به گزارش خبرگزاری حوزه، شهید اکبر خردپیشه شیرازی، رزمنده و سرداری است که در بین بچه ها و رزمندگان به جهت طلبه بودنش از قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به شیخ اکبر معروف بود و در مقطعی از دوران دفاع مقدس بنا برخواست و تشخیص مهدی زین الدین به مسئولیت مهم تشکیل و سازماندهی یگان دریایی لشکر ۱۷ گمارده شد و در این سنگر نیز خدمات و شایستگی های بسیاری از خود نشان داد.
او سال ۵۳ تحصیلاتش را در حوزه علمیه قم و مدرسه مرحوم آیت الله گلپایگانی شروع کرد و در سال ۵۵ نیز ازدواج کرد که حاصل این ازدواج به دنیاآمدن چهار دختر بود.
گذشته از فعالیت های سیاسی و مبارزاتی پیش از انقلاب، پس از بهمن ۵۷ به عضویت کمیته و سپس سپاه پاسداران درآمد و در سال ۶۰ به سمت جانشین فرمانده واحد عملیات قم منصوب شد.
در این مستند البته اطلاعات مهم دیگری در رابطه با زندگی و رزمندگی این شهید عزیز ارایه می شود اما آغاز مستند با پخش تصاویر و فیلم های مرتبط با قایق های شناور در هور و موسیقی لطیف و آرامش بخش آن نشان می دهد که شهید شیرازی راز و رمزی دارد با آب و هور و عملیات های آبی.
سردار حاج احمد فتوحی در جایی از مستند به نکته مهمی در خصوص عزم و اراده قاطع شیخ اکبر داستان ما اشاره می کند:" همه جوره پای کار بود، آدمی نبود که به خاطر کمبود نیرو و امکانات و وجود مشکلات، پا پَس بکشد و از سختی های کار هراسی هم نداشت"
یک بار در جایی می گوید که من ۴۰ تا داماد دارم و اشاره او به این است که گاهی دختران فراری و پسران فراری از خانه که به دلایل مختلف گرفتار می شدند را هدایت و راهنمایی می کرد و با خانواده های آن ها ارتباط می گرفت و زمینه ای فراهم می کرد که ضمن بازگشت این افراد به آغوش خانواده حتی زمینه ازدواج آن ها با یکدیگر فراهم شود.
در بخشی از مستند، دکتر نفسیه خردپیشه شیرازی، فرزند شهید ضمن اشاره به صبوری مادر (همسر شهید) در زمانی که پدرشان مدت ها در جبهه می ماند، می گوید: "در نبود پدر و سختی فراق او گاه تا ساعت ها گریه می کردم اما مادر صبوری می کرد و به ما دلداری می داد. برای ما راحت نبود ولی به لطف الهی برای مادرم انگار که سخت نمی گذشت اما این سخت نگذشتن در کلام راحت است..."
شهید اکبر شیرازی با روحیه پهلوانی خود اهل ورزش بود و حتی موفق به کسب مدال شده بود. به گفته دوستان و یارانش خیلی خوش مشرب و خوش اخلاق بود اما در جای خود اهل قاطعیت و نظم و دقت بود.
اهمیت و ضرورت یگان دریایی لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب(ع) آن چنان بود که شهید زین الدین این مسئولیت مهم را به او سپرد و هنرمندی و تدبیر شهید شیرازی در عملیات بدر و هنگامه پشتیبانی از نیروها در عملیات خود را بیش از پیش نشان داد.
شهیدی که در نهایت در دی ماه سال ۶۵ در جزیره بوارین در کنار نهر خین، در عملیاتی کربلای ۴ به فیض عظیم شهادت نائل آمد و اول بهمن همان سال بعد از آزادسازی منطقه در عملیات کربلای ۵ پیکر مطهرش انتقال داده شد و در گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) تدفین گردید.
