به گزارش خبرگزاری حوزه، سال ۱۳۸۹ سریال "در مسیر زاینده رود" به کارگردانی چهره نام آشنای تلویزیون، حسن فتحی و البته تهیه کنندگی اسماعیل عفیفه از شبکه اول سیما به روی آنتن رفت.
سریالی نسبتاً پربازیگر که هنرپیشگان شاخصی همچون مهدی سلطانی، حسین محجوب، مهرانه مهینترابی، اشکان خطیبی، بهنوش طباطبایی و هومن برقنورد در آن به ایفای نقش پرداختند و گرچه به مانند دیگر آثار حسن فتحی، ماندگار نشد اما در مجموع کیفیتی متوسط به بالا داشت، هر چند که در زمان پخش و حتی پس از آن به دلایلی دچار یک سری حواشی شد.
در خلاصه قصه سریال آمده است: "جوان فوتبالیستی به نام مهران سارنگ با بازی اشکان خطیبی برای قرارداد با یک باشگاه اصفهانی به اصفهان میآید، اما ناخواسته جوانی اصفهانی به نام مسعود مصیب را در حادثه رانندگی به قتل میرساند و ..."
هر چند که فتحی، کارگردانی قصه گوست و ذائقه و سلیقه مخاطب را می شناسد اما در این سریال آن طور که انتظار می رفت، درخشان ظاهر نشد اما اجمالاً در ساختار سریال و روایت داستان، توانمندی خود را بار دیگر نشان داد.
به تعبیر بسیاری از منتقدین، مجموعه سازندگان در این سریال، افراد ناهمگون را در قصه ای نسبتاً جذاب به نوعی گرد هم آورده و تا حدی گلیم خود را از آب بیرون کشیده اند اما در بحث لهجه اصفهانی، ضعیف عمل کردند که حتی کارگردان نیز به این نقیصه اشاره کرده است.
نکته حائز اهمیت دیگر این که سوژه اصلی سریال بر پایه یک داستان واقعی بوده است. از سوی دیگر ماجرای ازدواج پدر یک مقتول با مادر یک قاتل، چیزی نبوده که پیشتر در آثار تلویزیونی تا آن زمان نمونه مشابه آن را دیده باشیم و از این حیث می توان فتحی را به نوعی خط شکن در قصه پردازی دانست.
همچنین ناگفته نماند که ورود داستان سریال به ماجرای زد و بندها و مناسبات ناسالم در عرصه فوتبال، از دیگر دلایلی بود که تا حدودی باعث جذب مخاطب عام به "در مسیر زاینده رود" شد و در خاتمه هم ذکر این نکته لازم است که یکی از عوامل موفقیت نسبی این سریال به موسیقی تیتراژ آن با صدای احسان خواجه امیری برمی گردد که آن سال ها در بحث موسیقی پاپ و تیتراژ خوانی سریال های تلویزیونی در اوج قرار داشت.
نظر شما