جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ |۲۰ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 22, 2024
عراق

حوزه/ شهید جبار علی ماهود العتبی از اولین کسانی بود که اعمال خیر و نیک را انجام می داد. علاقه ای خاص به سلاحش داشت و می گفت این سلاح امام زمان(عج) است و باید حواستان باشد که سلاح نادیده گرفته نشود.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، در دوران جنگ تحمیلی رژیم بعثی علیه ایران گروهی از رزمندگان عراقی که به اجبار صدام راهی میدان نبرد با نیروهای ایران اسلامی شدند، خود را مخفیانه به نیروهای ایرانی رسانده و با وجود تمام خطرات که زندگی آنها و خانواده هایشان را تهدید می کرد در کنار برادران ایرانی خود به مبارزه با رژیم بعث متجاوز پرداختند. این در حالی است که در سال های اخیر با یورش گروه تروریستی آمریکایی و صهیونیستی داعش به عراق، رزمندگان و مجاهدان ایرانی در کنار برادران عراقی خود از بسیج مردمی عراق (حشد الشعبی) به مبارزه جانانه با این دشمن مشترک پرداختند و آنها و حامیانشان را شکست سختی دادند به طوری که امروز شاهد انتقام جویی دشمنان مشترک ایران و عراق در قالب ایجاد فتنه و اختلاف بین دو کشور هستیم.

شهید جبار علی ماهود العتبی(ابو حمزة الثمالی) در شهر کوت در خانواده ای مومن دیده به جهان گشود. عشق به اسلام و کلام حق در وجودش پرورش یافته بود. فردی مومن و مقید به نماز و روزه و امر به معروف و نهی از منکر بود و از هر فرصتی برای امر به معروف و نهی از منکر استفاده می کرد. تحصیلاتش را در شهرش تا سال ۱۹۸۱م به اتمام رسانید.

پخش اعلامیه های انقلابی و عشق به امام خمینی(ره)

فعالیت های این شهید بزرگوار در زمینه دینی زبانزد بود. از جمله  فعالیت های وی، می توان به پخش اعلامیه های اسلامی اشاره کرد که ضد نظام طاغوتی و نظام خبیث حاکم بود. با شنیدن خبر پیروزی انقلاب اسلامی قلبش مملو از شادی و عشق به امام خمینی(ره) شد. پس از آن برای خدمت سربازی در ارتش صدام و مبارزه با جمهوری اسلامی ایران فراخوانده شد، اما حاضر نشد سرباز حزب بعث خبیث شود و به همین دلیل به مدت ۶ ماه به زندان افتاد.

ترک جبهه باطل و پیوستن به جبهه حق

سپس به اجبار او را به جبهه فرستادند؛ در این هنگام بود که تصمیم خودش را گرفت و در تاریخ یکم اکتبر ۱۹۸۲ م از طریق مرز جنوبی، جبهه باطل را به سمت جبهه حق ترک کرد. سلاح به دوش در مقابل جبهه طاغوت زمانه صدام ایستاد .

در سال ۱۹۸۳ به نیروهای بدر ملحق شد و عضو یگان الهجرة شد. به آرامی و وقار شهرت داشت طوری بود که با آرامش کامل روی زمین راه می‌رفت. با دیگران رابطه ای گرم و صمیمی داشت ،همه او را دوست داشتند و به هیچ کس آسیبی نمی رسانید.

در اعمال نیک و خیر پیش قدم بود و از اولین کسانی بود که اعمال خیر و نیک را انجام می داد. علاقه ای خاص به سلاحش داشت و می گفت این سلاح امام زمان است(عج)  و باید حواستان باشد که سلاح نادیده گرفته نشود.

 وظیفه اش را با یاد خدا شروع می کرد و با ذکر و تسبیح به اتمام می رسانید.راستگو بود و از خودش در برابر گناه به شدت مواظبت می کرد. بعد از اتمام آموزشهای ارگان، در اولین عملیات شرکت داشت که در این عملیات به فداکاری و از خود گذشتگی معروف شد.

نحوه شهادت رزمنده سپاه بدر

در تاریخ ۱۲ ژانویه سال ۱۹۸۶م در حال وضو گرفتن خمپاره ای نزدیکش زمین خورد و بر اثر اصابت ترکش به سرش، در همانجا به مقام رفیع شهادت نائل گردید. وضویش را با خونش به اتمام رسانید تا نماز عاشقان را با امام حسین(ع) به جای آورد.

توصیه شهید "جبار علی ماهود "به پیروی و پشتیبانی از ولایت فقیه

از خداوند منان خواستارم تا مقام شهادت را نصیبم گرداند. از خانواده ام تقاضا دارم زیر سایه ولایت فقیه باشند و برای مردم الگو باشند. به برادران مومن و مجاهدم توصیه می کنم با هم شانه به شانه و متحد باشند و زینت های دنیای و هوا و هوس دنیوی را از خود دور نمایند.

منبع: موسوعه شهداء العراق

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha