به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از تهران، ‌استاد حسین انصاریان در آخرین جلسه سخنرانی حسینیهٔ هدایت تهران، اظهار داشت: امام سجاد(ع) یک متن جامع سه صفحه ای خطاب به همهٔ انسان ها دارند، ایشان می فرمایند: راه رشد، سلوک، لقا و راه به دست آوردن ارزش ها به روی احدی از انسان ها بسته نیست چرا که او «یا دائماً الفضل علی البریه، یا باسط الیدین بالعطیه» است.

 خداوند خود را از چند راه به انسان شناسانده است

وی اندیشهٔ در خلقت را آسان ترین راه شناخت عنوان و خاطرنشان کرد: در مسیر رشد، کمال و رسیدن به لقا، ارزش ها، رحمت، مغفرت، رضوان و بهشت نباید مانعی باشد؛ اگر مانع نباشد، رسیدنتان قطعی است و راه به روی همه تان باز است. امام چهارم(ع) می فرمایند: «فقد عرّف نفسه»، خداوند خود را از چند راه به شما شناسانده که یکی از طریق آفرینش است و آسان ترین راه آن، دو تا پنج دقیقه اندیشه در خلقت است.

اولیای خدا عقل و دل و جان را هیچ روز و شبی گرسنه نمی گذاشتند

استاد اخلاق حوزه های علمیه با بیان اینکه هر یک از اسمای الهی، خورشیدی تابناک بر درون انسان هستند، گفت: خداوند برای دانستن اسمای الهی معلمانی قرار داده که نام آن را بگویند و گفته اند. حداقل هزار اسم از اسامی مبارک او در اختیارت گذاشتند که جمع این اسم ها در دعای جوشن کبیر است و هر کدامش خورشیدی برای تابیدن بر درون انسان است. اولیای الهی با این اسم ها کار می کردند؛ خوراک عقل، قلب و جانشان بود. اولیای خدا عقل و دل و جان را هیچ روز و شبی گرسنه نمی گذاشتند چرا که اگر عقل و قلب و جان را گرسنه بگذارند، می میرند.

کتاب و منبر خوب زنده کنندگان عقل، قلب و جان هستند

وی افزود: انبیا گاهی به ملت ها می گفتند: «أَنْتُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» (سورهٔ نمل، آیهٔ 55)، عقل شما مرده است؛ گاهی به ملت ها می گفتند: شما «کالأنعام» هستید و روحتان مرده است؛ گاهی پروردگار به ملت ها می گفت: «قُلُوبُكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِيَ كَالْحِجَارَةِ» (سورهٔ بقره، آیهٔ 74)، دلتان سنگ شده است و اثرگیر نیست چون فقط شکمتان را غذا داده اید، اما غذای عقلتان را نداده اید. این معارف الهیه و حقایق، غذای عقل است؛ نباید یک هفته بگذرد و ما عقل و قلب و دل را غذا ندهیم. یک کتاب خوب مطالعه کنیم یا یک منبر خوب گوش بدهیم، اینها زنده کنندگان نواحی دیگر وجود هستند.

خداوند همیشه پیداست، اما انسان ها او را گم کرده اند

استاد انصاریان با اشاره به اینکه خدا خودش را از طریق کتاب آفرینش به شما معرفی کرده، تصریح کرد: کافی است چند دقیقه فکر کنید، «يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» (سورهٔ آل عمران، آیهٔ 191)، خدا را خواهید یافت؛ او گم نشده است، تو او را گم کرده ای و او همیشه پیداست: «هو الأول و الآخر و الظاهر و الباطن و هو الکبیر المتعال» امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: «ما رأیت شیئا الا و رأیت الله معه و قبله و بعده» هیچ چیزی را نگاه نمی کنم، مگر اینکه خدا را با او، قبل از او و بعد از او می بینم؛ چون جهان خالی از او نیست، نه قبل از او خالیِ از اوست، نه همراه او خالیِ از اوست و نه بعد از او خالیِ از اوست.

کسانی که در دنیا به فساد افتاده اند، عقل، دل و جانشان از آلودگی پُر شده است

وی گفت: کسانی که در دنیا به فساد افتاده اند، طبق آیات قرآن و روایات به این دلیل است که عقل، دل و جانشان را دیگران پر از آلودگی کرده اند؛ وگرنه اگر عقل، دل و جان از معارف الهیه و عرشیه تغذیه شود، انسان یک ولیّ از اولیای خدا می شود.

وی یکی دیگر از نشانه های شناخت خدا را تأمل انسان به وجود خود بیان و اظهار کرد: خداوند در قرآن خطاب به انسان می فرماید: «وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ» (سورهٔ ذاریات، آیهٔ 21)، تو با دَم چه کسی زنده هستی؟ آن دَمی که تو را زنده نگه داشته، اکسیژن و ازُت است؟ اکسیژن و ازُت برای کیست؟ چه کسی برای زنده ماندن تو به تو ریه داده است که در هر 24 ساعت، هفتصد لیتر اکسیژن و کربن را تنفس کنی، هوا را داخل و بیرون بدهی؟ خودت هم از این نفس کشیدن ها غافل هستی، داخل می بری و بیرون می دهی. می بری و می سوزانی، سوخته را در هوا می دهی؛ بعد کل درختان عالم این سوخته ها را تصفیه می کند و دوباره تمیز آن را به تو برمی گرداند. این ریه و این هوا در تصرف کیست؟ چه کسی کارگردانی می کند؟ اگر به ریه اشاره بکند که هوا را نگیر یا هوا را پس نده، تو چه کار می کنی؟ هر نفسی که داخل می بری، هر نفسی که بیرون می دهی، هزار های وهوی از او در این یک نفس است. یعنی از او در همه هر نفسی های وهوست؛ اصلاً نفس هایت داد او را می کشد و فریاد او را می زند.

وی گفت: خداوند می فرماید: نزد من گردن کشیدی و در خدمت بت ها گردن کج کردی، پیش آن بت رفتی و با آن بت راز و نیاز کردی؛ «أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ» (سورهٔ نمل، آیهٔ 62)، در نهایت چه شد؟ آیا کسی که پاسخ مضطر را می دهد و مشکلات را برطرف می کند، باید رو به سوی او کرد یا رو به سوی کسی که جواب هیچ مضطری را نمی دهد و نمی تواند هیچ مشکلی را حل کند؟ به کجا روی آورده اید؟ مرا رها کرده اید و به چه چیزی و چه کسی دل بسته اید؟

تأکید بر حضور گسترده در مراسم اربعین/ مسئولان کوتاهی نکنند

وی به کلید های شگفت آور برای حل مشکلات اشاره و خاطرنشان کرد: خداوند به بنده خود یادآور می شود که به مشکلات گذشتهٔ خودت نگاه کن که گاهی یاد من کردی و یک «یا الله» گفتی، یک «یا رب» گفتی و من مشکل تو را حل کردم. امروز هم ما کلید حل های دیگری هم داریم، یکی از این کلیدها اربعین حسینی است؛ راه را گم نکنیم و تا می توانیم این راه را ادامه دهیم، همه و مخصوصاً کارگردانان کشور و حکومت تا می توانید، ولو با قرض کردن پول در این مسیر هزینه کنید. هم دولت و هم ملت اگر توانش را دارید، پنج اتوبوس بگیرید که مسافر را مجانی به مرز ببرد؛ توانش را دارید، صد بلیط هواپیما بگیرید و به عاشقانی بدهید که می خواهند بروند، اما پول ندارند که بروند چون یک مسافر از این مسیر در اربعین کم شود، یک خِشت خوشحالی در ساختمان دل دشمن کار گذاشته شده است.

نویسنده کتاب ارزشمند «سیدالشهدا(ع) تجلی عبودیت» ادامه داد: زیارت ابی عبدالله(ع) سعادت دنیا و آخرت است؛ پیغمبر اکرم(ص) فرموده اند: «بعلی تهتدون» شما راه را با علی(ع) پیدا می کنید و گمراهی تان بدون علی(ع) حتمی است؛ اما وقتی به ابی عبدالله(ع) می رسند، می گویند: «و بالحسین تسعدون» شما با حسین(ع) در دنیا و آخرت خوشبخت می شوید.

توحید؛ کلید حل مشکلات

وی به یکی دیگر از کلید حل مشکلات اشاره و خاطرنشان کرد: طبق فرمود پیامبر اسلام(ص) توحید یکی دیگر از کلید حل مشکل هست که پیش خودمان است، کلید حل مشکل اقتدای به پیغمبر(ص) در همهٔ امور است که پیش خودمان است. «وَ مَنْ یطِعِ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فٰازَ فَوْزاً عَظِیماً» (سورهٔ احزاب، آیهٔ 71)، این ضمانت قرآنی و الهی است که «وَ مَنْ یطِعِ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ فٰازَ فَوْزاً عَظِیماً».

مبلغ عرصه بین الملل با بیان اینکه همهٔ کلید های مشکل گشا در قرآن مجید است، گفت: «عرّف الله نفسه و ارسل الیکم رسوله» خدا هم خود را به شما شناسانده و هم پیغمبرش را به سوی شما فرستاده است، «و انزل علیکم کتابه فیه حلاله و حرامه و حججه و امثاله» و هم قرآنش را برای شما نازل کرده، حلال و حرام، دلایل و عبرت ها هم در قرآن هست، پس کلید حل همهٔ مشکلاتتان در توحید و نبوت و قرآن مجید است. حالا به دنبال چه کلیدی می گردید؟ کلید دیگری پیدا نمی شود که مشکلات شما را حل کند.

محقق، مفسر، مترجم و پژوهشگر علوم و معارف قرآنی اظهار کرد: خدا خَیرُ رفیقٍ، پیغمبر خَیرُ رفیقٍ، ولی الله الاعظم خَیرُ رفیقٍ، قرآن خَیر رفیقٍ؛ این چند رفیق به ما اصرار دارند بیایید تا هرچه می خواهید، به شما بدهیم؛ اما چیزی از ما نمی خواهند، چون هیچ نیازی به ما ندارند. اصرار می کنند که بیایید و جیب دنیا و آخرتتان را پر کنید. ما بدون این رفقا به هیچ جا نمی رسیم و بدون اینها هیچ چیزی نمی شویم، بدون اینها دستمان به هیچ جا بند نمی شود و هیچ درِ فیضی به روی ما باز نمی شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد مبحث دعا گفت: پروردگار دعاهایی را در قرآن از زبان انبیا نقل می کند؛ به عنوان مثال در آیات قرآن به دعای حضرت زکریا(ع) برای بچه دار شدن آن هم در پیری و سنی که امید بچه دار شدن صد درصد منتفی بود و خانمش هم به سن نازایی رسیده بود، اشاره می کند و در ابتدای سورهٔ مریم می فرماید: «وَ کٰانَتِ اِمْرَأَتِی عٰاقِراً فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْک وَلِیا» (سورهٔ مریم، آیهٔ 5)، خدایا خودم که در اوج کهن سالی هستم و بچه دار نمی شوم، همسرم هم نازاست و از سن بچه دار شدن او گذشته است، اما من در دعا کردن نسبت به تو ناامید نیستم. «یرِثُنِی وَ یرِثُ مِنْ آلِ یعْقُوبَ» (سورهٔ مریم، آیهٔ 6)، خدا به او وعدهٔ فرزند داد و یحیی(ع) را به او عطا کرد.

دعا یعنی گدایی از وجود مقدسی که بی نیاز است

استاد انصاریان رفع موانع در راه دعا را شرط اجابت آن دانست و افزود: دعا یعنی گدایی از وجود مقدسی که بی نیاز است و در پرداخت هم کم نمی آورد و خودش هم امر به دعا کرده که مستجاب شدنش را هم ضمانت کرده است: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» (سورهٔ غافر، آیهٔ 60)؛ اما مسئلهٔ خیلی مهم این است که هم خودش و هم به زبان انبیائش پیام داده که موانع بین خودتان و من را در دعا برطرف کنید تا وقتی دعا می کنید، دعایتان به من برسد و وسط راه گیر نکند و نماند. یک مانع در راه دعا مال حرام است که هم وارد بدنتان نشود و هم در زندگی تان - خانه تان یا مغازه تان نباشد. یک مانع دیگر دعا این است که در خدایی من، در نبوت انبیای من و در ولایت اولیای من شک نداشته باشید، اگر بین شما و من در دعایتان مانع نباشد، دعا مستجاب می شود.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷