به گزارش خبرگزاری «حوزه»، به نقل از روابط عمومی مسجد جمکران، سید مجید امامی در سخنانی اظهارداشت: با توجه به شرایط موجود در دهکده جهانی گفتمانی می‌تواند در دنیای امروز فراگیر شود که در وهله نخست شناخت همه جانبه از رسانه و کارکردهای آن داشته باشد و در مرحله دوم با نیروی انسانی توانمند و برنامه‌ریزی حساب شده و دقیق پیش رود تا دنیا را فتح کند.

وی افزود: نخستین مسئله‌ای که در انعکاس و پوشش رسانه‌ای و بهره گیری از ظرفیت رسانه‌های جمعی و خبری نوین در جهان مطرح است، شناخت ابعاد و اقتضائات این رسانه‌ها است و یکی از مهمترین ریشه‌های مشکل جامعه شیعی با رسانه‌های جمعی نشناختن یا ناتوانی در ایجاد ارتباط با رسانه در ابعاد مختلف است.

امامی خاطرنشان کرد: در دو سده گذشته افراد زیادی در جهان مسیحیت تلاش کردند تا با ایجاد تغییرات در بینش عقیدتی مسیحیان بتوانند از ظرفیت رسانه‌های جمعی استفاده کرده و به سمت تلویزیون و منبرهای الکترونیک مسیحی حرکت کرده و بین مسیحیت با رسانه آشتی برقرار کنند و این موضوع تا جایی پیش رفت که می‌بینیم کلیساهای کاتولیک، پروتستان و ارتودوکس در عرصه رسانه رقابت جدی را ایجاد کردند. البته ارتودوکس‌ها در این میدان عقب هستند، چرا که نخواستند در بینش‌های عقیدتی و روش‌های سنتی ترویج و تبلیغ دین انعطاف ایجاد کنند.

وی گفت: از سوی دیگر در دو دهه گذشته یک عزم و تمایل جدی در شیعیان به راه‌اندازی شبکه‌های تلویزیونی ایجاد شده که این عزم در اهل سنت و بدنه وهابیت نیز برای سبقت گرفتن در تبلیغ اعتقادات وجود دارد و از این سو شاهدیم به ویژه در دو دهه اخیر تلویزیون‌های متعدد توسط شیعیان و اهل سنت و وهابی‌ها راه‌اندازی شده و مشغول فعالیت هستند.

رئیس بنیاد پژوهش و نشر مسجد جمکران ادامه داد: البته مسلمانان از چند دهه قبل استفاده نظام مند از مطبوعات، جراید و رسانه‌های چاپی برای تبلیغ دین را آغاز کردند که به عنوان مثال می‌توان به بهره گیری سید جمال‌الدین اسد آبادی از روزنامه عروة الوثقی برای ایجاد وحدت در جهان اسلام اشاره کرد.

وی افزود: مشکل رسانه‌ها و تشیع موضوعی تاریخی و فراتر از زمان فعلی ما است. ما در این زمینه از مشکلات تاریخی رنج می‌بریم که متاسفانه نتوانسته‌ایم آن را حل کنیم.

امامی بیان داشت: یکی از اقتضائات رسانه‌های جمعی و خبری واقعه محور بودن و رویدادگرایی است. از جمله مشکلات ما این است که نتوانسته‌ایم با صورت بندی رویدادها و وقایع دارای ارزش‌های خبری به تبلیغ مجالس، معارف و موضوعات ناب مذهبی بپردازیم.

وی تصریح کرد: مشکل جدی ما در ارزش‌های خبری است که نتوانسته‌ایم در این زمینه نوآوری داشته باشیم و این ارزش‌ها را با اقتضائات و محدودیت‌های سنت و فرهنگ دینی‌مان متناسب کنیم.

وی تاکید کرد: ما از ظرفیت‌ رسانه‌های تصویری مانند مناظره و گفتگو‌های واقعا جذاب حرفه‌ای در تبلیغ معارف دین بهره‌برداری نکرده‌ایم و شاهد موضوع این است که بیشترین برنامه‌های مذهبی ما در درجه بندی کیفی تلویزیون رده «ج» و «د» را داراست است که از لحاظ ارزش ریالی و تولید کمترین هزینه را شامل می‌شود.

امامی اظهارداشت: در این ارتباط یک تحلیل این است که ما در موضوع برنامه‌های معارفی سرمایه گذاری کمی کرده‌ایم ولی نگاه دیگری وجود دارد که دست اهالی رسانه از ایده‌های پر ارزش و گرانقیمت برای تولید برنامه‌های مذهبی خالی است. همانطور که مجلات معارفی ما ارزان هستند. ما در بخش نشریات و جراید معارفی نمونه‌های کم‌یابی مانند نشریه «موعود» در اختیار داریم که تولید مطلب کرده و جزء مطبوعات پیشرو هستند.

وی گفت: اصطلاح «ج» و «د» حال و هوای برنامه‌های معارفی ما را نشان می‌دهد. معیار ما برای کیفیت گرانی تولید نیست، موضوعی که مطرح است این است که ریزه کاری‌ها و پیچیده کاری‌های تولید را یا نمی خواهیم انجام دهیم و یا نمی توانیم در برنامه‌سازی مذهبی پیاده کنیم. به همین علت در اکثر برنامه‌های معارفی ما کارشناس مذهبی در چشمان مجری نگاه کرده و مطالب منبر خود را به صورت بازتر به مخاطب ارائه می‌کند.

وی ادامه داد: یکی از مهمترین عوامل، استفاده از جذابیت‌ها و تعلیق‌هایی است که در وقایع، روایات و موضوعات مذهبی ما وجود دارد. به عنوان مثال هنگامی که احادیث مختلف را در اصول کافی، وسائل الشیعه و سایر کتب معتبر بررسی می کنیم نکته قابل توجه این است که راویان احادیث قبل از طرح روایت اصلی از امام معصوم، اقدام به فضا سازی و انتقال حال و هوای پیرامونی آن واقعه می کنند. این فضا سازی‌ها که به صورت طبیعی در دل روایات ما وجود دارد، متاسفانه در خلق موضوعات رسانه‌ای معارفی به کار گرفته نمی‌شود و ما بیشتر نگاه فقهی به احادیث داشته‌ایم و نگاه رسانه‌ای و تربیتی بسیار کمتر بوده است و این موضوع موجب شده در فضا سازی، تعلیق و در بسط جذابیت‌های موضوعی نتوانیم موفق عمل کنیم.

به عنوان مثال در موضوع غدیر کشش تصویری، فضایی و ظرفیت روایی بسیاری وجود دارد. در سال‌های گذشته مراکزی در حوزه راه اندازی شده که اقدام به طرح نگاه‌هایی روایی و دراماتیک به احادیث کنند و تلاش دارند به این سمت حرکت کنند، ولی این تلاش همچنان در بدنه رسانه‌ای ما ظهور ندارد.

انتهای پیام  313/17