به گزاش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» آیت الله نابلسی از علمای لبنان در یادداشتی در روزنامه "البناء" ضمن تبیین اهداف قیام عاشورا و نهضت امام حسین(ع) گفت: شیخ نمر با اقتدا به امام خود حسین(ع) و قیام عاشورا در برابر طاغوت سعودی ایستاد.

ترجمه متن یادداشت بدین شرح است:

از حسین(ع) آغاز می کنیم که قبله انقلابیون و مصلحان جهان و ندای مظلومان تاریخ است؛ کسی که با خون خود دیوار ترس را شکست و مردم را به مقابله شجاعانه با حاکمان باطل و سلاطین جور دعوت کرد. حسین(ع) نور خدا بود که حقیقت را آشکار ساخت و جمالی بود که زشتی ها را رسوا کرد و ایمان و حقی بود که تمام باطل ها را رسوا کرد. حسین(ع) بود که علاوه بر قله شهادت، بر قله اخلاق نیز درخشید. حسین(ع) مدرسه اخلاق و انقلاب علیه ظلم است که در کربلای خود تمام تصاویر زیبای ایمان، عشق، شهادت، معرفت، بصیرت، فداکاری، ایثار، بزرگی، ایستادگی، شجاعت، کرم، بخشش و اصلاح را به تصویر کشید، چرا این گونه نباشد که حسین(ع) پیام آور تمدن، پیروزی و رسالتی بود که با خود ارزش ها و مبانی و تعالیم عالی انبیا و پیامبران را به همراه داشت.

در کربلا حق و باطل روبروی هم قرار گرفتند. در کربلا لشکر اعلی علیین با لشکر اسفل السافلین روبروی هم قرار گرفتند و تقابل میان آنها تقابل فضائل و رذائل و رویارویی تمام ایمان با تمام نفاق بود. حسین علیه السلام پیام آور زندگی در زمانه مرگ و پیام آور محبت در روزگار نفرت و پیام آور شهامت در روزگار خواری بود که فضائل و مکارم عصر او پایمال شده بود و از این رو فرمود: «آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل دست بر نمی دارند؟ در چنین حالی اگر مؤمن آرزوی مرگ کند سزاوار است و من نیز مرگ در راه خدا را جز سعادت و زندگی با ظالمان را جز شقاوت نمی بینم». و اگر قیام حسین نبود، مکارم و فضائل تا روز قیامت از میان انسان ها رخت بر می بست.

هنگامی که حسین(ع) از ما می خواهد او را یاری کنیم، به ما نیز اجازه می دهد عمامه او را بر سر بگذاریم و بر اسب او سوار شویم تا در برابر حاکمانی بایستیم که بر تخت یزید تکیه داده اند و با رهبران باطلی بجنگیم که بر اسب عمر بن سعد سوار هستند و با مسئولانی مبارزه کنیم که خنجر شمر در دست دارند.

حسین علیه السلام نیز روزی خطبه خواند و فرمود: هرکس سلطان ظالمی ببیند که حرام خدا را حلال می شمارد و پیمان می شکند و سنت رسول خدا را زیر پا می گذارد و در میان بندگان خدا مرتکب گناه می شود و نسبت به این سلطان ظالم با رفتار و گفتار خود اعتراض نکند، خداوند حق دارد او را با همان ظالم محشور سازد.

از اینجا به سراغ شیخ نمر باقر النمر و حکم ظالمانه اعدام وی می رویم، منتظر تایید پادشاه عربستان است. تنها کاری که شیخ نمر انجام داد این است به امام حسین(ع) و قیام کربلا اقتدا کرد و در مقابل طاغوت آل سعود ایستاد، چون این طاغوت در شبه جزیره عرب و جهان اسلام مرتکب فساد و ترویج فتنه و ویرانی می شود و اتفاقات سوریه و یمن نیز بزرگ ترین نشانه های جنایت و طغیان حاکمان آل سعود هستند و این شیخ نمر بود که در مقابل این ظلم و باطل کشور خود ایستاد؛ کشوری که در آن خبر از آزادی های سیاسی و دینی نیست و با مردم همچون برده برخورد می شود.

شیخ نمر ایستاد تا به خاندان حاکم عربستان بگوید ما حق داریم دزدان را محاکمه کنیم و فاسدان را رسوا سازیم؛ خواستار اصلاحات سیاسی باشیم تا دولت ما با شهروندان بر اساس عدالت رفتار کند. شیخ نمر فریاد زد چون مشاهده کرد که پادشاه عربستان حرام خدا را حلال می شمارد و ظلم در تمام جامعه رواج یافته و قانون فقط درباره ضعفا و بیچارگان اجرا می شود، اما شاهزادگان از هر بازخواست قانونی و قضایی مصون هستند و در نهایت شاهزادگانی که چیزی جز مدیحه و چاپلوسی از اطرافیان خود نمی شنوند، از سخنان شیخ نمر برآشفتند و وی را بازداشت کرده و به تحریک طایفی متهم کردند.