خبرگزاری «حوزه»،  به مناسبت ماه مبارک رمضان بخش‌هایی از سخنان استاد شهید آیت‌الله سید محمدباقر صدر را که دربردارنده آیاتی از قرآن به همراه توضیح یا تفسیری از آنها است،‌ منتشر می‌کند.

اسلام قبل از هر چیز به آزادی رفتار عملی فرد از بندگی شهوات و بت‌ها اهتمام دارد و از آن پس به انسان اجازه می‌دهد تا جایی که از حدود قوانین الهی خارج نشده است، هرگونه که می‌خواهد رفتار کند.

قرآن مجید می‌فرماید: «خَلَقَ لَكُم مَّا فِي الأَرْضِ جَمِيعاً»؛ همه آنچه را در زمين است براى شما آفريد (بقره: ۲۹).

«وَسَخَّرَ لَكُم مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِّنْهُ»؛ و همه آنچه را در آسمان‌ها است و آنچه را در زمين است از سوى خود براى شما مسخّر و رام كرد (جاثیه: ۱۳).

قرآن با این آموزه همه هستی را تحت تصرف انسان و آزادی او قرار می‌دهد، اما این آزادی، محدود به مرزهایی است که آن را با آزادی درونی از بندگی شهوت‌ها و آزادی بیرونی از پرستش بت‌ها، هماهنگ می‌سازد. اما آزادی عمل در پرستش شهوات و چسبیدن به زمین و مفاهیم زمینی و رها کردن آزادی حقیقی انسانی یا آزادی عملی در پرستش بت‌های بشری، نزدیکی جستن به آن‌ها، حرکت به دنبال منافع آن‌ها و دست برداشتن از رسالت بزرگ و حقیقی انسان در زندگی، چیزی است که اسلام هرگز اجازه نمی‌دهد؛ زیرا از سویی این کار نابود کردن عمیق‌ترین معانی آزادی انسانی است و از سوی دیگر اسلام آزادی را نه به معنای فراهم‌ کردن میدانی برای کشش‌های حیوانی در وجود انسان، بلکه جزئی از برنامه فکری و روحی کاملی می‌داند که انسانیت باید بر اساس آن بنیان بگیرد.

منبع : پژوهشگاه تخصصی شهید صدر .پژوهش‌های قرآنی، ص ۳۷۹.