به گزارش خبرگزاری حوزه، بی شک شما نیز به دفعات این عبارت معروف را شنیده و یا روی دیوارها و بنرهای شهری آن را دیده اید که " صدقه پیش از آن که به دست انسان نیازمند برسد، به دست خدای متعال می رسد".

با این وجود، شاید کمتر فردی بداند که این سخن گهربار و بسیار پرمعنا، حدیثی از امام علی بن حسین(ع) است که امروز (پنجم شعبان) در سالروز ولادت پر خیر و برکت ایشان قرار داریم.

آری! سیدالساجدین(ع) نه تنها در سخن که در مقام عمل نیز عشق ورزیدن به محرومان و دلجویی از آنان را سیره و مرام تغییرناپذیر خویش قرار داده بودند، چنان که به گواه تاریخ، ایشان داوطلبانه پیش جُذامیان می رفته و با آنان هم غذا می شدند، یا این که برایشان غذا می فرستاد. چون نیازمندی پیش ایشان می آمد، بر می خاست و حاجت او را روا می کرد و به خصوص صدقه ها و انفاق های پنهانی بسیاری داشت.

آن قدر بسته های غذا را شبانه بر پشت خود حمل کرد که پس از شهادت حضرت، هنگام غسل آن بزرگوار، آثار کبودی بر پشت ایشان نمایان بود، با این حال تأکید ایشان همواره این بود که: "صدقه پنهانی، آتش غضب پروردگار را خاموش می کند".

نقل است که در واقعه دردناک حرّه و در هنگامه هجوم وحشیانه لشکر شام به مدینه، به شخصه چهارصد خانوار را پناه داد و سه روز به طور کامل از آنان پذیرایی کرد، به طوری که یکی از میهمانان امام(ع) گفت: "ما در نزد پدر خود نیز به مانند این مرد شریف زندگی نکرده بودیم".

البته جود و سخاوت و بخشندگی به حد غایت، از برجسته ترین ویژگی های خاندان نبوت و امامت است، آن گونه هیچ کس بر در خانه آن بزرگواران نمی آمد، مگر آن که چیزی دستگیرش می شد.

رسول الله(ص) در این زمینه می فرمایند:"ما از بیم آن که مستحق را رد نکرده باشیم، به غیر مستحق هم می بخشیم" امام سجاد (ع) نیز در همین راستا، همواره به خادم منزل خویش سفارش می کرد: "بر در خانه من فقیری گذر نکند، مگر آن که او را غذا دهید".

ابوحمزه ثمالی از یاران حضرت نقل می کند: "روز جمعه ای به امام سجاد(ع) گفتم: هر که چیزی می خواهد مستحق نیست. امام فرمودند: می ترسم یکی از کسانی که گدایی می کنند، مستحق باشد و ما او را اطعام نکنیم و بازگردانیم و آن گاه بر ما اهل بیت(ع) آن نازل شود که بر یعقوب(ع) نازل شد".

از جمله مهم ترین توصیه های زینت عابدان و پارسایان به همه شیعیان و محبان این است که؛ "هر کس یک نیاز برادر مؤمن خود را برآورد، خداوند صد نیاز او را برآورده می کند. کسی که اندوهی از دل برادرش بردارد، خداوند اندوه روز قیامت را از او برطرف سازد، هر قدر هم که بسیار باشد. هرکس برادرش را در مقابل ستمکار یاری دهد، خدا او را در عبور از صراط یاری رساند. کسی که به دنبال حاجت برادر مؤمن خود برود و با برطرف ساختن نیازش او را خوشحال کند، چنان است که رسول خدا صلی الله علیه و آله را مسرور کرده است ... به خدا سوگند برآوردن نیاز مؤمن، در پیشگاه خداوند محبوب تر از دو ماه روزه پی در پی با اعتکاف آن دو ماه است".

این که گفته اند دنیا مزرعه آخرت است و آدمی هر چه در اینجا بکارد، فردا روزی در آن سرا برداشت می کند، دقیقاً ترجمان همین فرمایش علی بن حسین(ع) است.

به هر صورت سیره و گفتار نورانی امام زین العابدین(ع) چه در کتاب شریف صحیفه سجادیه و چه در کتب معتبر دیگر، فراروی ما قرار دارد به ویژه در رابطه با کمک به محرومان و نیازمندان؛ امید آن که چه در مقام گفتار و چه در رفتار، به معنای واقعی کلمه، شیعه و محب ایشان باشیم و با تداوم نهضت همدلی و کمک مؤمنانه در مسیر کسب رضای الهی گام برداریم.

سید محمد مهدی موسوی