به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام سیدناصر میرمحمدیان مدیرعامل بنیاد هدایت در جریان سفر به استان گلستان با مدیران حوزه های علمیه برادران و خواهران این استان دیدار کرد و گفت‌وگو کرد.

حجت الاسلام میرمحمدیان در این دیدار به مسأله تمدن سازی و حوزه تمدن ساز پرداخت و اظهار داشت: اغلب وقتی از تمدن سازی و حوزه تمدن ساز حرف می زنیم، تصویرمان از این واقعیت خیلی دقیق نیست و مبهم است. یکی از مشکلات ما این است که فکر می کنیم خیلی از این مسائل و مشکلات فقط برای ما است؛ در حالی که همه دنیا درگیر این مسئله بوده و هستند. میلیون ها نفر عمرشان را برای این مسأله گذاشته اند و میلیاردها و هزارها میلیارد دلار پول هزینه شده تا به این جواب برسند که چگونه می شود یک محله و یک منطقه آباد بشود و مردم خوب زندگی کنند؛ چقدر این مسئله مهم بوده که در طول این دویست سیصد سال مدرنیته تلاش کرده تا به این سؤال پاسخ بدهد و هنوز هم موفق نبوده اند.

مدیرعامل بنیاد هدایت یاد آور شد: زمانی می‌گفتند اگر می خواهید جایی آباد بشود، زیرساخت هایش را درست کنید؛ الان نیز در کشور ما خیلی ها این کار را می کنند یا مثلا نهادهای انقلابی وقتی می خواهند جایی را آباد کنند، زیرساخت های آن را می سازند؛ در حالی که در خیلی از روستاها این زیر ساخت ها را درست کردیم اما مردم نماندند و رفتند.

وی افزود: برخی می گویند فقط زیرساخت که فایده ندارد و باید اقتصاد مردم را درست کنیم؛ وقتی مردم نان داشته باشند همه چیز درست می شود. در جوامع غربی مدل‌های مختلف توسعه را پشت سر گذاشتند و آخرین نسل توسعه انسانی است؛ خود آن‌ها به این نتیجه رسیدند که اگر بخواهد جامعه تحول پیدا کند باید مردم رشد کنند و برای این کار ایده های مختلفی را مطرح کرده اند؛ یکی از این‌ها ایده تسهیل گری یا مدل اجتماعی است.

حجت الاسلام میرمحمدیان بیان کرد: در طراحی های تمدن اسلامی، مسجد یکی از عناصری است که در جامعه پردازی دینی بسیار مهم است و ایده امامت به عنوان بدیل و جایگزین مدل های تسهیل گری در حوزه توسعه انسانی است؛ به نظر ما اگر بناست که جامعه متحول شده و حرکت کند نیاز به امامت میانی دارد.

مدیرعامل بنیاد هدایت ادامه داد: در موضوع امامت کلان کار شده و حتی بنیاد امامت هم داریم، اما از این منظر که امامت نرم افزار مدل اداره جامعه است، امامت عام در زمان غیبت چه در سطح کلان و چه در سطح میانی کار نشده است؛ در این سال ها تلاش کردیم دانش این موضوع تولید شود.

اهمیت تربیت نیروی انسانی در مسیر تمدن سازی

حجت الاسلام ابراهیمی مدیر حوزه علمیه استان گلستان در این دیدار اظهار داشت: یکی از مهم ترین ارکان در بحث تمدن سازی، تولید نیروی انسانی و پرورش نیروهای معتقد و پای کار این تمدن است؛ تمدن سازی با نگاه اسلامی که ما دنبال آن هستیم، وقتی محقق می شود که ما بتوانیم نیروهای انسانی مورد نیاز آن را پرورش بدهیم.

وی ادامه داد: ما در حوزه علمیه های علمیه در زمینه پرورش نیروهای انسانی کارآمد مقداری دچار ضعف هستیم؛ اما مبلغین ما می توانند در این زمینه بسیار مؤثر باشند، ولی متأسفانه برخی از طلبه های ما خودباوری و تلاشی را که برای نقش آفرینی باید داشته باشند را ندارند.

حجت الاسلام ابراهیمی خود باوری را نخستین گام در مسیر تمدن سازی دانست و گفت: ما باید باور کنیم که ما می توانیم یک تمدن را ایجاد کنیم و با یأس و ناامیدی نمی توانیم قدم از قدم برداریم و داعیه تمدن سازی داشته باشیم.

وی بر ضرورت همدلی و عملکرد منسجم و هماهنگ تأکید کرد و افزود: یکپارچه عمل کردن در این حوزه می تواند خیلی مؤثر باشد؛ ما باید آمار کمّی و کیفی نیروها و تعداد دقیق مساجد و مبلغین و اینکه در هر یک از این‌ها در چه سطحی هستند را داشته باشیم تا بدانیم در بحث نظریه پردازی چه تعداد و چه افرادی را می توانیم در چه زمینه‌هایی به کار گیری کنیم.

لزوم تربیت نیروی انسانی با تکیه‌بر انس با قرآن و مفاهیم قرآنی

خانم سیده نفیسه حسینی واعظ مدیر حوزه علمیه خواهران استان گلستان نیز به بحث تمدن نوین اسلامی پرداخت و گفت: بحث رسیدن به تمدن نوین اسلامی یکی از مباحثی است که رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم انقلاب مطرح کردند و خوشبختانه حوزه ها و مراکز دیگر هم در این زمینه فعالیت دارند و تلاش می کنند.

وی ادامه داد: ما اگر ما بخواهیم به تمدن اسلامی برسیم تا ظهور نزدیک شده و ان شاء الله ظهور حضرت حجت محقق شود باید بدانیم که حضرت وقتی هم تشریف که می آورند نیاز به نیروهایی دارند که کار را پیش ببرند و قرار نیست با شمشیر و زور بر جهان حکومت کنند. ما نیاز داریم به تربیت انسان و تا زمانی که این مهم با قرآن و مفاهیم قرآن شکل نگیرد، کاری پیش نخواهد رفت.

مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان با بیان اینکه با تقلید و کپی برداری از فرهنگ و رسومات غربی نمی توان به تمدن اسلامی دست پیدا کرد، افزود: تا زمانی که حوزه های علمیه و مراکز علمی ما انس با قرآن پیدا نکنند و ندانیم که برنامه قرآن برای زندگی ما در جامعه چیست به راحتی نمی توانیم به تمدن اسلامی برسیم.