به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور به بیان احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که تقدیم نگاه شما می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
خدای متعال را شاکریم که توفیق ورود به ماه مهمانی خود را عنایت فرمود و امیدواریم ان شاءالله همه ما جزو روزه داران واقعی باشیم.
رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: «علیک بالصوم فانه جنة من النار/ بر تو باد روزه گرفتن که او سپری است از آتش».
یکی از مهم ترین واجبات الهی، روزه است که جزو ارکان دین می باشد؛ بنابراین باید توجه داشت که بی جهت مرتکب روزه خواری نشویم.
یکی از سؤالات این است که چه کسانی می توانند روزه نگیرند؟
ما حتما باید آن گروه های معذور را بشناسیم تا هم با برخورد با آنان دقت داشته باشیم؛ هم در مورد خودمان بتوانیم داوری و قضاوت کنیم که آیا جزو معذورین هستیم یا خیر.
افرادی که معذورند و به خاطر عذر شرعی نمی توانند روزه بگیرند، هیچ گناهی مرتکب نمی شوند و اگر نیتشان هم این بوده که اگر عذری نمی داشتم، قطعا روزه را می گرفتم، خدا ثواب آن روزه را به او خواهد داد ان‌شاءالله.
البته کسانی که نمی توانند روزه بگیرند، نباید تظاهر به روزه خواری کرده و در ملأ عام روزه خود را بخورند.
دسته دوم از کسانی که روزه نمی گیرند، کسانی هستند که معذور نیستند و متأسفانه عمدا روزه خواری کرده و مرتکب گناه بزرگی می شوند.
ما افراد زیادی را داشته ایم که به ما مراجعه کرده و در گذشته بسیاری از روزه های خود را عمدا نگرفته اند که باید توبه کرده و سپس به تعداد روزهایی که یقین به روزه خواری دارند، قضا کرده و به تعداد روزهای نگرفته، کفاره بپردازند که البته کفاره سنگینی است.
کفاره روزه خواری عمدی این است که یا برای هر روز، ۶۰ فقیر را غذا دهند یا ۶۰ روز، روزه بگیرند که ۳۱ روز آن حتما باید پی در پی باشد.
حال آن اشخاصی که عمدا روزه خواری کرده اند، اگر تظاهر به روزه خواری در ملأ عام هم کرده اند و در خیابان مثلا غذایی را خورده است، علاوه بر اینکه روزه خواری عمدی کرده و گناه نموده، تظاهر به روزه خواری هم یک گناه دیگری است که به آن گناه اضافه می کند و باید توجه داشته باشیم که از نظر قانون شرع و قانون جمهوری اسلامی ایران، روزه خواری عمدی جرم است و البته نیروهای محترم انتظامی، مطابق با قانون موظف هستند که از این کار جلوگیری نمایند و شخص با حضور دادگاه تنبیه هم خواهد داشت.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
