به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در تهران ، استاد علی اکبر رشاد، ظهر امروز (چهارشنبه 6بهمن95) در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در شبستان حوزه علمیه امام رضا(ع) برگزار شد، با اشاره به سلوک طلبگی، اظهار داشت: تمام افرادی که در  طول تاریخ به جایی رسیده اند، تلاش و مجاهدت داشته اند و استنثناء و اتفاقی برای رسیدن به مراتب عالیه، در کار نبوده است و اصولا کسی نمی تواند از این قاعده تخلف کند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: نوابغی مانند ابن سینا اگر با تلاش، نبوغ خود را به فعلیت نمی رساندند، هرگز به  مراتب بالا دست نمی یافتند؛ چه بسا افرادی استعداد داشته اند، اما به خاطر عدم تلاش، نبوغ آنها به فعالیت نرسیده است؛ تعداد کمی از افراد نیز در طول تاریخ، مدیون نبوغ و استعدادشان هستند.

رئیس شورای حوزه علمیه استان تهران در ادامه سخنان خود، با اشاره به ضرورت اخلاص در زندگی طلبگی  اظهار کرد: آنهایی که دارای اخلاص بوده اند، به جایی رسیده اند و اگر در این بین، اشخاصی بدون اخلاص موفق شده باشند، انسان های خطر سازی برای جامعه خواهند بود.

استاد رشاد با بیان این که اولین منزل از منازل زی طلبگی اخلاص در تمام امور و دومین منزل حس ذکر و حضور در پیشگاه خداوند است،  افزود: گاهی برای برخی دعا می کنم که خدا به او توفیق کسب علم یا عمر طولانی ندهد، زیرا می بینم اگر عالم شود یا عمر طولانی پیدا کند، هم خود را تباه می کند و هم به جامعه و مسلمین ضرر خواهد زد؛ اصولا گاهی خیر انسان ها در مرگ، انزوا و یا جهالت است، و البته خداوند از خیر انسان ها آگاهی دارد.

تولیت حوزه علمیه امام رضا(ع) تهران در بخش دیگری از سخنان خود، با بیان این که طلاب باید با اوضاع روز جامعه و دنیا آشنا باشند، گفت: سکولاریسم و نوع خفیف آن سکولاریسم سیاسی است، اما شدیدترین نوع آن سکولاریسم معرفتی است که در آن، از حضور دین در عرصه معارف و اعتقادات منع می شود.

وی افزود: شاخه دیگر نیز برای سکولاریسم مطرح است که آن را سکولاریسم رفتاری می گویند؛ یعنی شخص با وجود اعتقاد به خداوند در عرصه معرفتی، در رفتار و عملکرد حضور خداوند را حس نمی کند؛ بنده به شخصه، از این مورد اعتقاد به خداوند در عرصه رفتاری و عملکرد، به عنوان حس حضور یاد می کنم و آن را دومین منزل از سلوک طلبگی می دانم.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، ضمن نقل این سخن از امام خمینی(ره) که (عالم محضر خداست در محضر خدا معصیت نکنیم)، ابراز کرد: این جمله در واقع ترجمه روایتی معروف است و به خوبی اهمیت حس حضور را بیان می کند، زیرا اگر اینگونه به دنیا نگاه کنیم، هیچ گاه از حضور خداوند غافل نخواهیم شد.

استاد رشاد اضافه کرد: ذکر خداوند به همین معناست که انسان دائماً خود را در محضر خداوند ببینید و از حضور او غافل نباشد؛ البته ارزش ذکر لسانی هم در جایگاه خود قرار دارد و اثر وضعی خود را می گذارد؛ بالاترین حالت ذکر این است که وجود انسان متذکر باشد و با قلب خود الله اکبر بگوید.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ضمن بیان این نکته که انسان ها از حیث وجودی از دو حالت معصیت و عبادت خارج نیستند، بیان کرد: در فقه عبادات، بسیاری از موارد مشخص شده است، اما از حیث معرفتی، در هیچ حالتی انسان، از گناه و ثواب خالی نیست؛ اگر همیشه خود را در محضر خدا بدانیم یعنی همیشه در حال عبادت هستیم. اینکه تأکید شده و می گویند دائم الوضو داشته باشید، برای درک همین مطلب است که ما همیشه در محضر خداوند هستیم و در واقع همه جا مسجد است.

رئیس شورای حوزه علمیه تهران در بخش پایانی سخنان خود ضمن تبریک فرارسیدن دهه فجر بیان کرد: حفظ ذکر و حضور در تمام زندگی انسان موج می زند؛ از جمله مصادیق آن وقتی است که خبر اشتغال و آزادسازی خرمشهر را به امام خمینی(ره) دادند و حالت ایشان اصلا تغییر نکرد زیرا در همه احوال خدا را در نظر داشتند و فقط مصالح الهی را می دیدند.

انتهای پیام/ف