جمعیتی بالغ بر بیست میلیون نفر از نقاط مختلف دنیا در این مراسم بزرگ شرکت کرده و باوجود مشکلات قابل توجهی که در مسیر باید با آن مواجهه داشته باشند، اما با عشق و محبت بسیار این سختی ها را به جان می خرند تا به زیارت مقتدا و امام شهیدشان نائل شوند.

از سوی دیگر هر چند که بنابر آمار، مذهب شیعه در جهان اسلام یک اقلیت به شمار می رود، اما گردهمایی عظیم اربعین می تواند پویایی و حضور فعال این مذهب را به دنیا ثابت کند، ضمن آن که فراتر از مباحث شیعی، خود این پیاده روی با حضور برادران اهل سنت و حتی دیگر ادیان ابراهیمی، زمینه تقویت یک وفاق بین المذاهبی و بین الادیانی است.

بُعد و جهت مثبت دیگری که پیاده روی اربعین برای ما شیعیان به همراه دارد، تمرین برای ایجاد آمادگی برای ظهور حضرت ولیعصر(عج) است. مردم در این ایام پیرامون امامشان جمع می شوند و این یک تمرین برای جمع شدن زیر پرچم سبز منجی عالم بشریت است.

به هر صورت آن چه مهم است این که مردم ما در پیاده روی اربعین از برکات و آثار تربیتی مختلفی متنعم می شوند، کما این که در این مسیر به تمرین صبر و استقامت و مشاهده میدانی این معنویت و محبت به امام خود می پردازند؛ این شهود دیگر هیچ گونه ریایی در آن نبوده و به طور خاص در رشد و تحول معنوی آحاد جامعه به خصوص نسل جوان تأثیر خارق العاده ای برجای می گذارد، ضمن آن که فرصتی ارزشمند در راستای تفکر، محاسبه نفس و مراقبه است تا ان شاءالله همه محبان الحسین(ع) به این واسطه در مسیر رشد و تحول معنوی مطلوبی قرار بگیرند و در طریق عشق و دلدادگی به خدا و اولیای خدا نزدیک و نزدیک تر شوند.

سید محمدمهدی موسوی