به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، حجت‌الاسلام عباس پسندیده، رئیس پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی در همایش «هنر رضایت از زندگی» در جمع طلاب و دانشجویان دانشگاه علوم اسلامی رضوی بیان داشت: نشاط، نظریه تلاش و فعالیت است. انسان برای عمل و تلاش به این دنیا آمده است، «اَلْیَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَ حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ» فقط مربوط به امور اخروی نیست، همه چیز در این دنیا به تلاش و کوشش بستگی دارد، این یک قاعده است.

وی افزود: نکته این است که چه چیزی به انسان کمک می کند تا تلاش کند؟ ما در همه امور به نشاط نیاز داریم چون انسان فاقد نشاط توانایی انجام کاری را ندارد.

حجت‌الاسلام پسندیده بیان داشت: نشاط، از ماده نَشَطَ می‌آید که به پرچمی می‌گویند که در حال اهتزاز و جنب و جوش است. نشاط ترکیبی از فعال بودن و حس خوب است. در مقابل نشاط، مفاهیمی چون خمودگی، بی‌حالی و بی‌حوصلگی می‌باشد.

رئیس پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی بیان داشت: در مباحث علمی بحثی وجود دارد که می گویند چه تبیینی برای خمودگی و نشاط وجود دارد؟ مراد از تبیین، توضیح و تشریح نیست، تبیین در مباحث علمی یعنی قاعده و ریشه اصلی آن پدیده چیست.

وی گفت: فرهنگی در زمان جاهلیت وجود داشت که اگر افراد بی حال و گرفته می‌شدند و زانوی غم بغل می ‌رفتند، تبیین آن‌ها این بود که او جن زده شده، بر اساس این تبیین برای درمان به دعانویس‌ها مراجعه می‌کردند که اسلام آمد و گفت این حرف‌ها را رها کنید.

حجت‌الاسلام پسندیده با استناد به حدیثی از امام صادق علیه‌السلام که می‌فرمایند: «اَلنُّشْرَةُ فِی عَشَرَةِ أَشْیَاءَ» گفت: «نُشرَه» چیزی است که انسان را سرحال و بَشّاش می کند. اولین مورد: «اَلْمَشْیِ» یعنی پیاده روی، تحرک بدنی یکی از عوامل نشاط است. دومین مورد: «وَاَلرُّکُوبِ» یعنی سوارکاری. سومین مورد: «وَ اَلاِرْتِمَاسِ فِی اَلْمَاءِ» یعنی آب تنی، ارتماس یعنی بدن خود را به آب بزن، لامسه ما با آب تماس پیدا کند، این از عوامل نشاط است. چهارمین مورد: «وَ اَلنَّظَرِ إِلَی اَلْخُضْرَةِ» لذت بینایی، به مناظر سرسبز نگاه کنید. پنجمین و ششمین مورد: «وَ اَلْأَکْلِ وَ اَلشُّرْبِ» خوردن و آشامیدن. هفتمین مورد: «وَ اَلسِّوَاکِ» مسواک زدن و هشتمین مورد: «وَ مُحَادَثَةِ اَلرِّجَالِ» با هم گفت‌وگو کردن است.

رئیس پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی بیان داشت: در روایت دیگری داریم که می‌فرماید: «مُلاَقَاةُ اَلْإِخْوَانِ نُشْرَةٌ» و همچنین: «اَلطِّیبُ نُشْرَةٌ» تا اینجا، صرفا به بُعد جسمانی انسان اشاره شد، اما برای نشاط فراگیر باید به بُعد روحانی انسان نیز توجه شود. صرف توجه به یک بُعد، انسان به نشاط کامل و حقیقی نمی‌رسد، زیرا معنویت رکن زندگی است.

حجت‌الاسلام پسندیده به جمع بندی عوامل نشاط پرداخت و گفت این عوامل دو سطح دارد یک حسی و دیگری معنوی، اگر بخواهیم با نشاط و سرزنده باشیم باید این مواردی که مطرح شد را هر کدام به اندازه خود رعایت کنیم.

وی در بیان مواردی که رعایت آن برای داشتن نشاط لازم هستند، گفت: نخست آنکه باید فراگیر باشد، یعنی همه ابعاد وجودی انسان باید لذت، نشاط و حظّ خود را در زندگی داشته باشند.

رئیس پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی اذعان داشت: دوم آنکه متوازن باشد، یعنی در انجام اعمال نشاط بخش، در دو بُعد روحی و جسمی به صورت عاقلانه رفتار کنیم. و سومین مورد پیامد منفی نداشته باشد، یعنی اعمالی که افراط و تفریط در آن اثراتی مخرب به دنبال دارد.