به گزارش سرویس علمی فرهنگی خبرگزاری«حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به  تبیین وتفسیر آیه صدو هشت وصد و نه سوره بقره پرداخته است.

  أَلَمْ تَعْلَم أَنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَوتِ وَالأَرْضِ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاَ نَصِیر (108)

 آیا نمى‏دانى كه حكومت آسمانها و زمین از آنِ خداست؟ و جز خداوند براى شما هیچ یار و سرپرستى نیست.

 بدنبال آیه قبل كه در مورد نسخِ بعضى احكام الهى بود، این آیه مى‏فرماید: آنها كه بر تغییرِ دستورات، اعتراض مى‏كنند مگر به حاكمیت مطلق خداوند توجه ندارند.

 مگر نمى‏دانند كه خداوند بر همه هستى و از جمله انسانها، حاكمیت دارد و حق دارد هرگونه تغییر و تبدیلى را به مقتضاى حكمتِ خود در قوانین و احكام بوجود آورد.

 متأسفانه بنى‏اسرائیل، تصور نادرستى از حاكمیت الهى داشتند و دستِ خدا را نسبت به اِعمال حاكمیتش بسته مى‏دانستند، در حالیكه دستِ خداوند چه در آفرینش و چه در وضع احكام و قوانین یا تغییر آنها باز است.

 اكنون درسهایى را كه از این چند آیه آموخته‏ایم مرور مى‏كنیم:

 * ایمان به تنهایى كافى نیست بلكه تقوى و مراقبت لازم است تا درختِ ایمان را از هرگونه آفت و خطرى، محافظت كند.

 * دشمن ،تمام حركات و حتى كلماتِ ما را زیر نظر دارد، پس باید از انجام هر كار یا گفتن هر سخنى كه بهانه به دست دشمن مى‏دهد و از آن علیه، اسلام و مسلمانان سوءاستفاده مى‏كند، اجتناب كنیم.

 * دشمنانِ اسلام مى‏خواهند هرگونه رشد و پیشرفتى در انحصار آنان باشد و دوست ندارند كه خیر و بركتى به شما مسلمانان برسد، پس به آنها دل نبندید و تمایل پیدا نكنید و تنها بر خداوند توكل نمایید.

 * جعل احكام و همچنین تغییر و یا تأخیر آنها بدست خداست و او براساس نیازهاى ثابت و متغیر بشرى، مطابق حكمت و مصلحت، قانونى را وضع یا آنرا تغییر مى‏دهد.

 أَمْ تُرِیدُونَ أَنْ تَسْئَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى‏ مِنْ قَبْلُ وَمَنْ یَتَبَدَّلِ الكُفْرَ بِالإیمَنِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ الْسَّبِیلِ ( آیه109 )  

  آیا مى‏خواهید از پیامبرتان، سؤالات (و درخواست‏هاى نابجا) بكنید، آن گونه كه موسى، پیش از این مورد سؤالِ (بنى اسرائیل) قرار گرفت. (بدانید كه) هر كس (با این بهانه‏جویى‏ها از ایمان سرباز زند و) كفر را با ایمان مبادله كند پس قطعاً از راه مستقیم، گمراه شده است.

 برخى مسلمانانِ ضعیف الایمان، دوست داشتند تا هرگونه معجزه‏اى را از پیامبر بخواهند، پیامبر انجام دهد، مثلاً تقاضا مى‏كردند كه براى ما نامه‏اى از جانب خداوند بیاور، همانطور كه بنى‏اسرائیل از موسى خواستند كه خداوند را آشكارا به ما نشان بده تا به چشم خود او را ببینیم و به او ایمان آوریم.

 اصولاً آوردن معجزه براى اثباتِ نبوت و اتمام حجّت است، نه آنكه پیامبر موظف باشد هر كس طبق میل و هوسش هر چه را خواست، انجام دهد چنانكه یك مهندس ساختمان براى اثباتِ ادعاى خود، چند نمونه كار ارائه مى‏دهد نه آنكه براى هر كس كه تقاضا كرد یك خانه بسازد.