خبرگزاری «حوزه» - روحانیون و طلبه‌ها از دیرباز به عنوان افراد مورد اعتماد و وثوق مردم همواره ملجأ و پناهگاه مردم بوده اند، در بین این افراد الگوهایی از صداقت، راستی، مردم‌داری، ساده‌زیستی و فداکاری به وفور می‌توان یافت، کسانی که با مایه گذاشتن از وقت و جان خود در خدمت مردم اند.
در جریان وقوع سیل و زلزله‌های سال‌های اخیر صحنه‌هایی به‌یادماندنی از پیشتازی طلبه‌ها در قالب گروه‌های جهادی شاهد بودیم و در آخرین آزمون کرونا و گرفتار شدن مردم در بحران ناشی از شیوع ویروس به اذعان دوست و دشمن روحانیان و طلاب سربلند از آزمون خدمت به مردم بیرون آمدند و در سنگر گمنامی و در حالی که بسیاری نگران دفن عزیزان از دست رفته خود بودن، برخی طلبه‌های جهادی پا پیش گذاشتند و داوطلبانه به غسل و کفن اموات کرونایی پرداختند.
در گوشه‌ای از ایران اسلامی در شهر سراب، مسجد حضرت ابوالفضل(ع) در میدان ۷ تیر، کانون توجه قرار گرفت و به مرکز جنب‌وجوش جهادی تبدیل شد، بسیاری از پیران و قدیمی‌ها عنوان کردند که این فعالیت‌ها آن ها را به یاد فعالیت مردم و حضور فعالانه در فعالیت‌های انقلابی در مسجد امیرالمؤمنین (مسجد بازار) می‌اندازد که با محوریت آیت ملکوتی و برخی از روحانیان وقت سراب صورت می‌گرفت که در بحبوبه خیزش آرمان‌گرایانه و انقلابی مردم به مرکز و خواستگاه انقلابیون سراب تبدیل شد.
با وقوع زلزله سراب قرارگاه جهادی با هدایت امام جماعت این مسجد و کمک‌های بسیجی‌ها و جوانان مسجدی به مرکزی برای هماهنگی کمک‌ها تبدیل شد و در جریان کرونا که اکثر مساجد و تکایا به علت رعایت مسائل بهداشتی تعطیل شده بودند ولی مسجد حضرت ابوالفضل با ارائه کارکرد جدید و مردم محورانه به مرکزی برای حمایت از مردم در برابر حمله ویروس منحوس کرونا تبدیل شد.
حجت‌الاسلام محمد صلاح‌زاده از روحانیان جهادی سراب است که بی‌تمنا و بدون هرگونه چشمداشت، آستین همت بالا زده و به قول خودش وظیفه اصلی روحانی بودنش را انجام می‌دهد.
پای صحبت‌های این روحانی جهادی نشستیم و چندوچون کار را از او پرسیدیم.
او این‌گونه خود را معرفی می‌کند و از فعالیت‌های مسجدی‌ها می‌گوید: محمد صلاح‌زاده اهل سراب طلبه حوزه علمیه قم و امام جماعت فعلی مسجد حضرت ابوالفضل(ع) شهرستان سراب هستم، بلایا و حوادث طبیعی درحالی‌که یک سختی و ابتلاء و درد هست، به‌نوعی آزمون الهی و یک فرصت برای دیگران برای شرکت در نوع‌دوستی و بروز حس انسانیت و همدردی است.
بنده هم به‌عنوان یک طلبه کوچک نه‌تنها مستثنی نیستم، بلکه به اعتبار انتساب به معارف قرآنی و ... مشوق و پیش‌قدم هم باید باشم، لذا اتفاق زلزله سال گذشته و بیماری کووید ۱۹ برای طلبه‌های جهادی انقلابی فرصتی مؤمنانه در مسیر خدمت خالصانه بود و بس.
فعالیت‌های مسجد در ایام زلزله به‌صورت قرارگاهی و منسجم و با همراهی بسیج و ستاد اجرایی حضرت امام شروع و در مقطعی تا مدت‌ها بعد از آن با همت جوانان و حمایت‌های مردم انقلابی و نوع‌دوست سراب ادامه داشت تا شیوع کرونا.
در ابتدای زلزله از طبخ غذای گرم برای زلزله‌زده‌ها شروع بعد به تأمین البسه و پوشاک و لباس گرم مناسب فصل زمستان تا ارسال بسته‌های معیشتی و رفع نواقص و مشکلاتی که با ورود بنده یا هماهنگی با ادارات و یا تأمین مالی از طریق خیران قابل‌حل بود.
شاید در مدت ۴ هفته متوسط هر روز در مقطعی دو وعده و در اواخر یک وعده هر روز بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ پرس غذای کامل ارسال شد.
طی سه مرحله و هر مرحله متوسط بین چند ۱۰ نفر خانوار بسته‌های معیشتی در روستاهای ترشاب، دونیق، هولیق، هروان و اندرآب بین خانواده‌ای زلزله‌زده پخش شد و این اواخر در شب سوم قدر هم مجدد مخصوص مناطق زلزله‌زده تعداد ۲۶۰ پرس غذای گرم پخته و تقسیم شد.
عدد معینی الآن در خاطر بنده نیست، ولی میلیون‌ها تومان مشارکت قابل‌توجه مردم در این مسئله را شاهد بودیم .
الآن هم مترصد ورود در برنامه کمک جهت تأمین ساخت‌وساز و جذب مشارکت مردمی بابت این امر هستیم که به‌موقع اطلاع‌رسانی خواهد شد.
اما راجع به کرونا نه بنده بلکه بحمدالله باوجود بسته بودن مساجد و حسینیه‌ها، این مجموعه‌های مردمی انقلابی مجاهدانه درخشیدند که جای تقدیر و تشکر دارد. مجموعه ما هم بحمدالله با همکاری و مشارکت مادی و معنوی مردم و در کنار بسیج و اداره تبلیغات اسلامی توانسته دو مرحله ذبح قربانی و ارسال بسته‌های گوشت گرم و نیز تهیه قریب به ۴۵ بسته معیشتی به قیمت متوسط هر بسته ۳۵۰ هزار تومان بین خانواده‌های آسیب‌دیده از کرونا و نیازمندان تقسیم کند.
حتی در یک مرحله از طریق بسیج مسجد نیز تعداد ۴۰ بسته به همین منوال برای خانواده‌ها ارسال شد،البته مسجد حضرت ابوالفضل(ع) با رعایت مسائل بهداشتی و الگوهای رعایت سلامت در امر مبارزه با کرونا پذیرایی نمازگزاران بوده همچنین در شب‌های قدر نیز با ضدعفونی و تأمین ماسک از میهمانان میزبانی کرد.
مردم از حضور طلاب در کنارشان در این مشکلات و آزمون‌های الهی که به یک نگاه، رحمت الهی برای دیگران است، جدا احساس شعف می کنند و این نوعی التیام خاطر است، ولی گاهی اوقات چون نمی‌توانند برخی مشکلات مردم مردم را حل کنند به دلایل متعدد شرمنده هستند.
بنده به دنبال متهم کردن مسئولان یا کسی دیگر نیستم، اما در مسئله کرونا اگر نیروهای انقلابی و بچه‌های جهادی با حمایت‌ها و مشارکت‌های مردمی به امر حضرت آقا لبیک نگفته بودند ما شرمنده مردم می‌شدیم و این در شأن ما نیست و خدمت‌های قبلی ما را زیرسؤال می‌برد.
در این ایام هم خاطره شیرین داریم و هم تلخ، خاطره تلخ این ایام امر تغسیل و تدفین فوت‌شدگان بیماری کرونا بود. در یک مورد که بنده توفیق داشتم، از غربت این مسافران دیار باقی و بی‌کس دفن شدنشان ناراحت‌کننده بود، یادم می‌آید این‌قدر این خانواده‌ها در بهت این اتفاق بودند که از اول تا آخر غسل این بنده خدا چندین بار تذکر دادم، ولی پسر متوفی در بهت و تعجب و ناراحتی گیج مانده بود.
از شیرینی‌های این ایام هم اینکه ما به کسی رو نزدیم مگر اینکه کاسه صبر ما لبریز شد که اصلاً عجیب بود برای بنده سخت بود چون خیلی از مردم طلب کمک کرده بودیم، تلقی این بود که شاید استقبال قابل‌توجهی نشود، ولی با توکل به خدا و امید به رحمت واسعه الهی فقط یک حرکت کوچکی شروع شد و با این حرکت کوچک نزدیک به ۲۰ میلیون تومان کمک نقدی جمع‌آوری شد.
از همه عزیزانی و همشهریان خودم چه در سراب چه در تهران، کرج، تبریز و... تشکر و قدردان هستم. آخرین کلام دست‌بوس مردم بوده و هستیم، ان شاالله.
این روحانی جهادی در مورد کلمات زیر احساس خود را چنین بیان می‌کند:
سراب: سراب شهری به و سعت ایران بدون مبالغه و با مردمی دوست داشتنی و همراه با انقلاب.
طلبه:کمترین خادم از خادمین با پیشینه‌ای تابناک از جهاد و شهادت.
فعالیت جهادی: تجلی رحمت خدا در قلوب همه مردم و خوش درخشیدن زیبای مردم.
مسجد: مرکز انجام همه کارهای خوب.
روحانی محل: امام در محراب و خادم در بین مردم مومنانه و خالصانه بدون منیت و چشمداشت
منبع: فارس
