به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت‌الاسلام احمد مروارید عضو هیئت علمی دانشگاه رضوی و روان درمانگر، امروز ۲۱ تیرماه، در رویداد «ایستاده در تاریخ» با موضوع «عاشورا، حماسه احساس» که به همت مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاددانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: در زندگی اغلب احساسات دوگانه‌ای به‌وجود می‌آید و باعث دغدغه ذهنی و روانی می‌شود، احساساتی مانند اینکه دو چیز با یکدیگر قابل جمع شدن نیستند. برای مثال، به‌طور کلی انجام وظیفه بندگی با لذت بردن از زندگی عجین است، اما گاهی احساس می‌کنیم که این دو را نمی‌توان با یکدیگر جمع کرد و برای انجام وظیفه بندگی، باید چشم خود را به روی لذت‌های زندگی ببندیم.

وی با اشاره به اینکه زندگی مانند سفره‌ای است که خداوند پهن کرده است و نشستن بر سر این سفره بهترین عمل است، ادامه داد: انسان مومن و متعبد باید در مسیر زندگی خود، بندگی خداوند را انجام دهد و از لذت‌های دنیا هم استفاده کند. انسان می‌تواند از لذت خوردن، آشامیدن و لذت‌های حلال دیگر استفاده کند و لذت ببرد، علاوه بر اینکه در مسیر بندگی خداوند قرار داشته باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه رضوی با تاکید بر اینکه اگر شخصی هردو جنبه لذت بردن از زندگی و بندگی خداوند را داشته باشد، فرد کامل و هنرمندی است، گفت: بهره‌مند بودن از این دو ویژگی با یکدیگر امری دشوار و سخت است، اما انسان‌هایی که این ویژگی را دارند، می‌توانند خود از زندگی لذت ببرند، همچنین بسیار دقیق آن را به دیگران آموزش دهند و آن‌ها را در مسیر بندگی خداوند و لذت بردن از زندگی دنیوی کمک کنند.

حجت‌الاسلام مروارید با اشاره به این سؤال که آیا افراد در مباحث درسی باید جامعیت یا تخصص را مد نظر داشته باشند، افزود: اینکه شخصی بخواهد تنها در یک رشته عمیق و متخصص شود، یا اینکه بخواهد از هر رشته اندکی بداند، به روحیه و علاقه آن شخص وابسته است. مانند حضرت علی(ع) که در میدان جنگ بهترین بودند، در محراب عبادت خالصانه خداوند را عبادت می‌کردند، در برابر ایتام فروتن بودند و به ابراز احساسات، علاقه داشتند. این امور باعث شده که ایشان فردی معصوم باشند که درک جایگاه و منزلت ایشان برای افراد عادی سخت و دشوار باشد و نیازمند درک، شعور، تعقل بسیار عمیق و زیاد است.

وی در ارتباط با این تصور عمومی که از زمان پیامبر اکرم(ص) رایج بود که انسان‌های متدین نمی‌تواند احساساتی باشند و ابراز احساسات خوبی داشته باشند، بیان کرد: زمانی که حضرت محمد(ص) فرزند کوچک خود را از دست دادند، فردی نزد ایشان آمد و ایشان را در حال گریستن دیدند. به ایشان گفتند: شما که پیغمبر خداوند هستید، چرا گریه می‌کنید. پیامبر اکرم(ص) پاسخ دادند: قلب است، سنگ و آهن نیست و چشم گریان می‌شود. گریه می‌کنم، اما به زمین و زمان و مقدرات بد نمی‌گویم و حد و مقدار آن را رعایت می‌کنم.

عضو هیئت علمی دانشگاه رضوی در رابطه با واقعه عاشورا و حرکت حضرت سیدالشهدا(ع)، گفت: در حماسه و واقعه عاشورا، حماسه و احساس با یکدیگر عجین بودند و این حماسه برآمده از احساس بود. منظور از احساس، هیجان زودگذر و بی ارزش نیست. خداوند متعال اساس دین را محبت قرار داده است و احساس و کشش درونی انسان به ایمان است که باعث به‌وجود آمدن احساسات است. خداوند ایمان را در چشم انسان زیبا جلوه داده است و کشش درونی انسان به ایمان، او را به سمت آن جذب می‌کند و در زندگی او، آثار ایمان نمایان می‌شود.

حجت‌الاسلام مروارید با تاکید بر اینکه حرف و عمل معلمان و مربیان دینی باید با یکدیگر یکی باشد، اظهار کرد: استدلالات و دلایل عقلی در نظر گرفته می‌شوند، اما انسان‌ها حرف و سخن فردی را می‌پذیرند که گفتار و عمل او با یکدیگر تفاوت نداشته باشد. در نتیجه می‌توان افراد را به دین علاقه‌مند کرد و در مقابل سیر صعودی رویگردانندگان از دین ایستادگی کرد.

وی با اشاره به دلایل حرکت و قیام سیدالشهدا(ع)، بیان کرد: تبیین‌های متفاوتی از واقع عاشورا می‌شود که هرکدام شواهد و طرفدارانی دارد. تبیین‌هایی مانند علاقه به تشکیل حکومت، آموزش عملی شهادت‌طلبی و دستور خاص غیبی که مورد اختلاف بوده‌اند، اما همگی این افراد اتفاق نظر دارند که حرکت حضرت سیدالشهدا(ع) از روی احساس بوده است و ایشان در این مورد به خواست خداوند عمل کردند و مطابق با خواسته خداوند این حرکت را انجام دادند.

عضو هیئت علمی دانشگاه رضوی در ارتباط با دیده شدن جنبه‌های احساسی در حرکت حضرت سیدالشهدا(ع) گفت: ترکیب افراد مختلف در اصحاب حضرت سیدالشهدا(ع) متفاوت و از زنان، مردان، کودکان و از گروه‌های مختلف جامعه بوده است که از جنبه زیبایی‌شناسی بسیار به جذبه این واقعه افزوده است. همچنین علاقه حضرت به برپایی نماز، حضور ایشان در کنار حضرت علی اصغر(ع) پس از شهادت که حضرت سیدالشهدا(ع) خم شدند و ایشان را بوسیدند، همگی اشاره به وجود جنبه‌های احساس در واقعه و حماسه عاشورا دارد.

حجت‌الاسلام مروارید در پایان با اشاره به اینکه حرکت حضرت سیدالشهدا(ع) عبادت بوده است و این عبادت، عبادت عاشقانه خداوند است، افزود: برخی افراد از روی ترس خداوند را عبادت می‌کنند و برخی طلب ثواب می‌کنند. راز ماندگاری حماسه و واقعه عاشورا، جنبه عاشقانه آن است که وجود این جنبه عاشقانه در مجالس عزاداری حضرت سیدالشهدا(ع) می‌تواند پیوند عاطفی و احساساتی محکمی با نسل‌های آینده ایجاد کند و آن‌ها را همانند حضرت سیدالشهدا(ع) به ادامه راه عبادت عاشقانه خداوند دعوت کند.