به گزارش خبرگزاری حوزه، جمله معروفی از ابراهیم حاتمی کیا وجود دارد که می گوید "اگر جنگ نبود وارد سینما نمی شدم"
پخش چندین و چندباره فیلم سینمایی" مهاجر" ساخته همین کارگردان نام آشنا و دغدغه مند هنر هفتم وطنی از قاب تلویزیون بهانه ای شد تا نگارنده چند سطری درباره یک موضوع مهم قلم فرسایی کند با محوریت این پرسش که به راستی چرا هنوز از جمله مهم ترین و تأثیرگذارترین آثار سینمایی به خصوص در ژانر دفاع مقدس ساخته حاتمی کیاست و رمز و راز توفیق در این عرصه چه بوده و سوال مهم تر این که چرا در سال های اخیر کمتر آثاری در این تراز تولید شده و به نمایش درآمده است!؟
حاتمی‌کیا از جمله دلباختگان حضرت روح الله(ره) بود که در سال‌های پرمخاطره دفاع مقدس به کارگردانی روی آورد و به تبع نیاز آن سال‌ها فیلم‌هایی حماسی ساخت؛ فیلم‌هایی برخاسته از باور ایمانی و انقلابی او و البته آمیخته به حبّ وطن که نه تنها در زمان تولید بلکه تا به امروز هم در ذهن مخاطبان عام و خاص ماندگار و الهام بخش شده است؛ آثاری از جنس "دیده بان"، "مهاجر"، "روبان قرمز"، "آژانس شیشه ای"، "چ" و ...
او خود را همچنان سرباز این مردم و نظام اسلامیِ برآمده از اراده ایمانی ملت شریف ایران می داند و برخلاف برخی افراد که نیمی از استعداد و توانمندی او را ندارند و با این حال از موضع شبه روشنفکری به ارایه تحلیل های ناصواب می پردازند، با واقعیت هایی زندگی می کند که ریشه در آرمان هایش دارد و این ترجمانِ عقلانیت انقلابی است.
البته او هم مثل دیگر ابنای بشری مصون از خطا نبوده و نیست اما احساس نگارنده این است که هنوز هم به عمق کلام سید شهیدان اهل قلم باور دارد که خطاب به او پس از ساخت فیلم مهاجر نوشت؛ " ظهور حاتمی‌کیا در سینمای انقلاب واقعه‌ای است نظیر انقلاب. هر کس سینما را بشناسد و آدم مغرضی هم نباشد، قدر حاتمی‌کیا را به مثابه یک فیلمساز درخواهد یافت. اما حاتمی‌کیا فقط در این حد توقف ندارد. او در عرصه سینما مظهر انسان‌هایی است که با انقلاب اسلامی ایران در تاریخ ظهور کرده‌اند و آنان را باید «طلایه‌داران عصر معنویت» خواند. او یک «بسیجی» است."
خاطرم هست که در مصاحبه ای با یکی از رسانه ها از او پرسیده بودند که برای چه فیلم می‌سازی و در جواب گفته بود:" این سوال را از هر هنرمندی بپرسید همین جواب را می‌دهد که یک شیدایی و احساسی در آدم به‌وجود می‌آورد که دوست داری آن را با دیگران تقسیم کنی. شاید فیلم‌های اولیه و آماتورم بازی بودند ولی کم کم دیدم که جنگ مسئله من است. من به تکنیک علاقه مندم و فکر می‌کردم که فیلمبردار می‌شوم ولی دیدم که اشباع نمی‌شوم و مرا تحریک نمی‌کند. آمدم به مرز نوشتن و در نهایت این مسیر اتفاق افتاد"
به اذعان بسیاری از کارشناسان و منتقدان سینما، "مهاجر" ساخته سال ۱۳۶۸ حاتمی کیا، همچنان یکی از بهترین، شاخص ترین و مهم ترین دستاوردهای سینمای دفاع مقدس است؛ این فیلم چه به لحاظ ساختار تکنیکی و چه از منظر ارزش های مضمونی و محتوایی حتی پخته تر از "دیده بان" ساخته قبلی خود اوست و اما مهم تر این که این دو اثر دربردارنده ایمان و باور و اعتقاد حاتمی کیاست و این باور و اعتقاد امروز نیاز جدی هنرمندانی است که می خواهند از ایران بگویند... از انقلاب اسلامی ایران بگویند و راوی حقیقت برآمده از ایرانِ انقلابی باشند.
سید محمدمهدی موسوی
