به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» حضرت آیتالله سبحانی بعد از ظهر امروز در اولین جلسه تفسیر ماه مبارک رمضان در مدرسه حجتیه قم، با اشاره به این نکته که ماه رمضان ماه پاک سازی از گناهان و افکار بد است، گفتند: خداوند در قرآن کریم خطابات بسیار زیبایی در امورات مختلف دارد، آن را نسبت به کتب آسمانی دیگر متمایز میکند.
ایشان افزودند: از جمله خطابات قرآنی، آیه يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ است؛ خداوند به اهل ایمان بیان می دارد که روزه را بر شما واجب گردانیدم، ولی در ادامه مبانی را بیان می کند که مفسران، تعبیرات مختلفی از آن ارایه کرده اند.
این مرجع تقلید با اشاره به تعابیر مفسران قرآن از آیه مذکور گفتند: خداوند در ادامه آیه وجوب روزه را بیان می کند که این روزه بر شما واجب قرارداده شد، چنانکه بر پیشینیان شما نیز واجب شده است.
معظم له بیان کردند: خداوند به ظاهر از این جمله این هدف را داشته، مساله روزه را برای مومنان تسهیل کند؛ قرآن کریم بیان میکند، روزه گرفتن تنها برای گرسنه ماندن انسان نیست، بلکه در سایه این روزه انسان متقی خواهد شد؛ تقوی زرهی است که انسان به تن میکند تا دشمن نتواند به انسان ضربه وارد کند.
این مرجع تقلید با اشاره به آیه ای در خصوص وجوب روزه و استثنائات آن گفتند: قرآن کریم بیان میکنند، در ایام ماه رمضان کسی نمیتواند در ایام سفر روزه بگیرد و یا اگر شخصی مریض است نباید روز بگیرد.
حضرت آیت الله سبحانی یادآورشدند: احکام رمضانی خداوند با حکمتهای بسیاری همراه است و دقت و توجه به آنها، نکات بسیاری را به ویژه در حوزه فقهی به ما گوشزد میکند.
این مفسر قرآن در ادامه تفسیر سوره ملک را آغاز کردند و گفتند: هر سوره قرآن کریم برای خود یک هدف دارد که در این سوره، هدف اصلی، توحید ربوبی است.
حضرت آیت الله سبحانی یادآورشدند: توحید به دو قسم است، توحید در خالقیت و ربوبیت؛ وهابیها این دو را مخلوط کردند و بیان میکنند که توحید در خالقیت همان توحید در ربوبیت است.
معظم له با ذکر این مطلب که این سوره به مساله توحید ربوبی و کارگردانی خداوند میپردازد، عنوان کردند: وهابیون بیان میکنند، کافران در توحید ربوبی موحد بودند، ولی در عبادت مشکل داشتند در حالی که آنها در هر دو بخش دارای اشکال بودند و توحید ربوبی را نیز قبول نداشتند؛ قرآن کریم نیز این مساله را به صراحت بیان میکند.
حضرت آیتالله سبحانی اظهارکردند: کفار و مشرکان جاهلیت، در خالقیت موحد بودند، ولی مشکل آنها در مساله ربوبیت بود، زیرا آنها عزت را از این بتها میخواستند؛ تمام تدبیرات عالم از سوی خداست و کسی نمیتواند از یک موجود دیگر به جای خدا تقاضای تدبیر امور عالم کند.
معظم له گفتند: اختلاف ما با وهابیت در اولین آیه سوره ملک آن است، وهابیون بیان میکنند که وقتی خداوند از ید سخن میگوید به این معنی است که خداوند دست دارد، ولی این نکته را نمی دانند که این ید در اینجا به معنی کنایه از دست است و به معنی دست خداوند نیست؛ در اینجا خداوند به مساله تسلط خود اشاره دارد.