به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مشهد، استاد قرائتی در ادامه سلسله جلسات «دوره مهارت های تبلیغ در قرآن» در مدرسه علمیه عالی نواب در پاسخ به چرایی صلح امام حسن(ع)، توضیح داد: اولا صلح همه جا بد نیست و پیامبر(ص) نیز در حدیبیه صلح کردند.
وی ادامه داد: در این صلحنامه کلمه «رسول الله» حذف شد که پیامبر(ص) نیز قبول کردند؛ اما بعد از این ماجرا آیه ای با جمله «محمد رسول الله» نازل شد؛ یعنی اخلاص اگر باشد هر چند نام فرد نیاید، خدا فراموش نمی کند و در واقع اگر خود و نامت را پاک کردی، بدان که خداوند می نویسد.
رئیس ستاد اقامه نماز کشور افزود: بنابراین کسی نباید از اینکه علم و مطلبی از وی نقل شود، ناراحت گردد؛ بلکه می بایست خوشحال باشید که سخن شما را نقل کنند؛ البته طبق آیه قرآن، کسانی که کاری انجام دهند که ستایش شوند ولی در واقع آن کار نتیجه زحمت دیگری بوده است، در روز قیامت رو سیاه هستند؛ به طور مثال کسی از یک منبع علمی آدرس بیاورد؛ ولی در واقع در این زمینه پژوهشی نکرده و از یک کتاب دیگر آن منبع را به دست آورده است و بدون ذکر واسطه، به نام خود تمام کند.
وی دومین و سومین مقدمه برای پاسخ به چرایی صلح امام حسن(ع) را ترسو نبودن و تضمین شدن امامت ایشان دانست و گفت: همچنین خطر دشمن خارجی و تفاوت یزید با معاویه از دیگر دلائل بوده است؛ چراکه معاویه ظاهر اسلامی را حفظ می کرد؛ ولی یزید اینگونه نبود.
رئیس ستاد اقامه نماز در پایان خاطرنشان ساخت: پیشنهاد صلح در زمان امام حسن(ع) از سوی معاویه بود و اگر قبول نمی کردند تاریخ ایشان را مقصر می دانست؛ در حالی که در ماجرای حادثه کربلا و امام حسین(ع)، پیشنهاد آتش بس از سوی ایشان بود ولی یزیدیان به دنبال گرفتن بیعت یا جنگ بودند.
نظر شما