به گزارش خبرگزاری حوزه، بی شک یکی از نشانه هایی که هر ساله به خصوص در ایام الله دهه مبارک فجر و البته گاه در طول سال، یادآور روزهای خاطره انگیز انقلاب اسلامی و ماجراهای پیش و پس از پیروزی الهی ملت ایران در ۲۲ بهمن سال ۵۷ است، سریال هایی است که با موضوع انقلاب اسلامی ساخته شده و یا در آن ها به نحوی مشخص به مساله انقلاب پرداخته می شود.

در این روزهای خاطره انگیز، مناسب دیدیم نگاهی گذرا و اجمالی داشته باشیم به مهم ترین و به یادماندنی ترین این سریال ها که البته برخی از آن ها بارها بازپخش شده اند و انصافاً همچنان تماشایی و جذاب هستند.

سریال "یک مشت پر عقاب" به کارگردانی اصغر هاشمی از محصولات تولیدی سیمافیلم است که بهمن‌ماه سال ۸۶ و به مناسبت دهه فجر از شبکه دوم سیما به روی آنتن رفت.

این سریال در ۱۴ قسمت ۵۰ دقیقه‌ای تولید شد و فیلم‌نامه آن را فرهاد توحیدی نگاشت، ضمن آن که بهروز خوش رزم، تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشت.

در این سریال، بازیگران شاخص و مطرحی چون رضا کیانیان، حامد بهداد، علیرضا خمسه، پرویز پورحسینی، هرمز هدایت، آهو خردمند، فریبا کامران، مهرداد ضیایی، اشکان خطیبی، احمد آقالو، خزر معصومی، ساره بیات و ... به ایفای نقش پرداخته‌اند که خود ترکیبی از ستارگان سینما و تلویزیون و چهره های نام آشنا و کاربلد تئاتر را نشان می داد.

" یک مشت پرعقاب" روایتگر خرده داستان هایی راجع به وقایع جنبش تبریز قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، جمعه خونین ۱۷ شهریور و برخی تحولات در آستانه بهمن ۵۷ است و محوریت آن مربوط به قصه خانواده ای پنج نفره از طبقه‌ متوسط جامعه آن زمان است که سرنوشت هر یک از آن ها به نوعی با بخشی از تحولات انقلاب، ارتباط دارد.

امیرحسین دانشور با بازی قابل تحسین "حامد بهداد"، پسر خانواده به عنوان افسروظیفه در پادگان عجب شیر خدمت می‌کند که طی ماجرایی برای خونخواهی به تهران باز می گردد. پدر خانواده درگیر اعتصابات شرکت نفت شده و مهشید و ماهرخ، دختران خانواده تن به وقایع ناخواسته و دردناکی می دهند.

داستان سریال در قالب جذاب معمایی- جنایی روایت می شود و در نهایت با جریان پیروزی انقلاب، کشمکش های مربوط به حوادث شتابان بهمن ۵۷ به پایان رسیده و به قول معروف به ساحل آرامش می رسد.

علیرضا خمسه در قسمت های نخست سریال، حضوری کوتاه اما متفاوت داشت. او نقش یک گروهبان سختگیر، بی منطق و بداخلاق را ایفا می کرد که با تکیه کلام هایش چون «ذوزنقه»، «بله و بلاهای آسمانی» و... نشان داد که استعداد قابل توجهی در بداهه پردازی دارد، با این حال نباید از بازی خوب و روان رضا کیانیان و نیز خزر معصومی به سادگی عبور کرد.

درام این سریال هر چند که در محدوده روابط شخصیت های اعضای یک خانواده با هم و نیز افراد خارج از خانواده شکل گرفته اما در لایه دوم داستان که از حیث مضمونی حائز اهمیت بیشتری هم است، خانواده معنای کلی تری یافته و بدل به نمادی از ملت ایران می شود.

همان ایام که سریال پخش می شد، برخی منتقدان نسبت به ضعف در صحنه پردازی برخی سکانس ها به خصوص تظاهرات مردم، نقدهای جدی داشتند، ضمن آن که در زمان پخش نیز گویا تنشی میان سازمان صدا و سیما و گروه سازنده ایجاد شد که با اصلاح برخی قسمت ها علی الظاهر این تنش پایان یافت.

همچنین یکی از ایرادهای سریال این بود که در برخی قسمت ها احمد آقالو به جای پرویز پورحسینی بازی کرد؛ البته این جابه جایی به علت بیماری پورحسینی و به تقلید از سریال «نرگس» انجام شده بود. همان ایام برای هر بیننده تلویزیونی این پرسش مطرح می شد که چرا همه سکانس های مربوط به پورحسینی با حضور بازیگر جدید فیلمبرداری نشده است!؟