فاطمه شکیب‌رخ در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، در رابطه با حجاب و عفاف در سیره حضرت زهرا (س) عنوان کرد: حجاب و عفاف از مهم ترین مسائلی عنوان شده که اسلام به آن توجه ویژه نموده است. این دو مفهوم، به عنوان دو رکن اصلی شخصیت زن مسلمان، نقش مهمی در حفظ کرامت و ارزش‌های انسانی او ایفا می کنند.

وی ادامه داد: حضرت زهرا (س)، بانوی برجسته و اسوه زنان عالم، در عین رعایت کامل حجاب و عفاف، در عرصه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی نیز حضور فعالی داشت و در همین راستا، نقش بی بدیلی را در تربیت فرزندان، مدیریت خانه، کمک به نیازمندان، مبارزه با ظلم و دفاع از حق، ایفا کرده است. از این رو می توان دریافت؛ بازنمایی سیره ایشان به مثابه یک الگوی فرا زمانی، مولد ظرفیتی عظیم، برای استخراج الگوی زن مسلمان در شئون مختلف زندگی فردی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی زنان امروز خواهد بود.

پژوهشگر تاریخ تشیع افزود: در بحث رعایت حجاب از سیدة نساء العالمین، روایات بسیاری گزارش شده است، از جمله آن هنگامی بود که پیامبر (ص) به همراه جابربن عبدالله، قصد ورود به خانه فاطمه (س) را داشت که با شنیدن خبر حضور یک نامحرم، خویشتن را به حجاب اسلامی پوشیده ساخت (ابن شهرآشوب، ج۳: ۱۱۷). مکمل این بحث در عفاف حضرت زهرا سلام الله نیز گفتنی است؛ تا آنجا که این بانوی بزرگوار، به هنگام حضور مرد نابینا در مجلس نیز، از نزد نامحرم خارج می شود تا مبادا آن مرد، حضور یک بانو را استشمام کند (مجلسی، ج۴۳: ۹۱) و در این هنگام است که صاحب خلق عظیم (ص)، شهادت می‌دهد که فاطمه (س) پاره تن اوست (نوری طبرسی، ج۱۴: ۱۸۹). این بانوی مکرم، به هنگام کوچ از این دنیا نیز در جستجوی حیاء بود و برای آنکه حجم بدن مبارک، در برابر انظار نامحرمان نمایان نباشد به پیشنهاد اسماء بنت عمیس، تابوتی تهیه ساخت (اربلی، ج۲: ۶۷).

وی بیان کرد: انسیه الحوراء (س)، با ترسیم سیره زنانه محجوب و عفیفانه، موید حضوری فعال و سازنده در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در جامعه بود؛ ایشان در حیطه اجتماعی با توجه نمودن به احوال نیازمندان، همواره به کمک آنان می‌شتافت و شبانه به همراه همسرش، امیرالمومنین(ع)، به خانه‌های آنان می‌رفت، لباس و پوشاک خود را به زنان فقیر و محروم اهدا می‌کرد، احوال بیماران را جویا می‌شد و در شب‌های قدر، حوائج و خواسته های مؤمنان و مسلمانان را برخویشتن مقدم می دانست.

عضو تحریریه مجتهده امین گفت: کوثر طاها (س)، در عرصه سیاسی و جهاد تبیین، از هیچ اقدام ممکنی فرو نگذاشت و در عین توجه به ملزومات عفاف و حجاب با سخنرانی ها و مناظرات خود، اذهان خفته مردم را آگاه می‌کرد و به حق طلبی و ظلم ستیزی فرا می‌خواند؛ چنانچه پس از رحلت رسول خدا (ص) و ماجرای غصب فدک، با لباس های بلندی که تمام بدن ایشان را پوشانده بود، وارد مسجد شد و در عین مستور بودن از منظر نامحرمان، به ایراد خطبه پرداخت تا بر جان گرفتن دوباره سنت‏های جاهلی انتقاد نماید (ابن ابی الحدید، ج۱۶:۲۱۱). ایشان به رغم داغ هجرت پدر، شب‏ها به همراه علی(ع) به در خانه مهاجران و انصار می‏رفت و در حمایت از ولایت، توصیه‏ها و وصیت‏های از یاد رفته ی حضرت ختمی مرتبت (ص) را به یادها می‏آورد.

وی اظهار کرد: بضعة المصطفی (ص) این بانوی عفیف و با حجاب، در عرصه اقتصادی نیز کم نظیر بود، چنانچه در بعد اجتماعی با فعالیت های اقتصادی، در زمینه‌ی تولید، سبب استفاده‌ بهینه از محصول نخلستان ‏ها و تأمین سرمایه برای انفاق و اوقاف شد و در عین حال به رغم درآمد قابل توجه فدک، جز مقدار اندکی از آن را صرف کارهای شخصی خود و خانواده نمی‏نمودند. در بعد خانوادگی نیز، با نهادینه سازی ساده زیستی و تقسیم عادلانه کار در منزل، برای فرهنگ سازی صرفه جویی اقتصادی در خانواده پیشقدم بود.

شکیب رخ یادآور شد: رکن الهدی (س)، افزون بر حضور عفیفانه در امور اجتماعی، در جایگاه الگوی مادری نیز بی مثال بود؛ مهمترین فصل سیره مادرانه ایشان، توجه به تربیت دینی و اخلاقی فرزندان است. تشویق فرزندان به نماز، روزه، تلاوت قرآن و دیگر اعمال عبادی و اخلاقی و بینش های الهی از جمله خداشناسی و توکل بر خدا در شمار آن دیده می‌شود. در این مسیر با ایفای نقشی اساسی در هدایت فرزندان خویش، توانست برترین الگوهای اخلاقی و ایمانی بشریت را برای جهانیان به یادگار بگذارد. بانوی خردمند و فهیمه اسلام، با پرورش روحیه شجاعت و ایمان در فرزندان خود آنان را به ایستادگی در برابر ظلم و دفاع از حق، سوق می داد.

وی تاکید کرد: در سیره تربیتی حضرت زهرا (س)، اهتمام به پرورش جسمانی و روحی فرزندان، سلامت و تغذیه آن‌ها اهمیت داشت؛ ایشان خود فرزندانشان را شیر می داد و گاهی غذا نمی خورد تا همسر و فرزندانشان غذا بخورند. با بذل محبت و مهر مادری، با آنان بازی می‌کرد و برای ایشان شعر کودکانه با مفاهیم سیاسی، اجتماعی و اعتقادی می‌خواند و حتی در جهت حفظ آرامش کودکانشان بعد از رحلت خویش، وصیت نمود که حضرت علی (ع) با امامه ازدواج کند، زیرا او بر فرزندان فاطمه (س)، مهربان و بخشنده بود.

پژوهشگر تاریخ تشیع تصریح کرد: مفاهیم مادری دختر رسول خدا (ص)، بر اجرای عدالت بین فرزندان استوار بود؛ ایشان برای آنکه از گفتار حسادت برانگیز در بین حسنین (ع) بپرهیزد، در هنگامی که بین ایشان اختلاف در زیبایی خط افتاده بود، با طرح مسابقه‌ای ابتکاری، راه آزمایش و تلاش مجدد را برای فرزندان خویش مهیا نمود.

وی افزود: اُمّ‌أبیها (س)، با پرورش روح پرسشگر کودکان، آموزش آنان را با روش غیر مستقیم انجام می داد؛ به عنوان مثال به فرزندش حسن (ع) که هفت ساله بود فرمود به مسجد برو، آنچه را از پیامبر شنیدی فراگیر و نزد من بیا و برای من بازگو کن.

شکیب رخ عنوان کرد: به‌راستی‌ که ترویج سیره مادرانه و رفتاری حضرت فاطمه (س)، در لوای حجاب و عفاف، در زمره مواردی ست که اجتماع امروز زنان مسلمان به آن نیازمند است. باشد که به برکت ولادت باسعادت دردانه حضرت محمد مصطفی صلی‌الله علیه و آله، با نگاهی دوباره به معرفی، الگو سازی و نهادینه سازی این اسوه بی بدیل بشریت همت گماریم.

انتهای پیام