به گزارش خبرگزاری حوزه، این عارف کامل و استاد برجسته اخلاق با تأکید بر اهمیت فوق العاده تلاوت قرآن و مأنوس بودن با دعا و مناجات در ماه مبارک رمضان در توصیه ای ماندگار می گوید:"از کارهای مهم در این ماه، قرائت قرآن و دعا و ذکر است که باید از هر کدام مقدار معین انتخاب و در هر روز انجام شود. در این انتخاب، اولویت با مواردی است که باعث افزایش نشاط انسان برای عبادت گردیده و در قلب او، فکر و نوری به وجود می آورد".

ایشان همچنین تأکید می کند: "خدای متعال در ماه رمضان موقع افطار هفتاد میلیون نفر را که همگی سزاوار آتش شده‌اند، از آتش آزاد می‌کند و به اندازه تمام افرادی که در ماه رمضان آزاد نموده، در شب آخر آن آزاد می‌کند...در شب اول ماه رمضان، پروردگار عالم هر کدام از مخلوقات خود را که بخواهد می‌بخشد. در شب بعد این عده را دو برابر می‌نماید و در شب بعد دو برابر تعداد تمام افراد شب های قبل را از آتش آزاد می‌کند (و به همین ترتیب) تا شب آخر ماه رمضان که در این شب تعداد تمام کسانی را که در این ماه آزاد نموده است دو برابر می‌نماید. "

مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی با اشاره به این که در ماه رمضان، سفره ی رحمت و بخشش الهی گسترده است، بیان می دارد:" شرع و عقل و عرف همگی می گویند که باید در مسیر بخشش های پروردگار متعال قرار گرفته و از الطاف او در توفیق بنده برای کسب نزدیکی و خوشنودیش، با شوق و شکر و ادب استقبال نمود. کمترین کاری که برای قرار گرفتن در مسیر بخشش ها می توان انجام داد، این است که بنده جوابی به منادی این ماه داده که شامل اظهار تشکر و قبول منت، عذر خواستن از کوتاهی و اعتراف به فرمانبرداری باشد. برای فهم چگونگی جواب دادن به این منادی بهتر است پیش خود مجسم نماییم که فرستاده بزرگ یکی از پادشاهان دنیا از طرف او برای دعوت به مجلس میهمانی سلطان، نزد کسی آمده و به او بگوید: پادشاه به او نهایت لطف را دارد، لغزش های او را بخشیده و به او هدیه ها و فرمان های حکومت بر مناطق و لباسهای گرانقیمت عطا می کند؛ حتی بالاتر از این، سلطان از او خوشنود بوده و مشتاق دیدار، انس، نزدیک شدن و وفاست و او را یکی از دوستان خود می گرداند و آن گاه در ذهن خود مجسم کند که او چگونه به این دعوت پاسخ داده و جان خود را در این راه می دهد و عزیزان و نزدیکان و خودش را فدای این دعوت می کند. سپس بزرگی پروردگار مهربان و سلطان بزرگ را با تمام سلاطین دنیا سنجیده و بدین ترتیب چگونگی پاسخ به این دعوت را دریابد و آن گاه پاسخ شایسته ای به آن بدهد..."

ایشان ادامه می دهد: " همچنین برای قرار گرفتن در مسیر رحمت و بخشش الهی باید با دعاها و مناجاتهایی که از معصومین (علیهم السلام) به دست ما رسیده یا غیر آن ها، دعا و مناجات نماید و نیز درباره آیاتی که در این مورد نازل شده است بسیار تأمل کند... تأمل در روایات و عمل ائمه (علیهم السلام) در این رابطه و دعاهای آنان نیز مفید است، زیرا در می یابیم که با چه نام هایی باید او را صدا زده و ادب را در مقابل او چگونه رعایت نماییم و ادب بندگی را در هر حال چگونه بجا آوریم؛ چگونه او را بر سر لطف و مهر و محبت آورده و از عفو، کرم و فضل او بهره مند گردیم و این که چگونه به ذلت و خواری خود به درگاه مهر و رحمت او اعتراف نماییم!؟ "