به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از تهران، استاد حسین انصاریان طی سخنانی در مسجد رسول اکرم(ص) تهران، اظهار کرد: ما که اهل قرآن هستیم، به انبیای الهی و ائمهٔ طاهرین(ع) مؤمنیم؛ می‌دانیم و یقین داریم که ظهور و به‌وجودآمدن‌ همهٔ موجودات عالم هستی با قدرت، رحمت، لطف و ارادهٔ خداوند بوده است. اول همهٔ عالم هستی از اوست و چون ثابت شده هر اولی آخری دارد، آخرِ عالَم هستی هم براساس اعتقاد همهٔ ما به قرآن، انبیا و ائمهٔ طاهرین(ع)؛ خداست.

از خدا هستیم، برای خود ارزش قائل شویم

وی ادامه داد: «إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَیهِ رٰاجِعُونَ» (سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۵۶). من اگر به این آیه دل بدهم، باور و یقین کنم که من از خدا هستم، خیلی برای خودم ارزش قائل می‌شوم؛ یعنی وجود من فقط متّکی به خداست. او اراده کرد و خواست که مرا با قدرتش، حکمتش، احسانش و لطفش به‌وجود بیاورد و سر سفرهٔ گستردهٔ عالم قرار دهد. از زمانی که در رحم مادر بودیم تا این لحظه، سر این سفره هستیم و به قول خودش در سورهٔ لقمان، در این سفره هیچ‌چیز برای انسان‌ها کم نگذاشته و برای استفاده از نعمت‌های این سفره شرطی نگذاشته است.

این استاد حوزه، به گسترهٔ نعمت خداوند برای همه انسان‌ها اشاره و خاطرنشان کرد: حضرت صادق(ع) می‌فرمایند: خدا در قیامت هیچ انسانی را در دادگاه به خاطر استفاده از نعمت‌ها بازخواست نمی‌کند بلکه بازخواست انسان‌ها به دلیل ناشکری و عدم سپاس‌گزاری است.

سفرهٔ باطنی و معنوی خداوند

استاد انصاریان در مورد سفرهٔ باطنی و معنوی خداوند نیز گفت: خداوند می‌فرماید: «وَبٰاطِنَةً» (سورهٔ لقمان، آیهٔ ۲۰)، نعمت‌های معنوی هم برایتان قرار داده‌ام؛ انبیا، قرآن، عقل، فطرت، ائمهٔ طاهرین(ع)، عالِم دل‌سوز و واعظ، نعمت‌های باطن من است که برای شما هم قرار داده‌ام. آنهایی که از این نعمت باطن من استفاده کنند، تمام نعمت‌های ظاهر مرا درست مصرف و هزینه می‌کنند. از این نعمت‌های من قدرت می‌گیرند و این قدرت را در راه خدا مصرف می‌کنند.

پیامد گره خوردن بندگان با نعمت‌های معنوی خداوند

وی ادامه داد: وقتی آدم با نعمت‌های معنوی گره می‌خورد، از نعمت‌های مادی هم خیلی درست استفاده می‌کند و حلال و پاکیزه‌اش را به‌دست می‌آورد. وقتی هم که از نعمت‌های مادی توان می‌گیرد، چون با نعمت‌های معنوی گره دارد، توان را خرج خدا می‌کند. البته آنهایی که خیلی ردهٔ بالا هستند، می‌گویند برای خدا حرف می‌زنیم؛ اگر بخواهم برای خدا حرف بزنم، با توجه به گرهی که به نعمت‌های معنوی خورده‌ام، دیگر دروغ نمی گویم، غیبت نمی‌کنم و تهمت نمی‌زنم. کسانی که اهل توجه هستند، با زبان، نگاه، شنوایی و شکم خود برای خودشان آتش درست نمی‌کنند بلکه با قدم، دست‌ و قلم‌ خود بهشت‌ می‌سازند.

غفلت حالتی شیطانی است

محقق و پژوهشگر قرآنی در ادامه به علل غفلت اشاره و خاطرنشان کرد: انسان نباید غفلت کند، چرا که بسیار خطرناک است؛ غفلت به ‌معنی بی‌توجهی است که من کنار نعمت‌ها به پروردگار توجهی نکنم. کلمهٔ غفلت در قرآن و روایات زیاد آمده است.

استاد انصاریان ادامه داد: روایتی در کتب سنی و شیعه آمده که در روز قیامت که سایه‌ای جز سایهٔ رحمت خدا وجود ندارد، انسانی - مرد یا زن- را در سایهٔ رحمت خدا می‌آورند که هیچ آسیبی از قیامت نمی‌بیند. پیغمبر(ص) می‌فرمایند: «قَلْبُهُ مُتَعَلّقُ بِالْمَسْجِدِ إذا خَرَجَ مِنْه» وقتی این شخص از مسجد بیرون می‌رود، قلبش به مسجد گره دارد و شوق بازگشت به این مکان را در دل جای داده است.

ترک مسجد، یکی از علل غفلت

وی، یکی از علل غفلت را ترک مسجد عنوان و بیان کرد: انسانی که با مسجد ارتباط نداشته باشد، بدبخت است. از سوی دیگر پیغمبر اکرم(ص) می‌فرمایند: کسی که به انتظار نماز نشسته است، همین انتظارش بازکنندهٔ درِ بهشت است؛ حالا اگر هنوز اذان نگفته‌اند، قرآن و نماز شب هم بخواند، دیگر کسی نمی‌تواند ارزش او را ارزیابی کند. این مجموعه برای توجه به نعمت است که «مِنَ اللّه» است و این مجموعهٔ نعمتِ هزینه‌شدهٔ با توجهِ به «مِنَ اللّه» بودن نعمت، «إلیهِ راجِعُون» من را به خدا برمی‌گرداند و در پیشگاه خدا، کنار رحمت و لطف خدا می‌روم.

دومین علت غفلت، اطاعت از مردم مفسد

استاد انصاریان، دومین علت غفلت را اطاعت از مردم مفسد دانست و اظهار کرد: عامل دوم غفلت «وَطَاعَتِکَ المفسد» است، یعنی مطیع مردم مفسد شوید؛ هرچه آدم‌های فاسد به تو می‌گویند، قبول و عمل کنید.

انتهای پیام

۳۱۳/۱۷