خبرگزاری حوزه / آنجایی که رسول خدا(ص) مردم را به رفتن به تبوک فراخواند و عده‌ای عافیت طلب در مدینه ماندند و قصد شورش داشتند و رها کردن موضع قدرت و استعلاء در جنگ احد که باعث شد مسلمانان پیروزی قطعی در جنگ را، با شکست معاوضه کنند.
تا زمان حکومت امیرالمؤمنین که خطاب به مردم کوفه فرمودند: چون شما را در زمستان به جهاد با معاویه دعوت میکنم، بهانه سردی هوا را می‌آورید و چون در تابستان فرامی‌خوانمتان بهانه گرمی هوا.
تا صلح اجباری امام مجتبی(ع) به دلیل سستی فرماندهان نظامی و کوتاهی مردم کوفه در یاری رساندن به سیدالشهدا و سپس عدم همراهی کافی و مناسب مردم با سایر حضرات معصومین علیهم السلام در جهاد و مقاومت، مسلمین را دچار ذلت و خواری و زبونی نمود که سالهاست مستکبرین بر گُرده آنان سوارند و افسارشان را به دست گرفتند و به هر طرف که می‌خواهند می‌کشند.
تاریخ ایران هم پر است از این گزاره‌ها، از ترک مخاصمه ذلیلانه رضا پهلوی با آن همه ادعا در جنگ جهانی دوم، که ایران را جولانگاه انگلیسی‌ها کرد و خود را آواره نمود بگیرید، تا خیانت به عباس میرزا در نبرد شمال و ضعف شاه حسین صفوی بی اراده در مقابله با محمود افغان و تا حمله مغول در دوران خوارزمشاهیان و اسماعیلیان و ...
گویا تاریخ بر سر ما فریاد می‌زند که هر جا کوتاه آمدید، تحقیر شدید، شکست خوردید و تا سالها روی امنیت و آسایش را ندیدید.
هزینه جنگ و مقابله با دشمن مگر چیست که از آن هراسانیم؟!
اگر نگران مرگ و کشته‌شدن هستیم، مگر الان نمیکشندمان؟!
مگر بالاتر از سیاهی هم رنگی هست؟!
مرگ سرنوشت مختوم همه خلائق است و از آن گریزی نیست، اگر تقدیر الهی مرگ را برای ما رقم زده باشد، فرقی نمی‌کند که در معرکه مقابله با دشمن باشیم یا در اتاق شیشه‌ای استرلیزه!!!
امیرالمؤمنین(ع) که تمام عمر خویش را در خط مقدم جهاد بود به صراحت میفرماید، هیچ جهادی مرگ را جلو نمی‌اندازد و هیچ فرار از جنگی عمر را طولانی نخواهد کرد.
اگر از فقر و تنگدستی می‌ترسیم، مگر خداوند روزی ما را ضمانت نکرده‌است؟!
مگر تسلط دشمن بر ما ارمغانش غیر از فقر و گرسنگی و مشکلات اقتصادی است؟!
کی و در کجای دنیا دشمنی بر مردمی مسلط شده و سپس آنها را ثروتمند کرده‌است؟!
مگر سلطه دشمن معنی غیر از استعمار و استثمار داشته و دارد؟! به تاریختان نگاه کنید و یا از پیرانتان سوال کنید تا قحطی وحشتناک بعد از جنگ جهانی دوم که هدیه انگلیس خبیث برای ما بود را برایتان بازگو کنند.
هزینه جهاد و حمله به دشمن چیست؟!
آیا بیم آن داریم که دشمن به ناموسمان تعرض کند؟! آری حقیقتا برای مردان غیور هیچ ننگی بالاتر از این نخواهد بود، اما ننگبارتر این است که ما زنده باشیم و بنشینیم و با چشم خود نظاره‌گر تعرض آنان به نوامیسمان باشیم...
چه خیال خامی است که گمان کنیم اگر به آنها حمله نکنیم، آنها ما را رها خواهند کرد! مگر نمی بینید که هر روز با پُر روی تمام برایمان چنگ و دندان نشان میدهند؟! اگر امروز به سراغشان نرویم، حتما فردا در خانه‌های خود با لگدشان بیدار خواهیم شد.
امیرالمومنین در خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه خطاب به مردم کوفه میفرماید:
فیا عجباًعجباً! شما را آماج تاخت و تاز خود قرار می دهند و از جای نمی جنبید، بر شما می تازند و شما برای پیکار حرکت نمیکنید، ای قباحت و ذلت نصیبتان باد.
همچنین در خصوص حمله پیش دستانه به دشمنان میفرمایند: به شما گفتم با آنها بجنگید قبل از آنکه با شما بجنگند. به خدا سوگند هیچ قومی در سرزمین خود نجنگید مگر اینکه خوار و ذلیل شد.
از کدام هزینه جنگ می‌ترسیم، از اینکه زیر ساخت‌هایمان را نابود کنند؟!
قطعا آنها برای اینکه به ما مسلط شوند، اول زیرساخت‌هایمان را نابود میکنند، مگر خرابکاری در صنعت هسته‌ای و موشکی و حمله‌های سایبری فراوان در این چند سال اخیر را فراموش کرده‌ایم؟!
پس قبل از آنکه همه آنچه در این سال‌های بعد از انقلاب با خون دل ساخته‌ایم را به مخروبه‌ای تبدیل نکرده‌اند باید به زیر ساخت‌هایشان حمله کنیم و فرصت را غنیمت بشماریم.
آهان، شاید از تحریم می‌ترسیم!
مگر در این سالها که دولت‌های سازش‌کار مدام التماسشان می‌کردند و خود را خار و خفیف می نمودند، آنها دست از تحریم برداشتند؟!
و شاید هم برخی فرماندهان و مسئولین به ذهنشان این وسوسه شیطان خطور کند که مردم همراهی نمی‌کنند و مردم طاقت جنگ ندارند؟! اما بدانید که مردم بیش از آنکه طاقت بر جنگ نداشته باشند، طاقت بر تسلط دشمنان بر خاک و جان و مال و ناموسشان را نخواهند داشت و تازه مگر مردم علی و حسین را یاری کردند، اما آنها وظیفه خویش را انجام دادند و یا مگر به دلیل عدم حمایت اکثریت مردم ما می‌توانیم از جهاد و انجام وظیفه شرعی سر باز بزنیم.
البته لازم است در تصورتان از مردم شریف ایران تجدید نظر کنید، چرا که به گواه تاریخ مردم حتما رزمندگان خویش را همراهی خواهند کرد و مجاهدان صادق خویش را تنها نمی‌گذارند.
هزینه جنگ هر چه باشد از هزینه سازش کمتر است.
کشوری که صلح و امنیت و رفاه و پیشرفت میخواهد، چاره‌ای جز مقابله قدرتمند با دشمن را ندارد. تاریخ شما را قضاوت خواهد کرد، همانطور که ما هم اکنون به بی‌عرضگی حکومت‌های سابق لعن و ننگ می‌فرستیم، آیندگان نیز با ما چنین خواهند کرد.
تجربه همین چند روز اخیر به خوبی نشان داد، هر چه بیشتر از خودمان انفعال و ترس نشان بدهیم، دشمن جری‌تر خواهد شد و جلوتر خواهد آمد...
مردم تا زمانی که شجاعت، شهامت و رشادت شما فرماندهان غیور را می بینند، شما را قهرمان خود میدانند، رفتار مردم فرهیخته ایران در تشییع پیکر حاج قاسم گواه این ادعاهای من است و بدانید هرگز هیچ انسان محافظه‌کارِ راحت طلبی قهرمان ملی نشده است...
بله، یقینا صلح بهتر از جنگ است، اما به تحقیق بین ما و آنها صلحی به وجود نخواهد آمد چون آنها نابودی ما را می‌خواهند، پس ما مخیر هستیم بین جنگ و سازش یکی را انتخاب کنیم و سازش در بهترین حالت مرگ با ذلت برایمان به همراه می‌آورد چون آنها به محض تسلط بر ما به صغیر و کبیرمان رحم نخواهند کرد و جهاد در بدترین حالت مرگ با عزت را به ما هدیه خواهد داد.
فضل‌الله المجاهدین علی القاعدین اجرا عظیما(۹۵نساء)
محمدصادق ناطقی
