به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آيت‌الله جوادي آملي در جلسه  تفسير سوره مبارکه عنکبوت با تاکيد بر بطلان پلوراليزم از ديدگاه قرآن اظهار داشتند: خداوند در اين آيات بعد از جريان توحيد، قصص انبيا را نقل كرده است، يعني جريان حضرت نوح، حضرت ابراهيم، حضرت لوط، حضرت شعيب و وجود مبارك حضرت موسي(عليهم السلام)، بعد فرمود بالأخره مردم يك خدا دارند و يك معاد و صراط مستقیم راهي است بين مبدأ و معاد که متعدّد و بيش از يكي نيست و همه انبيا در اين صراط‌اند و شُعب فرعي اين صراط كه منهاج و شِرعه و شريعت نام دارد براي هر ملت و نِحلتي در هر عصری فرق می‌کند.

ايشان با اشاره به آيه 62 سوره بقره (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ) اظهار داشتند: گاهي براي جريان پلوراليزم، كثرت‌گرايي و تعدّدگرايي به اين آيه استشهاد مي‌كنند. خداوند در اين آيه مي فرمايد: اين چهار گروه: مؤمنين، يهودي‌ها، ترسايان و صابئان؛ كه موّحدند اصل وحي و نبوّت را قبول دارند، بعد بدون «واو» عاطفه جمع‌بندي مي‌كند و مي‌فرمايد: کسي که به خدا ايمان داشته باشد، به معاد ايمان داشته باشد و عمل صالح انجام دهد، پس نزد پروردگار اجرشان را خواهند داشت.

این مفسر قرآن ادامه دادند: بعضي به اين آيه تمسّك كردند كه كثرت‌گرايي، تعدّد صراط حق است در حالي كه در همان آيه 135 سورهٴ مباركهٴ بقره به بعد بیان كرد كه اصل اول يعني ايمان به خدا، اصل دوم يعني ايمان به قيامت، اما اصل سوم يعني چه؟ عمل صالح يعني چه؟ عمل صالح در فرهنگ قرآن عبارت از عملي است كه مطابق با حجّت عصر باشد.

ايشان در توضيح لزوم تطابق عمل صالح با دستورات حجت عصر، گفتند: اگر عمل مطابق با حجّت عصر نبود صالح نيست. نماز با همه فضيلتي كه دارد اگر الآن به طرف قدس خوانده شود عمل صالحي نيست. بلکه  عملي صالح است كه مطابق با دستور پيغمبر آن عصر باشد پس اين‌چنين نيست كه اگر كسي برابر دين، منهاج و شريعت منسوخ عمل كرد عملش، عمل صالح باشد.

بر اساس اعلام پایگاه اطلاع رسانی اسراء حضرت آیت الله جوادی آملی همچنین در بيان معناي تعدد صراط اظهار داشتند: تعدّد صراط معنايش اين است كه در عصر هر پيامبري آن حجّت بالفعل، صراط است. اما در عصر خاتم (عليه و علي آله آلاف التحيّة و الثناء) تنها يك دين حق است.