به گزارش خبرگزاری حوزه ، ابراهیم اکبری‌دیزگاه طی سخنانی در نشست کارگاه "قرآن در داستان" که به همت مدرسه اسلامی هنر در قم برگزار شد، با اشاره به تعاریف مختلفی که در زمینه داستان دینی وجود دارد، ابراز داشت: داستان دینی روایت انسان در پرتو حیات معنوی است؛ حیاتی که بر اساس قرآن شیطان می‌تواند در آن خلل ایجاد کند. از این منظر داستان دینی می‌تواند روایت آن چالش و کشمکشی باشد که شیطان در رابطه انسان و خدا ایجاد می‌کند.

وی افزود: یکی از کانونی‌ترین مسائلی که در قرآن از اول خلقت به آن پرداخته می‌شود مسئله شیطان است، کما این که قرآن مجید نیز چهار بار به گفتگوی خدا و شیطان پرداخته است.

این رمان نویس و منتقد ادبی همچنین گفت: تصور بنده این است یکی از جاهایی که می‌توانیم توقف کنیم و به داستان دینی بیندیشیم تأمل کردن در سرشت و رفتارهایی شیطانی است که قرآن از آن گزارش می‌دهد. منِ نویسنده می‌توانم به نوعی از چشم قرآن به شیطان خیره شوم و در داستان این خیره‌شدگی را روایت کنم.

 وی همچنین نقطه صفرِ حیات معنوی را در فرهنگ اسلامی در ارتباط انسان با دیگری و خدا عنوان کرد و افزود: اگر رابطه انسان را به‌صورت عمودی تعریف کنیم، صرفاً به رابطه دوطرفه انسان و خدا برمی‌گردد، ضمن آن که به هر میزان این رابطه استوارتر باشد حیات معنوی قوی‌تری شکل می‌گیرد.

 نویسنده رمان "برکت" گفت: هر متفکری که صاحب اندیشه است به این رابطه می‌پردازد و فکر می‌کند. به‌عنوان مثال می‌توانیم به رابطه ابن عربی با خدا اشاره کنم که او این رابطه را در پرتو معرفت می‌بیند، مولانا رابطه عمودی را در عشق می‌بیند و غزالی این رابطه عمودی را در این می‌بیند که انسان هر چه خوف بیشتری داشته باشد به سعادت نزدیک تر است.

 ۳۱۳/۸