حجت‌الاسلام علی حسینی، پژوهشگر برتر حوزه علمیه خراسان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در مشهد، بر اهمیت برگزاری اجلاسیه‌های تقدیر از پژوهشگران حوزوی تأکید کرد و آن را عاملی مهم در ارج نهادن به موضوع «پژوهش» دانست.

وی با اشاره به اینکه پژوهش به عنوان «قلب تپنده علم» شناخته می‌شود، گفت: تقویت پژوهش موجب طراوت و پویایی علم می‌شود؛ بنابراین، برگزاری چنین مراسماتی یکی از راه‌های مؤثر در تقویت پژوهش به شمار می‌آید.

این پژوهشگر برتر حوزه علمیه خراسان، در ادامه صحبت‌های خود، به بیان تجربیات خود در مسیر پژوهش پرداخت و به پژوهشگران جوان نصایح ارزنده‌ای داشت.

وی در پاسخ به این پرسش که «مهم ترین تجربه در توفیق پژوهشی خود را چه می‌داند و اگر قرار باشد به نوپژوهشگران هدیه‌ای بدهد، چه مطلبی را به آنها پیشنهاد می‌کند؟ گفت: پژوهش و تحقیق برخلاف بسیاری از فعالیت‌های علمی دیگر، نتیجه آن به سرعت آشکار نمی‌شود. بنابراین، پژوهشگران نباید از دیر بازده بودن پژوهش‌ها ناامید شوند و باید با صبر و استقامت به مسیر خود ادامه دهند.

حجت‌الاسلام حسینی، تحقیق را به عنوان راهی برای ایجاد نشاط علمی خواند و افزود: تحقیق و پژوهش، به ویژه در حوزه‌های علمی و دینی، به فرد این امکان را می‌دهد که از منابع رایج آموزشی فراتر رفته و به لایه‌های عمیق‌تر علم دست پیدا کند، این امر نه تنها موجب افزایش دانش فرد می‌شود بلکه به رشد و پویایی علمی جامعه نیز کمک می‌کند.

وی با اشاره به حدیثی از امام علی(علیه‌السلام) که فرمودند: «لا یَنفَعُ إجتِهادٌ بِغَیرِ تَحقیقٍ؛ اجتهاد بدون تحقیق و بررسی فایده‌ای ندارد» تأکید کرد: تخصص در هر علم و حرفه‌ای نیاز به تحقیق و فحص علمی دارد. بر این اساس، برای رسیدن به تخصص واقعی در علوم دینی، پژوهشگری و تحقیق باید به صورت جدی در دستور کار قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: روحیه پژوهشگری در جامعه حوزوی باید تقویت شود تا پژوهشگران جوان بتوانند به شکوفایی علمی و تخصصی دست یابند و در مسیر توسعه علوم دینی گام بردارند.