به گزارش خبرگزاری حوزه، سید امین باطنی(طلبه) در صفحه مجازیاش نوشته است:
بسم الله
دوستانی دارم بهتر از آب روان
امسال فقط برای تماشای یک فیلم به کاخ جشنواره رفتم.
فیلم را قبلش چندبار دیده بودم، لذا وقت نماز مغرب که شد، وسط فیلم از سالن بیرون آمدیم و رفتیم نمازخانه
طبعا نمازخانه خلوت بود و چند نفری بیش نبودند، یکی از آنها هم کارگردان همان فیلمی بود که اکران فیلمش را رها کرده بود و آمده بود و نماز میخواند.
کارگردان همان فیلمی که درست یک هفته قبل در همین روز چهارشنبه، برای اولین ساخته بلند سینماییاش از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر دیپلم افتخار گرفت.
تقریبا همه اهالی جبهه فرهنگ و هنر انقلاب، حسین دارابی را خوب میشناسند و به خوبی میشناسند، حسین زلال است و با اخلاص و در عین حال کار بلد.
مهربان است و خوش اخلاق، این گوهری که این روزها در بین خیلی از رفقا کم شده است را زیاد دارد.
حسن خلق دارد و حسن خلق دارد و حسن خلق.
میتوانست خیلی پرادعا باشد، ولی بی ادعا گوشهای کارش را میکند و به قول حاج کاظم آژانس شیشهای: «دود ندارد و سوز دارد».
اصلا فکر میکنم برای همین است که خدا عزتش داد و کارش را برکت داد و اینقدر استقبال شد.
اینقدر که همه، از هر طایفه و گروهی از موفقیتش واقعا خوشحال شدند.
حس میکنم دلیلش همان زلالی و اخلاص و کاربلدی و خُلقِ حَسنِ حسین است.
گوهری که او دارد صفای باطنش است.
نمیشناسم کسی را که از حسین گزندی به خاطر داشته باشد.
حسین خیلی ویژه است، نه حزب اللهیگریاش زمختش کرده است و نه مهربانی و محبتش، مانع آرمانخواهی و جدیتش در کار شده است.
در عین حال یک سینماگر واقعی و کاربلد است که پله پله و گام به گام با پشتکار و همتش لیاقت خود را به همه نشان داده است.
فیلم عدالتخواهانه ساخته ولی به نام عدالت فحاشی و سیاه نمایی نکرده و کام خود و مخاطب را تلخ نمیکند.
طول رفاقتم با حسین دارابی زیاد نیست ولی عمقش چرا
اینقدر زیاد که دل توی دلم نبود که حسین فیلمش را بسازد و خوب بسازد و گل کند و جایزهای درخور ببرد
پیشتر هم نوشته بودم.
من حتی اینکه اولین همکاری مشترک اوج و حوزه هنری بر سر فیلم مصلحت بود را اتفاقی نمیدانم.
خدا کند که هم ما بفهمیم و بدانیم قدر این پدیدهها را و هم خودش پای ربُّنا اللّهی که گفته است استقامت کند تا آخر
چرا که راه سختی را تازه آغاز کرده است که انشاءالله دعای حضرت ولیعصر (عج)که روی سن جشنواره عرض ارادتشان کرد توشه راهش باد.
این جایزهها و سیمرغها و دیپلم افتخارها، همه و همه تمام خواهد شد،
حرف همان است که بزرگان گفتهاند. به قول شیخ شیراز
نیک و بد چون همی بباید مرد/ خنک آن کس که گوی نیکی برد...
تمت
یاعلی
۲۹بهمن۱۳۹۹
نظر شما