به گزارش خبرگزاری حوزه، قصیده (یا علی) از سروده های عالم ربانی، مرحوم علامه حسن زاده آملی است که هر بیت آن ناظر به آیات و روایات در شأن حضرت امام امیرالمومنین علی علیه السلام است.

قلم از نعمت سخندانی‏

آمده بر سر سخنرانی‏

زآب کوثر بشست صورت لوح‏

بهر تحریر وصف انسانی‏

که پس از ختم انبیا احمد

می نیابی بسان او ثانی

شویم از مشک و از گلاب دهن‏

گویم ای نور پاک یزدانی‏

محور دائرات ادواری‏

مرکز حکمت و جهانبانی‏

لنگر کشتی جهانهایی‏

کهکشان سپهر امکانی‏

بحر لطف و سخا و ایثاری‏

ابر نیسان جود و احسانی‏

کوه حلم و وقار و تمکینی‏

سد طوفان جور و طغیانی‏

روح شهر ولایت رجبی‏

سر ماه رسول شعبانی‏

هم که شهر الله مبارک را

لیلة القدر با همه شانی‏

آب اکوان و ام امکانی‏

طوبی و سدره ای و رضوانی‏

رق منشور ماسوی اللهی‏

نور مرشوش عین اعیانی‏

بر همه کائنات مولایی‏

که ولی خدای سبحانی‏

همت عارفان رهواری‏

حجت اهل کشف و برهانی‏

دیده ام من گدای کویت را

زگدایی شده است کمپانی‏

صورت از خویشتن کنی انشا

به چهل خانه بهر مهمانی‏

بر کنی در ز قلعه خیبر

نه به زور غذای جسمانی‏

دست پاکت نکرد مس او را

دور اندازیش به آسانی‏

تا چهل ارش قذف کرد او را

همت و عزم نفس نورانی‏

کامل آنست اماته و احیا

یا که قذفی نماید این سانی‏

او خلیفه است همچو مستخلف‏

بایدش بود آنچه زو دانی‏

تا قیامت کم است ار گوید

کاملی شرح فعل نفسانی

مصطفی مرتضی شناس بود

نه چو من طفل ابجدی خوانی‏

به ملاحت ملیحتر از صد

یوسف مصر ماه کنعانی‏

به فصاحت هزار بار افزون‏

از هزاران هزار سحبانی‏

تو لسان اللهی که قرآن را

بدرستی لسان فرقانی‏

قلب یس و سر طاهایی‏

هل أتی را عطای رحمانی‏

حلقه باب جنت از حلقش‏

یا علی آید از ثنا خوانی‏

سوره نسبت است با قرآن‏

نسبت تو به جمع روحانی‏

در میان صحابه خاتم‏

همه جسم و تو جسم را جانی‏

فص انگشتر ولایت را

نقش نام تو داشت ارزانی‏

مصطفی را وصی یکتایی‏

که به عصمت و عای قرآنی‏

فاطمه آن که بود بنت اسد

کیست فرزندش شیر ربانی‏

به قضا و قدر غدیرت داد

حشمت و شوکت سلیمانی‏

کیست جز تو که مولدش کعبه است‏

جز خدا کیست باعث و بانی‏

باز در خانه خدا بینی‏

آنچنان ضربتی به پیشانی‏

اولت مسجد آخرت مسجد

مولد آن این محل قربانی‏

گاه توزین وزن انسانها

آن تو مکیال و آن تو میزانی‏

تثنیت در امامت است غلط

داند آن را ز عالی و دان

شد خلافت به ظاهر و باطن‏

قسمت از رسم و راه شیطانی‏

بهر اسکات خلق نادانی‏

گفته آمد ز حلق نادانی‏

تجزیت را چگونه ره باشد

در صفایای خاص سلطانی‏

شرط نسبت تجانس است و کجا

آن تو و با فلان و بهمانی‏

صاحب عصمت و امامت با

دو سه اعرابی بیابانی‏

آنچه گفتند و آنچه می گویند

برتر از این و برتر از آنی‏

در حقیقت و رای تعبیری‏

در عبارت علی عمرانی‏

حسن از فیض قدس مرتضوی‏

نیک بنموده است در افشانی‏

دیوان اشعار علامه حسن زاده آملی (ره)