به‌گزارش گروه ترجمۀ خبرگزاری حوزه، به‌نقل از الجزیره،در قلب شهر کیپ‌تاون، در نبش تقاطع اصلی، قدیمی‌ترین کلیسای جامعِ جنوب آفریقا قرار دارد. هر چهارشنبه، بالغ بر ۵۲ هفته می‌شود که جمعیتی محزون روی پله‌های سنگی این ساختمان بلند که مزین به سبک معماری گوتیک است گرد هم می‌آیند. بسیاری از آن‌ها با شعارهای فلسطین و داشتن چفیه خواستار پایان ظلم صهیونیست‌ها هستند.
رشید عمر، امام جماعت مسجد کلیرمونت در جنوب شهر، می‌گوید: همه ما از دیدن این خشونت‌ها دچار ترومای ثانویه شده‌ایم، اما در کنار هم به آرامش می‌رسیم.
کنار رشید عمر، روی پله‌های کلیسای جامع سنت جورج، ترکیبی چندفرهنگی از معترضان ضد جنگ، از جمله فعالان مسیحی و یهودی، حضور دارند.
رشید عمر به الجزیره می‌گوید: بیش از ۵۰ هفته است که اینجا جمع می‌شویم... در هرشرایطی، حتی زیر باران هم ثابت‌قدم بوده‌ایم تا همبستگی خود را با مردم فلسطین نشان دهیم.
شعارهای فلسطین آزاد! فلسطین آزاد! با صدای رفت‌وآمد خودروها و مردمِ در حال عبور، ادغام می‌شود و رانندگان خودروها برای همبستگی با مردمی که در اجتماع هستند بوق می‌زنند؛ چند بی‌خانمان هم که گاهی روی پله‌های کلیسا می‌خوابند نظاره‌گر اوضاع هستند.
اعلان‌ها و پوسترهایی آنجا هست که یادآور جنایات وحشیانۀ رژیم صهیونیستی و متعاقباً بیش از ۴۲ هزار فلسطینی که از اکتبر گذشته در نوار غزه جان باختند، می‌باشد.
اعتراض و طلب صلح برای این مکان چیز جدیدی نیست؛ کلیسای سنت جورج که کلیسای مردم نیز شناخته می‌شود دهه‌ها نمادی از تحصن بوده که امروز به جایی برای وحدت و امید برای معترضان حامی فلسطین تبدیل شده است.
آریسون کشیشی سیاه‌پوست در این تجمعات است که در جنبش ضدآپارتاید هم حضوری فعال داشته و در اواخر دهۀ ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰ در اوج ناآرامی‌های مدنی برای فعالان میچلز پلین، منطقه‌ای فقیرنشین و غیرسفیدپوست، درحاشیۀ شهر، به تبلیغ و سخنرانی‌های ضد رژِیم آپارتاید می‌پرداخت. حکومت وقت به‌خاطر فعالیت‌هایش او را مدت زیادی در زندان ویکتور ورستر حبس کرد؛ همان زندانی که بعدها نلسون ماندلا نگهداری می‌شد.
اکنون آریسون عضوی از کمیته راهبری کنفرانس ضدآپارتاید آفریقای جنوبی است، که توسط گروه‌های مختلف همبستگی با فلسطین در این کشور تشکیل شده و هدف آن تلاش برای برچیدن رژیم آپارتاید اسرائیل است.
بسیاری معتقدند کلیسای جامع یک نماد ابدی از مقاومت و پایداری است–چیزی که تاریخ، حال و آینده آن را به هم پیوند می‌دهد.
در مسائل داخلی، این مکان به عنوان محلی برای بیان دغدغه‌های اخلاقی شناخته می‌شود و میزبان تجمعات مردمی مانند دعاهای شبانه در دوران ریاست جمهوری جیکوب زوما بود؛ زمانی که فساد در آفریقای جنوبی به اوج خود رسیده بود.
نگاهی به فراسوی مرزهای کشور نشان می‌دهد که نقش این کلیسا به عنوان نمادی از امید و فعالیت‌های اجتماعی در راستای درخواست‌های کنونی برای آزادی و عدالت در سودان، جمهوری دموکراتیک کنگو و مهمتر از همه فلسطین نیز دیده می‌شود.
رشید عمر، در گفت‌وگو با الجزیره، دربارۀ "لحظات دل‌انگیزی" که مردم با ترکیب چندفرهنگی در کنار هم برای فلسطین مبارزه می‌کنند، گفت: "در تمام ۴۵ سال فعالیت من به عنوان یک کنشگر مدنی، هرگز چیزی مانند ثبات و پایداری این گروه را تجربه نکرده‌ام.
