به گزارش خبرنگار خبرگزاری « حوزه » در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام نعمت‌الله آزموده، مدیر مدرسه علمیه تخصصی امام خامنه‌ای بجنورد، امروز در درس اخلاق حوزه علمیه استان، با گرامیداشت فرارسیدن میلاد امام علی (ع)، اظهار کرد: در روایتی در احتجاج طبرسی از امیرالمؤمنین (ع) «مَثْنَی وَ فُرَادَی» معنی شده است و حضرت در آن روایت می‌فرمایند: خدای متعال تکلیف را آرام‌آرام نازل کرده است، مثل خلقت آسمان‌ها. دین را هم آرام‌آرام نازل کرد، اول توحید، بعد نبوت، سپس احکام و در آخر به پیامبر فرمود «بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْک مِن رَّبِّک وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتک»؛ یعنی اگر این یک ابلاغ را نکنی رسالت خود را به انجام نرسانده‌ای.
وی افزود: بعد از این‌همه دستوراتی که حضرت دادند توحید و نبوت و شرایع و نماز و زکات، عده‌ای آمدند گفتند «هل بقی لربک علینا بعد الذی فرضه شی آخر یفترضه»؛ آیا تکلیف دیگری هم مانده در دوش ما بگذارد یا همین‌هاست و بیش از این دیگر تکلیفی نیست؟ و اگر هست ما را متذکر بشوید که ما به آرامش برسیم و بدانیم که دیگر غیر از این دستوری نیست.
حجت‌الاسلام آزموده ادامه داد: پس از آن آیه قرآن نازل شد «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکم بِوَاحِدَةٍ» یعنی الولایة؛ یکی دیگر مانده که همه حرف‌ها این یک کلمه است و اگر به این یک موعظه رسیدید قبلی‌ها را هم درک می‌کنید و اگر نرسیدید و این آخری را قبول نکردید یعنی هیچ حرفی را از خدای متعال نپذیرفتید.
وی با بیان اینکه امیرالمؤمنین (ع) و قرآن یک حقیقت واحد هستند، اظهار کرد: نسبت امیرالمؤمنین (ع) با قرآن نیز در قرآن و روایات از فریقین بیان شده است، «علی مع القرآن و القرآن مع علی لا یفترقان حتی یردا علیَّ الحوض»؛ یعنی امیرالمؤمنین (ع) و قرآن معیت دارند و این معیت، هم‌جواری نیست؛ بلکه جان امیرالمؤمنین (ع) و جان قرآن یکی است و حقایق قرآن با قلب امیرالمؤمنین (ع) یکی است.
حجت‌الاسلام آزموده گفت: یکی از اسامی امیرالمؤمنین (ع) در آیات قرآن این است که ایشان «من عنده علم الکتاب» است و همه حقایق قرآن در محضر امیرالمؤمنین (ع) است که این ارتباط امیرالمؤمنین (ع) با قرآن است.
وی در ادامه با بیان اینکه امام علی(ع) منبع اطعام باطنی است، اظهار کرد: طعام دو نوع است ظاهری و باطنی و مراد از اطعام در «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا»، تنها طعام ظاهری نیست، قلب ما طعام دارد، عقل ما طعام دارد، معرفت طعام ماست، روح ما و هر قوه ما طعامی دارد.
حجت‌الاسلام آزموده ادامه داد: اینکه قرآن می‌فرماید ببینید طعامتان را از چه کسی می‌گیرید «فلینظر الانسان الی طعامه»، حضرت فرمود ببینید علمتان را از چه کسی می‌گیرید، مهم‌ترین طعام آن است.
وی افزود: آن‌ها به مسکین و یتیم و اسیر طعام می‌دهند اما این طعام فقط طعام ظاهری نیست؛ اگر کسی مسکین و یتیم و اسیر در خانه خدا بود مسکین در خانه امیرالمؤمنین بود، یتیمی بود که امیرالمؤمنین پدرش بود و به حرم امیرالمؤمنین آمد، چشمه‌ها در حرم حضرت امیرالمؤمنین می‌جوشد چنانکه در زیارت امین‌الله هست که «وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِینَ مُعَدَّةٌ» اگر کسی تشنه شد، اگر کسی گرسنه بود آنجا فراوان به او می‌دهند.
حجت‌الاسلام آزموده گفت: بنابراین این آیات بیان شفاعت امیرالمؤمنین است که در این دنیا از لقمه افطار خودش می‌گذرد و مسکین و یتیم و اسیر را سیر می‌کند. شما اگر مسکین و یتیم و اسیر شدید خیالتان راحت باشد این‌ها کسانی هستند که به دنبال آدم مسکین و یتیم و اسیر می‌گردند که از هستی خودشان به آن‌ها بدهند و چیزی هم نمی‌خواهند «نطعمکم لوجه الله» تا آخر سوره می‌رسد. وجه تسمیه حضرت به لقب امیرالمؤمنین هم ریشه در همین حکمت دارد: «...سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیهالسلام: لِمَ سُمِّیَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ؟ قَالَ: «لِأَنَّهُ یَمِیرُهُمْ الْعِلْمَ؛ أَمَا سَمِعْتَ فِی کتَابِ اللهِ «وَ نَمِیرُ أَهْلَنا».
انتهای پیام/
