به گزارش خبرگزاری «حوزه» از شیراز، دومینسالگرد ارتحال حاج شیخ محمد رضا حدائق(شیخ العلما)، شامگاه پنج شنبه در حرم مطهر احمد بن موسی شاهچراغ(ع)، بدون حضور زائران برگزار شد.
براساس این گزارش، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا حدائق در این مراسم به ایراد سخنرانی پیرامون ویژگی های اخلاقی مرحوم آیت الله حدائق پرداخت.
نگاهی به زندگی نامه آیت الله حدائق(شیخ العلما)
آیتالله شیخ محمدرضا حدائق فرزند مرحوم آیتالله شیخ ابوالحسن حدائق بود که از وی به صاحب حدائق و شیخ العلما یاد میشود.
وی در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی در شیراز متولد شد و در مکتب پدرش علم، اجتهاد و فقه را آموخت و مدارج علمی حوزوی را با سرعت طی کرد.
آیتالله حدائق از محضر دانشمندان و علمای بزرگی همانند مرحوم حضرت آیتالله حاج سید نورالدین حسینی الهاشمی، حاج شیخ بهاءالدین محلاتی، آیتالله حاج شیخ علی آقا یقطین، آیتالله حاج سید محمود علوی، آیتالله حاج شیخ محمود شریعت، و ... زرقانی در رشتههای مختلف علمی به ویژه علم فقه و اصول، اخلاق و تفسیر بهرهمند و به مراتب علمی و مقام رفیع اجتهاد نائل شد.
وی برای بهرهمندی هر چه بیشتر و بهتر پس از درک علمای بزرگ شیراز به قم هجرت کرد و از جلسات درس خارج فقه حضرت امام خمینی (ره)، آیتالله بروجردی و آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی، بهره ی کافی برد و پس از بهرهمندی از محضر بزرگان علمی قم به شیراز مراجعت کرد.
آیتالله حدائق پس از مراجعت به شیراز در کنار پدر بزرگوار خود به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت و بیش از نیمقرن در علوم ادبیات، فقه، اصول و خارج فقه، اخلاق و تفسیر در مدرسه علمیه منصوریه ( محل تدریس درگذشتگان خاندان حدائق و مرحوم حاج شیخ یوسف بحرانی صاحب کتاب «حدائق الناظره فی احکام العتره الطاهره» ) به تدریس پرداخت .
وی در کنار تدریس در حوزه علمیه به تبلیغ معارف اهلبیت (ع) پرداخت و در روستاهای محروم فارس و اطراف شیراز با همت مردم و نیکوکاران به احداث دهها مسجد، حسینیه ومدرسه پرداخت و آثار زیادی در مناطق محروم و بیبضاعت باقی گذاشت .
آیتالله حدائق سال ۱۳۴۲ در کنار علمای بزرگ فارس و به ویژه پدر بزرگوارش نقش بسیار مؤثری در هدایت و جهتبخشی به حرکت انقلاب و ارتباط مردم با حضرت امام خمینی (ره) داشت .
توجه ویژه حضرت امام خمینی (ره) و مراجعی همانند آیات عظام مرحوم سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم موسوی انجوی، سید عبدالهادی شیرازی، سید شهابالدین مرعشی نجفی، سید احمد خوانساری، شیخ بهاءالدین محلاتی، سید محمدعلی اراکی و سید محمود شاهرودی در اجازات و مکاتبات و نامهها دلیلی بر جایگاه رفیع علم و تقوا و تهذیب وی است.
انتهای پیام