به گزارش خبرگزاری حوزه از هرمزگان، حجت‌الاسلام ابراهیم شفاهی استاد مدرسه علمیه مولود جاسک در یادداشتی با موضوع چرا نیمه شعبان ارزش شب قدر را دارد؟ آورده است: قرآن، کتاب قانون زندگی بشر، به عنوان راهنما و آخرین معجزه پیامبران الهی، بر پیامبر خاتم، محمد ابن عبد الله، صلی الله علیه و آله نازل شد. یعنی بعد از این دیگر نه پیامبری مبعوث می شود و نه معجزه ای در کار خواهد بود.
مفسر این کتاب آسمانی در زمان پیامبر خاتم، خود آن حضرت و بعد از رحلت پیامبر خاتم، ائمه پاک دامن منصوب از طرف خداوند خواهند بود.
قرآن به طور کلی تمام نیازهای بشر و دستورات لازم در زندگی دنیایی را داده است. کسانی باید با علم الهی و منتخب خداوند و رسولش، مفسر، مترجم و بیان کننده کلیات قرآن کریم باشند.
ائمه اطهار علیهم السلام، بهترین مفسرین قرآن هستند که هم منصوب خداوند هستند و هم از سر چشمه وحی و علوم الهی آگاهی دارند.
پس شب نیمه شعبان که سالروز تولد آخرین وصی پیامبر خاتم و آخرین امام معصوم است، تکمیل کننده شب قدر است. تا قرآن آن طور که است، تفسیر و ترجمه شود تا هدایتگر بشر به سوی صراط مستقیم الهی باشد.
با امامت دین کامل می شود، چنانچه در واقعه غدیر و در آیه سه سوره مبارکه مائده به آن اشاره شده است.
امامت دومین یادگار گران بهاء پیامبر رحمت و مهربانی است که خود فرمود: بعد از خود دو چیز با ارزش و گران بهاء در بین شما به امانت می گذارم که اگر به آن دو چنگ بزنید، هرگز گمراه نخواهید شد.
بنا بر این قرآن به تنهایی نمی تواند هدایتگر باشد، چون می توان از آن برداشت های مختلف داشت. همانطور که امام علیه السلام بدون قرآن نمی تواند هدایتگر و راهنمای بشر باشد.
آخرین امام و منجی بشریت، تکمیل کننده کار انبیاء الهی خواهد بود که بر پایی حکومت عدل الهی در سراسر گیتی و حاکمیت توحید بر آن است.
مسلمین جهان در طول قرن های گذشته، هر وقت به این دو امانت پیامبر رحمت، چنگ زدند، موفق و سرافراز بودند و هر وقت یکی را گرفتند و دیگری را رها نمودند، راه به جایی نبردن و باعث گمراهی خود و دیگران شدند و نتیجه این بی راهه رفتن، به وجود آمدن فرقه های مختلف اسلامی است که هر کدام خود را به حق و در مسیر حق می دانند. در حالی که حق و صراط مستقیم یک راه بیشتر نیست.!!
به امید آن روزی که جامعه اسلامی، قرآن و اهل بیت علیهم السلام را دو چراغ راهنمای خود در مسیر تعالی و پیشرفت در دنیا و پناه و شفیع خود در آخرت قرار دهند.
