به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام علی اکبر عالمیان، دبیر پژوهش گروه تاریخ اسلام مجتمع آموزش عالی تاریخ و سیره جامعه المصطفی العالمیه امروز در سخنانی در کرسی علمی ترویجی جریان شناسی تخریب اماکن مقدسه مسلمانان که در سالن جلسات شهید عارف الحسینی برگزارشد، اظهار کرد: تخریب اماکن مقدسه مسلمانان و به ویژه شیعیان در طول تاریخ از سوی جریاناتی رقم خورده است که بررسی و تحلیل ابعاد رفتاری این جریانات را الزام آور می‌کند.

وی افزود: در طول تاریخ اماکن متعددی توسط معاندین مورد تعرض و یا تخریب قرار گرفته است، اما در این میان با توجه به اهمیت سه مکان مقدس کعبه، بقیع و حرم امام حسین(ع) نسبت به سایر اماکن، تنها به مهم ترین رخدادهایی که منتهی به تخریب این سه مکان شده است می پردازیم.

حجت‌الاسلام عالمیان شروع زنجیره این تخریب را دوره ابرهه دانست و ادامه داد: اگر چه در دوره حمله ابرهه به کعبه، هنوز دین اسلام شکل نگرفته است، ولی به هر حال کعبه دارای قداستی بی مثال بود و هر چند وی موفق به تخریب این مکان نشد اما اندیشه تخریب کعبه توسط ابرهه، سیر تقدس زدایی از مکه و کعبه را آغاز کرد.

وی به بیان ویژگی‌های رفتاری ابرهه پرداخت وگفت: روحیه قدرت طلبی و جنگ طلبی، روحیه غارتگری و آدم کشی، هوسرانی و هتک حرمت نوامیس و غرور و تکبر فراوان خصوصیات ابرهه بر اساس شواهد تاریخی است.

استاد مجتمع آموزش‌عالی تاریخ، سیره و تمدن اسلامی، آتش زدن و تخریب کعبه در دوره یزید بن معاویه را زنجیره دیگری از این هتک حرمت مقدسات دانست و افزود: با تحلیل شخصیت عاملین این هتک حرمت یعنی یزیدبن معاویه و حصین بن نمیر، خواهیم دید که آنان فاسد و قدرت طلب بوده‌اند.

حجت‌الاسلام عالمیان بیان کرد: البته در این میان نباید از نقش عبدالله بن زبیر غافل شد. او که خود را برای در امان ماندن از حملات امویان عائذ البیت(پناهنده به خانه خدا) ‌خوانده بود، زمینه ساز این هتک حرمت شد و حتی مورخینی نظیر یعقوبی معتقدند که ابن زبیر عمدا آتش را خاموش نکرد تا مردم مکه را علیه سپاه شام بشوراند.

وی خاطرنشان کرد: آتش زدن و تخریب کعبه در دوره حجاج، مرحله بعدی سیر تاریخی تخریب اماکن مقدسه بود که فردی ستمگر، لجباز، عناد و کینه توز از مؤلفه‌های شخصیتی وی بیان شده است.

مدیر گروه تاریخ اسلام پژوهشکده حج و زیارت، به تحلیل ادامه این خط فکری پرداخت و با اشاره به جریان تخریب و یا تعرض به حرم امام حسین(ع) در طول تاریخ پرداخت و گفت: این مسئله درادامه سیر قبلی است، بطوریکه تلاش جریان افراط و قدرت برای هتک حرمت و تخریب قبور مطهر ائمه اطهار(ع) ناشی از تفکرات افراطی است، همانگونه که ما از دوره هارون ومتوکل تا دوره وهابی‌ها در۲۰۰ سال اخیر شاهد این سیر تفکری هستیم.

حجت‌الاسلام عالمیان در ادامه سخنان خود، تخریب بقیع را تکمیل حلقه هتک به مقدسات دانست و با تحلیل ابعاد فکری و شخصیتی عاملین تخریب بقیع، یعنی وهابیت، خاطر نشان کرد: آنچه از رفتارشناسی وهابیان به دست می آید و با توجه به کلیاتی که از تفکرات آنان می توان یافت، این است که این جریان نیز همان خط سیر جریان تخریب را در طول تاریخ طی می کند و براساس قدرت طلبی، افراط گرایی، جمود و کینه به تخریب اماکن مقدسه می پردازد.

استاد تاریخ جامعه المصطفی العالمیه تصریح کرد: زایش تخریب اماکن مقدس در مجموع از بستر سه گانه کج اندیشی، افراطی گری و قدرت طلبی صورت می پذیرد، چرا که با بررسی سیر تاریخی تخریب اماکن مقدسه، به یک حرکت زنجیره ای در این سیر تاریخی دست خواهیم یافت. این حرکت زنجیره‌ای را جریان شناسی می نامیم. در این جریان شناسی می‌توان پایه‌ای را برای این سیر، پیدا کرد. نام این پایه را فتنه کور مذهبی می‌گذاریم که با سه شاخه: کج اندیشی، افراطی‌گری و قدرت طلبی بر دل اسلام حمله می کند. یکی از این حملات تخریب اماکن مقدسه است.

وی خاطر نشان کرد: با بررسی سیر تاریخی تخریب اماکن مقدسه مسلمانان و به ویژه شیعیان می توان به یک نقطه مشترک رسید. به نظر می رسد که بررسی سیر تاریخی تخریب اماکن از تلاش ابرهه برای تخریب کعبه و بعدها تخریب آن توسط یزید و حجاج ثقفی گرفته تا تخریب حرم امام حسین(ع) و ارتباط آن با تخریب بقیع این نتیجه را می‌رساند که همه این جریانات یک پیوند هویتی مشترک دارند که بر سه اصل افراطی گری، قدرت طلبی و کج اندیشی استوار هستند.

۳۱۳/۱۷