به گزارش خبرگزاری حوزه، پنج شنبه شب بیستمین فیلم سینمایی "ابراهیم حاتمی کیا" در سینما تربیت قم و در چارچوب جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و برخی از خبرنگاران و اهالی رسانه این دیار به تماشای آن بر پرده نقره ای سینما نشستند.

فیلم سینمایی "خروج" سومین همکاری حاتمی کیا با موسسه‌ی فرهنگی و هنری اوج پس از فیلم‌های "بادیگارد" و "به وقت شام" به شمار می رود که در اینجا، دیدگاه و نظرات اهالی رسانه استان قم در خصوص این اثر را ملاحظه می کنید؛

خروج حاتمی کیا از قاعده های معمول خودش

محمدرضا قربان زاده، سرپرست خبرگزاری آریا در قم تصریح کرد: "خروج" در واقع همچون بسیاری از آثار حاتمی کیا اثری با هدف انعکاس زمانه و رویدادهای جاری در آن است و او در این فیلم، دیدگاهش نسبت به تحولات مهم روز را در قالب هنر هفتم مطرح می کند.

وی افزود: این کارگردان نام آشنای کشورمان با روایت داستان یک سفر واقعی، زنگ خطری را برای مسوولانی به صدا در می آورد که بین خود و مردم دیوار کشیده اند و با تصمیمات غلط برای نظام هزینه ایجاد می کنند.

اعتراضی به مسئولان در بستر وحدت

این فعال رسانه ای همچنین ادامه داد: فیلم خروج همچنین قناعت و شجاعت مردم ایران را به تصویر می کشد و این که باید برای داشتن عزت و عبور از مشکلات اتحاد و همدلی داشت و اگر اعتراضی هم به مسئولی دارند باید بین خودشان در بیان این اعتراض نوعی وحدت وجود داشته باشند.

وی با بیان این که انتظارات از حاتمی کیا خیلی البته بیشتر از فیلم کنونی بوده است، گفت: این فیلم را البته به نوعی می توان خروج از قاعده‌های معمول سینمای این کارگردان هم دانست و شاید از این منظر یک اثر متفاوت در کارنامه ابراهیم حاتمی کیا تلقی شود.

شروع خوبی که دچار اُفت مشهود شد

فاطمه جمالزاده، خبرنگار خبرگزاری فارس نیز با اشاره به این نکته که برخلاف انتظارها،  فیلم خروج به جذابیت کارهای پیشین آقای حاتمی کیا نبود، گفت: شروع این فیلم، یک شروع جذاب و زیباست به طوری که دقایق اولیه با ریتم خوب و تصاویر و صحنه های جذابی پیش می رود، اما رفته رفته، فیلم خروج از جذابیتش کم می شود تا جایی که حوصله مخاطب را عملاً سر می برد.

وی افزود: شاید ایراد اصلی فیلم "خروج" متوجه فیلمنامه این اثر باشد که ظرفیتش بیش از این نبود.

عدم توفیق برخلاف آثار مرتبط با دفاع مقدس

این بانوی روزنامه نگار همچنین گفت: شاید آقای حاتمی کیا با این فیلم خود می خواهد رویه جدیدی را در فیلم سازی پیش بگیرد و حال آن که به نظر می رسد که برخلاف فیلم های مرتبط با دفاع مقدس در آثار اجتماعی خود مثل همین فیلم و یا فیلم " دعوت" آن طور که انتظار از ایشان می رود، موفق نبوده است.

وی اضافه کرد: با این حال نباید از بخش های موفق و جذاب این فیلم غفلت کرد، کما این که بنده فیلمبرداری، گریم، صحنه پردازی و بازی بازیگراش فیلم را تحسین می کنم، به خصوص بازی آقای فرامرز قریبیان که اگر او را نمی شناختیم، کاملاً باور می کردیم که این نقش را یک مرد روستایی پنبه کار ایفا می کند، از سویی دیالوگ های طنز فیلم نیز باعث کشش مخاطب برای به دنبال کردن فیلم شده است.

هوشمندی حاتمی کیا در پرداختن به سوژه روز

فخرالدین یوسف پور، مسئول سایت تابناک قم نیز با بیان این که "خروج" فیلمی انتقادی درباره مشکلات اقتصادی و مدیریتی است که در محتوا به درستی به زبان گویای مردم تبدیل شده است، ابراز داشت: حاتمی کیا در این اثر نشان داده هوشمندانه نبض جامعه را می شناسد و در دورانی که در جامعه مسأله اعتراض به صورت چشمگیر رواج یافته، سوژه فیلمش را به اعتراض اختصاص داده و این نشانه دیگری است بر هوشمندی این کارگردان انقلابی و کاربلد.

وی افزود: به عقیده بنده، فیلم خروج هر چقدر که در محتوا موفق ظاهر شده و یک نقد جسورانه به سبک حاتمی کیا را به نمایش گذاشته،   اما با این حال با یک فرم بسیار ضعیف، خسته کننده و دور از انتظار بیننده را پس می زند.

حاتمی کیا در مجموع نااُمیدمان کرد

این روزنامه نگار قمی همچنین گفت: در مجموع متاسفانه سازنده فیلم های خوبی همچون "بادیگارد" و "به وقت شام" با این فیلم، عملاً مخاطب را نااُمید کرد و در یک کلام فیلم سینمایی خروج، به عنوان بیستمین فیلم ابراهیم حاتمی حاتمی کیا در مقام کارگردانی، فاصله بسیار زیادی با نمره بیست دارد.

انتظاری که برآورده نشد!

رضا قاسمی، منتقد و فعال فرهنگی نیز با بیان این که پس از گذشت حدود دو دهه، همچنان بسیاری از علاقه مندان سینما از حاتمی کیا، انتظار فیلمی در حد و اندازه " آژانس شیشه ای" دارند، اظهار داشت: باید توجه داشت که تولید هر اثر هنری تناسبی با شرایط و زمانه خود دارد اما با این حال از کارگردان های خوبی مثل ابراهیم حاتمی کیا انتظار می رود که فیلم های ضعیف و حتی متوسط نسازند.

وی افزود: البته فیلم "خروج به نظر بنده یک فیلم متوسط با دغدغه و طرحی جالب توجه به شمار می رود، منتهای مراتب در بخش پایانی فیلم، یک اُفت مشهودی را در اثر می بینیم که کلیت فیلم، خاص پسندهای سینما را به هیچ وجه راضی نمی کند.

وی اضافه کرد: در مجموع باید گفت که ایده اعتراض مردمی به مسئولان و دولتمردان، یک ایده جذاب به خصوص در زمانه حساس فعلی است، اما در بخش فیلمنامه یک مقدار ضعف مشاهده می شود که اگر این نقطه ضعف رفع می شد، فیلم خروج به عنوان بیستمین فیلم سینمایی ابراهیم حاتمی کیا، اثر قابل قبول تری از آب در می آمد.

نقطه قوتی که با ارایه راهکار همراه نیست

وحید عزیزی، خبرنگار و نویسنده سایت "۵۹۸" این گونه به بیان نظر خویش پرداخت: ابراهیم حاتمی‌کیا باتوجه به آثار درخشانی که طی سال های گذشته خلق کرده، انتظارات و سطح توقع مخاطبینش از خود را بالا برده و اگر نقدی به آثار او می‌شود به منزله پس‌رفت او در عرصه فیلم‌سازی نیست.

وی افزود: فیلم "خروج" از یک جهت قابل‌تقدیر است چراکه سعی دارد درد مردم ظلم‌کشیده را فریاد بزند و مقصر اصلی مشکلات آنان را با جسارتِ تمام در جایگاه "متهم" بنشاند، اما با این حال دوایی برای درد مردم نمی‌شناسد؛ در واقع این فیلم هیچ کورسوی اُمیدی در دل مخاطب روشن نمی‌کند.

وی بیان داشت: حاتمی‌کیا از کاراکتر "رحمت" یک قهرمان می‌سازد اما قهرمان داستانِ او در نهایت به بن‌بست می‌رسد و در سکانس پایانیِ فیلم در اوج ناچاری به پاکت سیگارش پناه می‌برد؛ قهرمان داستان حاتمی‌کیا یک قهرمانِ شکست‌خورده است و خروجِ او راهی جز بن‌بست ندارد.

خطر حرکت به سمت آنارشیسم!

عزیزی همچنین گفت: شخصیت "مهربانو" با بازی "پانته آ پناهی ها" به خوبی می‌تواند شأنیت و وقار یک زن ایرانی را به تصویر بکشد اما او نیز در انتهای داستان، "رحمت" را در میانه‌ی مسیر رها می‌کند کما این که دیگراهالی روستا نیز به وسوسه خوشامدگویی مشاور رئیس‌جمهور، رحمت را تنها می‌گذارند و اصلاً مشخص نیست که هدف کارگردان از متشتت نشان دادن اهالی روستا چیست؟

وی افزود: ایراد دیگری که به چشم می خورد، ایجاد تصویری "تماماً سیاه" از دستگاه حاکمیت است به گونه‌ای که در جریان این فیلم حتی یک شخصیت متعهد و دلسوز در دستگاه اجرایی و امنیتی کشور دیده نمی‌شود؛ باتوجه به شخصیت و پیشینه‌ی حاتمی‌کیا، نمی‌توان او را به تولید آثار آنارشیستی متهم کرد اما بنظر می‌رسد فیلم خروج از سطح "آسیب‌شناسی" فراتر رفته و به سمت "آنارشیسم" حرکت می‌کند.

گزارش از: سید محمد مهدی موسوی