خبرگزاری حوزه | ماه رجب اولین ماه حرام است که حتی در جاهلیت نیز بدان ارزش می‌نهادند!

رجب را قسم می‌گویند چون با ریزش فراوان رحمت الهی و سرازیر شدن آن توأم است؛

ماه رجب و دو ماه بعد از آن، فرصتی بی‌نظیر برای حرکت به سوی مبدأ لایزال الهی است اما این حرکت از شروع تا نهایت آن، سراسر اعجاب‌برانگیز است.

از اعمال ظاهری این فرصت ژرف، با استغفار و توبه آغاز و تا همراهی با ولی‌الله و تا میهمانی خاص ادامه می‌یابد؛ ثواب و پاداش هر یک از استغفار و دعا، مبهوت‌کننده است!

هزار بار «لا اله الا الله» صد هزار حسنه و شهرهایی در بهشت.

بیایید معطر کنید خود را با استغفار؛ زیرا اولین فایده استغفار به جان انسان می‌رسد. یا اگر به اندازه تمام زمین طلا انفاق کند، ثوابش برابر با یک روز روزه نیست! و آن معذوری که روزه نتوانست، ه می‌تواند ذخیره کاملی را با صدقه جبران کند. این‌ها و ده‌ها نمونه دیگر، جز از لطف بی‌مانند و بی‌همانند رحمت گستر الهی صورت نمی‌گیرد. که با کمترین هزینه بیشترین سود نصیب نمی‌گردد.

اما طی این طریق در حرکت نوری، بدون همراهی و پیروی داعی الله نیست. «اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اَللَّهِ» و چه زیباست، زیبا آفرین! فرصت تولد انوار مقدسه و تابناک بهترین‌های خود را در این ماه قرار داده است؛ از تولد شکافنده علوم اولین و آخرین؛ تا یگانه مولود کعبه معظمه و تا تجلی اعظم که در شب مبعث؛ همه ما را به الله می‌رسانند.

و این جاست که خوشامدگویی ملک داعی در شب‌های ماه رجب آغاز می‌گردد. من هم‌نشین کسی هستم که با من هم‌نشینی نماید و فرمان‌بردار کسی هستم که از من فرمان‌برداری نماید.

گوارایتان باد ای شهیدان راه حق که با استقامتتان، خونتان این راه را پیمودید و به هم‌نشینی ولی رسیدید و از آن جا «لقاء الله» را درک نمودید.

حجت الاسلام عصارزاده، پژوهشگر و استاد جامعه المصطفی