سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ |۳ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 5, 2024

آن چه از نحوه تولد آن پیامبر عزیز خدا و حیات طیبه­اش از طریق تاریخ روایات اسلامی و آیات قرآن کریم به دست می آید، گویای این حقیقت است که ایشان تمام عمر خود را در راه هدایت مردم و زمینه‌سازی برای بعث رسول خاتم، حضرت محمد مصطفی(ص) به انجام رساند و در این راه چه مصایبی را تحمل نمود.

خبرگزاری حوزه/ امروز مصادف با سالروز میلاد یکی از پیامبران خدا، حضرت عیسی مسیح(ع) است که از زمره پیامبران اولوالعزم، از بندگان پاک و مخلص خدا و همچنین از زمره کسانی است که تاریخ از ایشان به بزرگی، عظمت، رستگاری و مجاهدت در راه اصلاح امور مردم و ایجاد جامعه‌ای بر مبنای توحید، حق پرستی و یاریگری محرومین یاد می‌کند.

آنچه از ویژگی های خاص رخداد تولد آن پیامبر خوبی‌ها و پاکی ها و نیز حیات طیبه ایشان از طریق تاریخ و روایات اسلامی و همچنین اشاراتی که در آیات قرآن کریم در این زمینه به دست می‌آید، گویا و جویای این حقیقت است که آن رسول بزرگوار خدا، تمام عمر خویش را در راه هدایت مردم و زمینه سازی برای بعث رسول خاتم، حضرت محمد مصطفی(ص) به انجام رساند و در این راه چه مصایب و شدایدی را تحمل نمود و چه دردها و زجرهایی را به جان خرید.

حکایت معجزه آسا، زیبا، تأمل برانگیز و درس آموز تولدحضرت عیسی(ع) به بیان قرآن کریم و نحوه به دنیا آمدن آن رسول خدا، با همه ظرایف و دقایقش، حکایتی تکان دهنده، زیبا، خطیر و ناب است که یادآوری اش سرشار از لطف و نکاتش، مشحون از آموزه‌های معرفتی است؛

«یاد کن آن گاه که فرشتگان گفتند: ای مریم، خدا تو را به کلمه‌ای از خود که نامش مسیح، عیسی بن مریم است، نوید می‌دهد

که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان (الهی) و با مردم در گهواره و در بزرگسالی سخن می‌گوید و از نیکان و شایستگان است.

سخنانی از ائمه اطهار(ع) اشاره‌ای به سیره و شمایل حیات و نوع زندگانی هدایت‌گرانه و رحمانی آن رسول مهربانی و شفقت دارد که گویای مجاهدتی است که در راه خدا و در مسیر هدایت مردم از خود نشان داد.

در بیانات امام علي«‏عليه السلام» درباره حضرت عيسي‏عليه السلام آمده که فرمودند :

وَلامالٌ يَلفِتُهُ و لا طَمَعٌ يُذِلُّهُ ، دابَّتُهُ رِجلاهُ و خادِمُهُ يَداهُ،

نه مال و ثروتي داشت كه او را به خود مشغول گرداند، نه طمعي كه به خواري‏اش اندازد ، مركب او دو پايش بود و خدمت كارش دو دستش.

(نهج البلاغه ، خطبه ۱۶۰ .)

که این کلام امیر مومنان و امام مسلمانان نیز اشارت بر همان سلوک، رفتار و سکنات آن پیامبر خیرخواه، رسول رحمت اندیش، طبیب جمله محرومان و مستضعفان عصر خویش دارد.

در کلام حضرت عيسي‏(ع) می‌توان رگه‌هایی ناب و تابناک از همان چیزهایی را یافت که نمونه آن را در بیانات معصومین(ع) نیز می‌خوانیم و به گوش جان می‌نوشیم :

الدُّنيا قَنطَرَةٌ فاَعبُروها و لا تَعمُرُوها

دنيا پل است ؛ از آن بگذريد و آبادش مسازيد

(الأمالي ، مفيد ، ص ۴۳) .

و یا این جمله که:

بِحَقٍّ أقولُ لَكُم : إنَّ الأجرَ مَحرُوصٌ عَلَيهِ و لايُدرِكُهُ إلاّ مَن عَمِلَ لَهُ.

راست مي‏گويمتان: همه خواهان مزدند، و تنها كسي به آن مي‏رسد كه براي آن كار كند.

(ميزان الحكمه ، ح ۲۲۰۸۳ .)

و یا این بیان زیبا، اثربخش و رهنمون کننده انسان به سوی معرفت حق و شناخت خویش:

طُوبي لِلَّذينَ يَتهَجَّدونَ مِن اللَّيلِ ، اُولئكَ الّذينَ يَرِثونَ النُّورَ الدّائِمَ.

خوشا آنان كه پاسي از شب را به عبادت مي‏گذرانند ؛ آنان كساني‏اند كه نوري ماندگار به ارث مي‏برند.

(تحف العقول ، ص ۵۱۰ .)

و نیز این اشارت به اهمیت و ارزش بی بدیل تقوا که در همه ادیان الهی و آموزه‌های آسمانی جایگاهی بی نظیر دارد و در کلام حضرت عیسی مسیح، نیز می‌توان رد آن را پی گرفت:

إنَّ الشَّجَرَةَ لاتَكمُلُ إلّابِثَمَرَةٍ طَيِّبَةٍ كَذلِكَ لايَكمُلُ الدِّينُ إلّا بِالتَّحَرُّجِ عَنِ المَحارِمِ

درخت كامل نمي‏شود مگر با ميوه‏اي گوارا . همچنين دين‏داري كامل نمي‏شود مگر با دوري از حرام‏ها.

(تحف العقول ، ص ۵۱۱ .)

و یا این جمله گهربار و انذار دهنده که می‌توان در آن یادآوری‌های امامان معصوم(ع) و آموزه‌های دین مبین اسلام را یافت که در آن به اهمیت، اثرگذاری و تبعات نگاه، تنبه می دهد و یادآوری می‌کند که:

إيّاكُم وَالنَّظرَةَ فَإنَّها تَزرَعُ فِي القُلُوبِ الشَّهوَةَ و كَفي بِها لِصاحِبِها فِتنةً

زنهار از نگاه [بد] كه بذر خواهش را در دل مي‏افشاند ، و نگاه كننده را همين فتنه بس است.

(تحف العقول ، ص ۵۰۲ .)

و بالاخره پایان بخش این جملات طلایی و آموزه‌های عرفانی از بیان رسول مهر و شفقت حضرت عیسی مسیح(ع) که می فرماید:

طُوبي لِلمُصلِحينَ بَينَ النّاسِ ، اُولئكَ هُمُ المُقَرَّبونَ يَومَ القِيامَةِ

خوشا به حال اصلاح‌كنندگان ميان مردم ؛ اينان در روز قيامت مقرّبان‏اند

(تحف العقول ، ص ۵۰۱ .)

آری؛ روز میلاد این پیامبر اولوالعزم و بنده خاص، برجسته و نوید دهنده به رسالت خاتم رسولان، حضرت محمد مصطفی(ص)، یاداور مجموعه‌ای از خصایل نیکو و خلقیات حسنه و نیز عمری مجاهدت در راه خداست که حضرت مسیح(ع) با روح بزرگ، زلال و راه زیبا، لطیف و منش شریف و عزیز خود در آن گام نهاد و مردم را به سوی حق پرستی و یگانه خواهی دعوت کرد و تمام مرارت‌ها و شداید و رنج‌های این مسیر سنگلاخ را به جان خرید و با یادآوری نام نامی احمد(ص) بر حقیقت پیامبر خاتم و حقانیت خاتم پیامبران صحه گذارد.

همو که بر مولای آخر الزمان، امام عصر و ولی دوران، حضرت مهدی(عج) اقتدا خواهد نمود و در روزگار ظهور، از آسمان‌ها به زمین خواهد آمد و بر ولی خدا اقتدا خواهد کرد.

درود خدا و همه پاکان و نیکان و رستگاران بر روح پرفتوح همه پیامبران الهی و رسولان آگاهی و یاران آسمانیِ زمین و خاصه بر حضرت عیسی مسیح(ع).

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha