جواد اردکانی؛ کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه پیرامون چگونگی دست یافتن به سینمای دینی گفت: سینما برای نزدیکی به موضوعات دینی و انقلابی بیش از اینکه به ابزار نیاز داشته باشد به برنامه‌ریزی و نیروی متعهد محتاج است. متاسفانه مدیریت فرهنگی برنامه محور نبوده و شکل شعاری داشته است. در چنین شرایطی نه تنها به سینمای دینی و انقلابی نزدیک نشده‌ایم بلکه از همان سینمایی که در ابتدای انقلاب به واسطه فضای کلی جامعه (انقلابی) به آن نزدیک شده بودیم نیز در حال فاصله گرفتن هستیم.

وی افزود: سینمای دینی تا زمانی که یک تعریف مشخص و جامع نداشته باشد و هر کس بنا به سلیقه نسبت به آن اظهار نظر نکند آثار مربوطه شکل شعاری خواهند داشت.

این فیلمساز درباره شرایط سینماگر دینی و انقلابی چنین توضیح داد: بیش از هر نکته‌ای سینماگر دینی باید تخصص و حرفه خود را به خوبی بشناسد. جدا از تخصص، اعتقاد شرط مهم دیگر برای سینماگر دینی و انقلابی است تا زمانی‌که فیلمساز نسبت به موضوعی که کار می‌کند باور قلبی نداشته باشد آن اثر نخواهد توانست با مخاطب ارتباط برقرار کند.

این فیلمساز درباره نحوه جذب مخاطب نسبت به سینمای دینی ادامه داد: به دلیل حاکمیت سرمایه در سینمای ایران، جذب مخاطب گسترده به سمت موضوعات دینی بسیار دشوار است. در چنین شرایطی شاهدیم که تنها فیلم‌های دینی و انقلابی از سوی نهادهای دولتی تولید می‌شود و چندان بازگشت سرمایه آن اهمیتی ندارد، این امر اتفاق مطلوبی نیست زیرا یک اثر سینمایی باید بتواند مخاطب را به سالن‌های نمایش بیاورد.

این کارگردان در انتهای سخنان خود گفت: حاکمیت سرمایه در سینمای ایران باعث شده بخش خصوصی به سمت تولید آثار گیشه‌پسند تمایل پیدا کند. من سینمای فعلی را مرعوب سرگرمی می‌دانم. این امر تنها نسبت به سینما سوق پیدا نمی‌کند بلکه در پلتفرم‌ها نیز چنین امری را شاهد هستیم، برای همین در کوتاه مدت نمی‌توان توقع داشت سینمای ایران به سمت آثار دینی و انقلابی متمایل شود بلکه باید با صرف هزینه و برنامه‌ریزی جامع، در گذر زمان به خواست مورد نظر رسید.

انتهای پیام