به گزارش خبرگزاری «حوزه»این مرجع تقلید در جلسه درس اخلاق خود، با تاکید بر خودکفایی در زمینه های مختلف با توکل و اتکای به خداوند، اظهار داشتند: تعبیر ذات اقدس الهي در قرآن کريم در خصوص انسان این است که فرمود: شما بوستاني هستيد که باغبانش خداست، از سوی دیگر فرمود گياهي که در بوستان است يا درختي که در باغ است براي اينکه به غير از خود تکيه نکند و قيّم نخواهد، بعد از هر مقدار رشد کمرِ همّت ميبندد و به کمرِ خود گِره ميزند.
ایشان ادامه دادند: مسلمانها باید مانند آن درختی باشند که نميخواهد متکی به دیگری باشد، درست است خداي سبحان انسان را آفریده است و به او امکانات رشد و بالندگي داده است; ولي به انسان دستور داد روي پاي خود بايستيد، اين نکته در مسائل سياسي ، اجتماعي و نیز در مسائل ملّي ما باید یک اصل باشد.
معظم له اظهار داشتند: بوستان بشريّت با صاحب بوستان يعني خداي سبحان تأمين شده است ولي آبياري صحيح هم ميخواهد؛ درست است فرمود شما بوستان ماييد ولي از طرف دیگر فرمود بايد کمربند را خودتان ببنديد، خودکفا بشويد تا تحريمها و امثال تحريمها هيچ اثري در شما نکند.
سلاح جنگ با دشمن درون، آه است
حضرت آیت الله جوادی آملی دربخش دیگری از سخنان خود اذعان داشتند: سخن دین این است که اگر بخواهيد روي پاي خودتان بايستيد؛ بايد با آفتها مبارزه کنيد و با دشمنها بجنگيد؛ اگر مهمترين ابزار جنگ با دشمن بيرون، آهن است، نيرومندترين سلاح جنگ با دشمن درون، آه است، درست است که ما با فطرت، عقل و درايت خداداد خلق شدهايم; ولي بايد با عمل صالح و با اشک شب و آه نماز آنان را تقويت کنيم. اين «سلاحه البکاء» براي آن است که آدم از دشمن درون نجات پيدا کند تمام مشکلات ما از دشمن دروني ماست, اگر اين دشمن دروني رخت بربندد باکي از دشمن بروني نيست.
ایشان با تاکید بر نقش تقویت فضایل اخلاقی در سلامت جامعه در حوزه های مختلف، ابراز داشتند: ما اگر در اين مملکت اختلاس نداشته باشيم, فريب و بيکاري و نيرنگ نداشته باشيم, غرور و فتنه نداشته باشيم اين کشور روي پاي خود ميايستد نيازي به بيگانه نيست.
حضرت آیت الله جوادی آملی سلامت عقیده را ریشه رستگاری فرد در دنیا و آخرت دانستند و گفتند: اگر خداي ناکرده عقيده انسان، صالح نباشد، حتی اگر عمل فرد عمل صالح باشد باعث تقویت آن عقيده فاسد خواهد شد؛ ممکن است کسي اهل نماز و روزه باشد, اهل خير و صلاح و فلاح باشد; ولي چون عقيدهاش فاسد است همين کارهاي خير به صورت آب زلال به پاي ريشهٴ فاسد ميرود، مگر منافقين نماز نميخواندند، مگر خوارج اهل عبادت نبودند؟ اين عبادت مثل آب شفاف و زلالي است که به پاي بوته حنظل ميريزد، اگر ريشه فاسد بود همين عمل صالح به منزله آب زلال و فراوان است که آن ميوه را تلختر ميکند.
ایشان افزودند: برای برخورداری از عقیده سالم و صالح و تقویت آن، عمل صالح لازم است؛ همچنان که در بحثهاي علمي، آن عملِ علمي است که علم را شکوفا ميکند; يعني کسي که اهل حوزه و دانشگاه بود بعد از آنکه مطلبي را فرا گرفت اگر آن مطلب را تدريس کرد, تأليف کرد, پژوهش و تحقيق کرد آن بخش انديشهاش بارورتر ميشود.