هیچی! درواقع، مردم عادی راه خودشون رو میرن، این بندگان خدا هم به این نشستها خوش و سرگرم هستند! یکی باید به این عزیزان یادآوری کنه که اول بروید پایه‌های اعتقادی مردم رو درست کنید که حلال و حرام دینی براشون اهمیت پیدا کنه، بعد بیایید بحث کنید که چی حلاله، چی حرام!

جناب عبد الله يعني مردم همه نسبت به مسايل ديني بي اهميتند؟! هيچی یعنی چه؟ آره بخشی از مردم هماره چنین بوده اند و هستند اما تعمیم خلاف واقعیت های مشاهد و ملموس هست و کذب. دقت کنیم.

منظور از هیچی، در پاسخ به جناب مجید بود که از دوستان خبرگزاری پرسیده بودند: «این گزارش شما چه بهره‌ای برای خواننده داشت؟» عرض شد که برای مردم هیچ بهره‌ای ندارد. چرا؟ به دلایل متعدد؛ اولاً زبان گفتاری این نشست و امثالهم، فرسنگ‌ها با زبان مردم فاصله دارد و صرفاً برای عده کمی از پژوهشگران مفید است؛ آن‌هم در صورتی که گزارش نشست درست و دقیق تنظیم و منتشر شود. متأسفانه تا عنوان یک نشست، «علمی» نهاده می‌شود، سخنرانان تصور می‌کنند که حتماً باید با کلمات قلمبه سلمبه یک‌سری اطلاعات و داده‌های علمی را به خورد خلق‌الله بدهند تا خدای ناکرده کسی در مقام والای علمی ایشان شک و شبهه‌ای نداشته باشد! که در این حالت، مردم عادی بهره‌ای از این نشست‌ها نخواهند برد و طبیعی است که توجهی هم به این اخبار ندارند. ثانیاً، باید بپذیریم که پایه‌های اعتقادی جامعه تضعیف شده و این صرفاً حرف بنده‌ی سراپاتقصیر نیست؛ سال‌ها قبل، علامه جوادی آملی دام‌ظله‌العالی خطاب به دست‌اندرکاران کنگره سیدعبدالحسین شرف‌الدین، خاطرنشان کردند: مرحوم شرف‌الدین در فضای فکری آن‌دوره، کتاب المراجعات را نیاز و اولویت فکری جامعه تشخیص دادند؛ امروز که بسیاری از مردم در اقصی‌نقاط جهان در توحید و نبوت دچار مشکلات فکری هستند، بدون اصلاح عقاید و تحکیم باورها در این زمینه‌ها، پرداختن به موضوع امامت نتیجه مطلوبی نخواهد داشت. این سخن حکیمانه‌ای است از یک مفسر عالی‌قدر قرآن کریم. در موضوع حاضر هم به شرح ایضاً عرض شد که اول باید پایه‌های اعتقادی را تصحیح و تحکیم کرد تا جوانان ما (که عمده مصادیق موضوع این نشست هستند) بدانند حلال و حرام الهی چه نقش و تأثیری در سعادت یا شقاوت دنیوی و اخروی آن‌ها دارد؛ و بعد بگوییم یکی از مصادیق محرمات مثلاً کاشت ناخن است. گفتن این سخن، نسبت دادن بی‌اعتقادی به همه‌ی مردم نیست. به برگزار کنندگان محترم این نشست (اگر این متن را می‌خوانند) پیشنهاد می‌کنم، به عنوان نمونه، به چند نفر از خانم‌هایی که ناخن کاشته‌اند، بگویند این کار حرام است؛ بعد واکنش آن‌ها را ببینند. اگر آن خانم‌های محترم بعد از اطلاع، اظهار تأسف و پشیمانی کرده و در پی اصلاح و جبران بودند، حق با شماست و تا می‌توانید از این نشست‌ها برگزار کنید؛ اما اگر توجهی نکردند، بدانید که حلال و حرام برایشان موضوعیتی ندارد، بروید پایه و اساس را درست کنید.

سؤال: آیا همه‌ی مردم ناخن مصنوعی دارند؟ آیا همه‌ی مردم بی‌حجاب یا به اصطلاحِ ناصحیح ولی رایج، بدحجاب هستند؟ آیا همه‌ی‌ مردم جزو مرتکبین دیگر محرمات الهی هستند؟ یقیناً پاسخ تمام این سؤالات و پرسش‌هایی از این دست، منفی است؛ و طبیعتاً وقتی سخن از یک فعل حرام است و ناقدی می‌گوید ابتدا باید اهمیت حلال و حرام دینی را تبیین و پایه‌های اعتقادی مردم را تقویت کرد، بدیهی است که مراد وی از مردم، مرتکبین این محرمات هستند، نه همگان! بنابراین ایراد جناب‌عالی به نقد مطروحه، دقیق نبود. با تقدیم احترام

جای تعجب است که عده ای از دوستان موضوع را زیر سوال می برند ،حالا تکلیف بانوان مومنه ای که بخواهند کاشت ناخن بکنند مشخص شده است