به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، شاید بتوان زندگی مبارک امام حسن علیه السلام را به سه مرحله کودکی، نوجوانی و جوانی و امامت تقسیم کرد.
مرحله اول؛ امام حسن مجتبی علیه السلام در سال دوم هجرت یعنی در سال غزوه بدر پا به عرصه گیتی گذاشت و به عنوان اولین نواده رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سبط اکبر ایشان محبوب قلب آن پیامبر مهربان بود در طول این سال ها همه مسلمانان دیدند که پیامبر چگونه به او عشق می ورزید و ساعت ها او را روی زانوی خود می نشاند و بر روی دوش خود سوار می کرد.
امام حسن مجتبی علیه السلام در این سال ها به همراه برادر کوچکتر خود امام حسین علیه السلام روزهای خاطره انگیزی را سپری می کرد و صحنه های زیبایی را به ذهن می سپرد.
زندگی در دوران پس از هجرت پیامبر و یارانش از مکه به مدینه یعنی دوران حاکمیت اسلام و احترام ویژه مسلمانان به رسول خدا و اهل بیت ایشان این دو نونهال بوستان رسول خدا را از محبوبیتی خاص در بین همه مردم برخوردار کرده بود.
مرحله دوم؛ همه چیز به خوبی پیش می رفت تا اینکه اراده خدا بر این تعلق گرفت که رسول خدا را ازمیان امت بردارد و روح او را به ملکوت اعلی ببرد، شاید کمتر کسی تصور می کرد که جایگاه خاندان وحی به محض رحلت نبی اکرم اینگونه نادیده گرفته شود و هنوز بدن شریف پیامبر به خاک سپرده نشده وصیت او مبنی بر جانشینی امیر المومنین علیه السلام زیر پا گذاشته شود، فدک را غصب کنند و هیزم بر در خانه وحی بیاورند و درب آن را آتش بزنند، دختر رسول خدا را بین در و دیوار قرار دهند و محسن او را سقط کنند.
امام حسن علیه السلام همه این نامهربانی ها را به چشم می دید و در عنفوان نوجوانی هیچ چاره ای جز غم فروبردن و دم فروبستن نمی دید، مصائب این دوران غم بار با شهادت مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها به اوج خود رسید و پس از آن نیز ۲۵ سال همراه با پدر در خلوت تنهایی های خود به رفع و فتق امور نیازمندان می پرداخت، تا اینکه دوران حکومت حضرت علی علیه السلام فرا رسید و امام مجتبی علیه السلام همه جا در خدمت پدر به عنوان وزیر و فرمانده سپاه ایشان به ایفای نقش پرداخت تا جاییکه حماسه و سلحشوری او در جنگ صفین زبانزد عام و خاص شد. در این مرحله شخصیت حسن بن علی علیهما السلام شخصیتی شجاع، عالم، کریم و خاضع در مقابل امیرالمومنین علیه السلام است.
مرحله سوم؛ مرحله سوم، دوران ۹ ساله امامت ایشان است که با شهادت مولای متقیان علی علیه السلام آغاز می شود دورانی که اوج غربت و مظلومیت امام حسن علیه السلام است چرا که معاویه با سیاست نیرنگ و تزویر در کنار سست عنصری و ساده لوحی جمعی از اصحاب امیرالمؤمنین توانسته بود شکست صفین را برای خود تبدیل به پیروزی حکمیت کند و حضرت علی علیه السلام را درگیر مبارزه با خوارج نماید و موقعیت حکمرانی خود در بیشتر مناطق جهان اسلام را تثبیت کند پس از آن نیز با آغاز امامت امام حسن مجتبی علیه السلام آن حضرت که جنایت ها و سوء استفاده های معاویه از منصب خلافت رسول الله را می دید تصمیم به جنگ با حضرت گرفت و سپاهی از کوفیان آماده کرد اما با خیانت برخی از سرداران آن حضرت و سست عنصری لشکریان ایشان از یک سو و خدعه و نیرنگ معاویه از سوی دیگر امام به منظور حفظ جان مسلمانان و محافظت از کیان اسلام ناچار به صلح با معاویه شد که البته مفاد این صلح، کاملا هوشمندانه بود و در نهایت به نفع جریان حق تمام شد تا جاییکه مقام معظم رهبری ترجمه کتاب «صلح الحسن» شیخ راضی آل یاسین را به «پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ» نامیدند.
پس از ماجرای صلح نیز دوران امامت آن حضرت سرشار از درس و عبرت و آموزندگی بود عبادت، زهد، حلم و کرامت امام حسن مجتبی علیه السلام در این سال ها اسوه ای از عبودیت، عشق و انسانیت به جهان بشریت عرضه کرد که ترنم لحظه های این دوران را بر تارک تاریخ نشاند و سپهر گیتی را از از نور مهر درخشنده آن روشن نمود.
آری؛ ابعاد مختلف زندگی امام حسن مجتبی علیه السلام چیزی نیست که در این مختصر بگنجد و اصلا قلمی را یارای توصیف ویژگی های آن امام همام نیست اما امیدمان این است که در ایام میلاد با سعادت آن حضرت از رهگذر کرامت و مهرورزی به معرفت مقام والای آن مولا بیشتر نائل شویم و مشمول دعای خیر آن حضرت گردیم.
رسول خدا صلی الله علیه و آله: «الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا».
نقش امام حسن و امام حسین علیه السلام در حفظ دین خدا و عشق به عبودیت پروردگار یکی است و تنها فرق آن در شیوه و روش بندگی خدا و مبارزه با دشمنان خداست.
محمد استوار میمندی
