به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام مهدی خویی، کارشناس حدیث و رجال حوزه، با اشاره به زندگی امامزاده علی بن جعفر(ع)، که در قم مدفون هستند، اظهار کرد: امام صادق(ع) فرزندان و نوادگانی داشته‌اند که برخی از آنها در طول دوره‌های مختلف تاریخی به ایران و شهر مقدس قم مهاجرت کرده و در همین مکان رحل اقامت گزیده‌اند و اکنون، مدفن آنها، ملجأ و پناهگاهی برای شیعیان است.
وی افزود: بنا بر نقل برخی از علما و بزرگان، از جمله فرزندان ایشان که بارگاهی نورانی به ایشان در قم منتسب است، امامزاده علی بن جعفر عُرَیضی(علیه السلام) هستند.
این کارشناس حدیث و رجال با بیان اینکه ابو الحسن علی، فرزند امام جعفر صادق(ع) و برادر کوچک امام موسی کاظم(ع) بوده‌اند خاطرنشان کرد: ایشان در جوانی پدر خود را از دست دادند و تحت تعالیم برادر بزرگوار خود قرار گرفتند؛ طبق وصیت امام صادق(ع)، روستای عُریض در اطراف مدینه به فرزندشان علی بن جعفر(ع) رسید که به جهت سکونت ایشان در این محل، وی را علی بن جعفر «عُرَیضی» می‌نامند.
وی ادامه داد: حضرت علی بن جعفر(ع) وجود مبارک چهار امام همام را درک کردند؛ در واقع ایشان با ائمه بزرگوار امام صادق(ع)، امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) همدوره بودند.
حجت‌الاسلام خویی با اشاره به نقل آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعة عنوان کرد: او حضرت علی بن جعفر عُرَیضی را صاحب سه کتاب یعنی مسائل، مناسک حج و کتاب الحلال و الحرام معرفی می‌کند؛ علاوه بر این حضرت علی بن جعفر عریضی، محدث، مفسر و فقیه عالیقدر شیعه بود که توانست شاگردان بسیاری را تربیت کند که از جمله مشهورترین آنها می‌توان به احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، یونس بن عبد الرحمن، عبد العظیم حسنی و ایوب بن نوح اشاره کرد.
کارشناس حدیث و رجال با بیان اینکه این امامزاده واجب‌التعظیم در زمان امامت امام رضا(ع)، بزرگ‌ترین حامی و پشتیبان آن حضرت در برابر فتنه فرقه انحرافی واقفیه بود، گفت: حضرت علی بن جعفر(ع) در زمان امامت امام جواد(ع) نیز مطیع امر ولی زمان خویش بود به طوری که در گرامیداشت و حمایت از ولایت آن حضرت نقل شده ایشان با کهولت سن در مسجد النبی در میان شاگردانش در حال قرائت حدیث بود که با مشاهده امام جواد(ع) که کودکی خردسال بودند به یکباره مجلس درس را رها کرده و بدون کفش و عبا به استقبال آن حضرت رفت و دست ایشان را بوسید و احترامی ویژه به جا آورد و و هنگام خروج، کفش‌های آن حضرت را آماده و وقتی مورد اعتراض شاگردانش واقع شد، استناد به امامت و افضلیت آن حضرت کرد.
وی در ادامه به اتفاقات قرن سوم هجری اشاره و تصریح کرد: حضرت علی بن جعفر(ع) در سال ۲۹۹ قمری همراه برادرش محمد دیباج فرزند امام صادق(ع) در قیام «طالبیین» علیه مأمون شرکت داشت.
حجت‌الاسلام خویی افزود: مجلسی اول علامه محمد تقی مجلسی در کتاب روضة المتقین درباره مدفن حضرت علی بن جعفر می‌نویسد «قبر ایشان در قم مشهور است، شنیدم اهل کوفه از ایشان دعوت نمودند، بنابراین از مدینه به کوفه هجرت نمود و پس از مدتی بنابر در خواست قمی‌ها به قم آمد و در این شهر از دنیا رفت» (روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه: ج۱۴، ص۱۹۱).
