به گزارش خبرگزاری «حوزه»، آیت الله حسینی بوشهری در جمع کارمندان مرکز خدمات حوزه‌های علمیه در ادامه تفسیر دعای مکارم اخلاق صحیفه سجادیه با اشاره به فرازی از این دعا گفت: "اسْتَفْرِغْ اَيّامى فيما خَلَقْتَنى لَهُ" " خدایا تمام و نیروی من را در راهی برای من قرار بده که مرا برای آن آفریده است".
وی با بیان اینکه فلسفه آفرینش انسان عبادت است و عبادت گاهی به معنای پرستش و گاهی به معنای اطاعت است عنوان کرد: انسان‌های مطیع حق تعالی حیات و مماتشان ارزشمند است به این دلیل که همیشه ذاکر خداوند هستند.
مدیر حوزه‌های علمیه با اشاره به این که انسان یک موجود تک بعدی نیست و دارای بعد عقل و بعد غریزه است گفت: برای اینکه این غرایض سر از شهوت و راه کج در نیاورد با اطاعت خداوند این غرایض کنترل می‌شود.
وی با بیان این که اگر انسان در سایه عبودیت و بندگی کنترل نشود مرز نمی‌شناسد و به آبروی دیگران و مال دیگران تجاوز می‌کند افزود: اطاعت نقطه مقابل عصیان است و آدم‌هایی که اهل عصیان هستند برای خود یک حالت بی‌مرزی قائل هستند.
آیت الله حسینی بوشهری با اشاره به فراز دیگری از دعای مکارم اخلاق صحیفه سجادیه گفت: حضرت می‌فرمایند " اَغْنِنى وَ اَوْسِعْ عَلَىَّ فى رِزْقِكَ" " و بىنيازم گردان و روزيت را بر من وسعت ده" و حضرت ادامه می‌دهند " وَلاتَفْتِنّى بِالنَّظَرِ" " و به چشمداشت مبتلايم مكن".
وی با اشاره به روایتی از امام علی(ع) تصریح کرد: امام علی(ع) می‌فرماید، بی‌نیازی بزرگ‌تر برای انسان آن موقعی است که چشمش به دست دیگران نباشد.
مدیر حوزه‌های علمیه ادامه داد: در روایات بر این نکته تأکید شده است که طوری زندگی کنید که چشمتان به مال دیگران نباشد و روی پای خودتان بتوانید زندگی کنید.
وی ابراز داشت: فقر و غنا دو مسئله بسیار مهم و اساسی در زندگی است و بر اساس روایات اگر در اینجا سخن از رسیدن غنا مطرح می‌شود رزق مادی نیست.
آیت الله حسینی بوشهری گفت: ثروت و غنا تنها در مال دنیا نیست و اگر خداوند به انسان عقل و علم مناسب عنایت کند یک غنا است.
وی بیان کرد: فقر چیز مطلوبی نیست و در روایات داریم که گاهی فقر انسان را به مرز کفر می‌کشاند و از این جهت اگر کسی توان داشته باشد و دنبال تامین معاش زندگی نرود این انسان دچار مشکل است.
مدیر حوزه‌های علمیه گفت: پیامبر(ص) می‌فرماید، خدایا به تو پناه می‌برم از دو چیز ناخوشایند یکی کفر و دیگری فقر.
انتهای پیام/313/30
نظر شما