به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، حجت الاسلام والمسلمین محمد جوادارسطا در نشست رونمایی از کتاب «چگونگی تدریس درس خارج» که در سالن همایش های انجمن های علمی حوزه برگزار شد، با اشاره به اینکه تدریس دورس خارج در زمان ما شیوه خاصی را پیگیری می کند گفت: گذشتگان ما سفره ای را گستراندند که ما امروز بر سر آن سفره هستیم و خودمان را وام دار عالمان جلیل القدر پیشین می دانیم.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه در دروس خارج توجه کافی به قرآن کریم نمی شود افزود: جایگاهی که قرآن باید در درس خارج به عنوان محور داشته باشد، کمتر توجه به آن می شود. مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می فرمایند، اگر در امر علوم حوزوی دقت کنید خواهید دید این علوم به گونه ای تدوین شده اند که یک نفر می تواند وارد تحصیل این علوم بشود و آن را به اتمام برساند در حالی که به قرآن هیچ رجوعی نکند. بنا بر این شایسته است در همه مباحث فقهی ابتدا استاد درس خارج آیه مربوط به حکم را بحث کند و سپس به سراغ روایات و منابع دیگر برود.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع)در همین رابطه افزود: کارهایی که توسط برخی از علمای معاصر صورت گرفته است، نشان دهنده آن است که آیات الاحکام خیلی بیش از آن مقداری است که در میان ما معروف است. لذا لزوم توجه بیشتر به قرآن کریم در درس خارج محور اول سخنان من بود.
این استاد حوزه علمیه در ادامه گفت: وقتی فقیه یک فتوا می دهد، باید توجه داشته باشد که قرار نیست فقط یک نفر در یک گوشه جهان به آن حکم عمل کند و آن حکم می تواند به تعداد افراد جامعه تکرار شود.
وی افزود: نکته دیگر لزوم ملاحظه قواعدی است که در کلمات فقهای دو قرن اخیر استناد به آنها در حال رواج یافتن است. مثلا رجوع به تعبیر اعوجاج سلیقه یا استقامت سلیقه که از جمله صاحب جواهر آن را به کار برده اند و پس از آن تکرار شده است، اما به این نکته توجه نشده است که اصلا منظور از اعوجاج سلیقه یعنی چه. چون عناصر آن بیان نشده است.
حجت الاسلام والمسلمین ارسطا در پایان با تاکید بر لزوم عنایت ویژه بر بحث پژوهش در درس خارج افزود: نکته آخر هم نکته ای روشی است و ناظر بر این است که در دروس خارج سزاوار است بیش از پیش به جنبه پژوهشی دروس پرداخته شود. امروزه غلبه یادداشت برداری طلبه ها از مطالب استاد اصلا مطلوب نیست و این باعث می شود طلاب از تامل در رابطه با مسائل باز بمانند و نتوانند به خوبی مسائل را بررسی کنند و به استاد خود اشکال کنند.
