به گزارش خبرگزاری حوزه، روند فروش فیلم های کمدیِ سینمای ایران طی چند سال اخیر چنان بوده که جای تعجب نیست اگر بدانیم نخستین ساخته بهرام افشاری که آذرماه همین امسال در سینماها اکران شده تاکنون بیش از ۲۵۲ میلیارد تومان فروش داشته و این گونه "هفتاد سی" به عنوان پرفروش ترین فیلم سال ۱۴۰۳ لقب بگیرد.

از این نکته نباید غافل شد که فیلم "فسیل" که اتفاقاً نقش اول آن را هم افشاری برعهده داشت در طول نزدیک به یک سال به رقم فروش ۳۲۴ میلیارد تومان دست یافت.

بحث البته بر سر این نیست که چه فیلمی و به چه دلایلی فروش بالاتری داشته، بلکه روی سخن اینجاست گرایش بالای مردم و مخاطبان سینما به آثار کمدی چه دلایل و زمینه هایی دارد.

از این توضیح نیز نباید گذشت که در خوش بینانه‌ترین حالت، در همین سال های پس از کرونا، جمعیت سینمارویِ کشور، سالانه از رقم ۴ میلیون نفر فراتر نرفته و لذا بخش قابل توجهی از فروش بالای آثار کمدی را باید در بحث افزایش قیمت بلیت سینما دانست.

قصه فیلم "هفتاد سی" که در چارچوب طنز اجتماعی تعریف شده، درباره دو شخصیت به اسم برات و پرویز با بازی بهرام افشاری و هوتن شکیباست که می‌کوشند پیرمردی به اسم یعقوب را که برنده جایزه قرعه‌کشی شده، زنده نگه دارند به امید این که بخشی از آن مال را به دست آورند.

نکته حائز اهمیت درباره این قبیل فیلم ها آن است که به لحاظ فرمی و محتوایی چندان شاخصه مهمی ندارند و از سوی دیگر نوع رویکرد به آن ها متناسب با نیازهای جامعه نیست منتهای مراتب به جهت تغییر سلیقه های مردمی و از سوی دیگر نیاز جامعه به تفریح و خنده و نشاط، این فیلم ها با اقبال در گیشه مواجه می شوند.

به تعبیر یکی از منتقدین سینما، فیلم های کمدی در سال های اخیر چندان آثار قابل اعتنایی نیستند اما چون در جامعه به طوری کلی شادی های طبیعی کم شده، فیلم سازان و بازیگران از هر حربه ای برای جذب مخاطبان بهره می گیرند.

با این حال متأسفانه رویکرد شوخی های بکار رفته در این قبیل فیلم ها جدای از ناسالم بودن به لحاظ اخلاقی و عرفی به ورطه تکرار افتاده و این نشان می دهد که خلاقیت چندانی در این آثار به چشم نمی خورد که در این جا باید ایراد اصلی را در ضعف فیلمنامه جستجو کرد.

واقعیت تلخی که وجود دارد این است که تصاحب گیشه به هر قیمتی به آفت جدی سینمای ایران در سال های اخیر تبدیل شده است، ضمن آن که فرم و محتوای بسیاری از آثار سال های اخیر هنرهفتمِ وطنی که به عنوان فیلم طنز یا کمدی در جامعه مشهور شده اند، تناسب و قرابت چندانی با فرهنگ ایرانی- اسلامی نداشته و این یک هشدار جدی است از این حیث که به هر حال فیلم هایی از جنس"فسیل"، "هفتاد سی"، "زودپز" و " تگزاس ۳" نقش غیرقابل انکاری در ذائقه سازی مردم علاقه مند به سینما به خصوص در بین نسل جوان دارند.

سید محمدمهدی موسوی