جمعه ۲۳ آذر ۱۴۰۳ |۱۱ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 13, 2024
پدر در سینمای ایران

منتقد و پژوهشگر سینمای ایران تصریح کرد: بی توجهی به نقش و جایگاه " پدر" در آثار سینمایی و تلویزیونی، حقیقتاً تأسف بار است.

سارا طالبی زاده در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، ضمن تبریک ولادت باسعادت امیرالمؤمنین(ع) و روز پدر اظهار داشت: طی دهه های اخیر و به واسطه تغییر در سبک زندگی، جایگاه خانواده دستخوش تغییرات قابل توجهی شده که این موارد در آثار هنری به ویژه سینما و تلویزیون هم به عینه مشهود است، به طوری که متاسفانه چند سالی است که نقش خانواده در آثار سینمایی کمرنگ و حتی بی‌رنگ شده و اسفبارتر آن که نقش و جایگاه پدر به عنوان ستون خانواده در مقام فردی ناتوان، ذلیل و به عنوان یک ماشین پولسازی و غالباً همراه با خیانت به تصویر کشیده شده است.

وی افزود: باید توجه داشت که بخش زیادی از این ضعف در آثار هنری به عملکرد خود هنرمندان به ویژه فیلمنامه نویسان و فیلمسازانی بر می گردد که از نقش خانواده و به خصوص «پدر» در آثارشان غافل هستند و این غفلت در محصول هنری شان، نمود یافته است.

دبیر فرهنگی روزنامه حمایت همچنین گفت: البته این مهم تنها در رابطه با آثار سینمایی صدق نمی کند، بلکه در مجموعه های تلویزیونی نیز، «پدر» یک نقش کلیشه ای، قلدر مآبانه، غالباً به دنبال قوت روزانه و در عین حال خسته از روزمرگی های زندگی است که دائماً از وضع زندگی شاکی بوده و یا در تنهایی خود غوطه ور است، به طوری که حتی در آثار طنز نیز این بی اهمیتی به چشم می خورد.

وی بیان داشت: حقیقت امر آن است که این روزها در آن بخش از آثار تصویری ما که از رسانه های خانگی پخش می شود، «پدر» فردی پول ساز، پول پرست و اهل خیانت است، ضمن آن که در آثار تلویزیونی نیز، موجودی همواره خسته از کار و تلاش است و در آثار سینمایی نیز متأسفانه گویا اصلاً نقش معینی ندارد و به عقیده بنده باید افسوس خورد که صحنه این روزهای آثار تلویزیونی و سینمایی از پدران به نمایش درآمده در آثاری چون «پدرسالار»، «بوی پیراهن یوسف»، «روسری آبی»، «خواهران غریب» و... کاملاً خالی است.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha