به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین وحیدپور با حضور در رسانه رسمی حوزه های علمیه به ارائه احکام و مسائل شرعی ماه مبارک رمضان پرداخته که همه روزه صوت و متن سخنان این کارشناس احکام تقدیم نگاه شما می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
در دهه پایانی ماه مبارک رمضان قرار داریم و روزها و شب های این دهه ویژگی خاصی دارد.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
«کَانَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ إِذَا دَخَلَ اَلْعَشْرُ اَلْأَوَاخِرُ شَدَّ اَلْمِئْزَرَ وَ اِجْتَنَبَ اَلنِّسَاءَ وَ أَحْیَا اَللَّیْلَ وَ تَفَرَّغَ لِلْعِبَادَةِ»
آن‌گاه که دهۀ پایانی ماه رمضان فرا می‌رسید، رسول خدا صلّی اللّه علیه و اله کمر خود را برای عبادت سخت می‌بست، از زنها دوری می‌کرد، شب را احیا می‌داشت و به عبادت می‌پرداخت».
و اما احکام روزه؛
در جلسه گذشته به برخی از نکات پیرامون سفر اشاره کردیم؛ از جمله اینکه اگر کسی به جایی وارد شد و قصد ماندن ۱۰ روز را داشت، حکم وطن دارد و در آنجا باید روزه بگیرد و نماز را کامل بخواند.
اما سؤال این است که قصد ده روز به چه معناست؟ که باید گفت:
قصد ده روز به دو شکل است.
شکل اول اینکه یقین دارد ۱۰ روز را در آنجا می ماند.
شکل دوم اینکه یقین ندارد؛ اما بنا دارد که اگر مانع و مشکلی پیش نیامد، ۱۰ روز در آنجا بماند؛ ولی اگر مردد بود و نمی داند که مثلا روز یازدهم بلیت می تواند پیدا کند که ۱۰ روز بماند یا نه، قصد ده روز محقق نشده و به آن تردید می گویند.
کسی که در حال تردید به سر می برد، نمی تواند قصد ۱۰ روز داشته باشد و باید نمازها را شکسته خوانده و روزه نمی تواند بگیرد.
نکته دیگر اینکه ده روز باید کامل باشد؛ یعنی اگر بنایمان بر این است که ۹ روز و نیم بمانیم و یا نه روز و ۱۸ ساعت بمانیم، نمی توانیم روزه بگیریم و نمازمان شکسته است.
مثلا فرض کنید کسی به صورت پروازی به مشهد رفته و بلیت رفت و برگشت گرفته و وقتی به ساعت بلیت برگشت خود نگاه می کند، متوجه می شود که دقیقا برای روز دهم است؛ اما روز دهم او کامل نمی شود و مثلا نه روز و ۱۸ ساعت می شود که در این صورت فایده ای ندارد و نمی تواند روزه بگیرد.
ده روز کامل به این معناست که اگر کسی بین روز مثلا ساعت ۹ یا ۱۰ صبح وارد مشهد شد، باید ۱۰ روز ۲۴ ساعته حساب کند تا ۱۰ روز او کامل شود؛ یعنی تا روز یازدهم ساعت ۹ یا ۱۰ صبح، قصد جدی برای ماندن داشته باشد.
همچنین اگر شخصی موقع اذان صبح وارد مشهد شد، در اینجا شب آخر را می تواند برگردد و قصد دهه او کامل می شود؛ یعنی ۱۰ روز و ۹ شب بماند و غروب روز دهم، ۱۰ روز او کامل شده است؛ ولو اینکه شب آخر را نماند که در این صورت عیبی هم ندارد.
نکته پایانی اینکه ما ۱۰ روز کامل را قصد کردیم؛ ولی ۱۱ روز می خواهیم بمانیم؛ آیا آن یک روزِ بعد از ۱۰ روز، نمازمان شکسته است؟ که باید گفت بعد از ۱۰ روز، تمام نمازها کامل و روزه باید گرفته شود.
نکته ای که درباره قصد دهه عرض کردیم این است که حداقل باید ۱۰ روز بماند؛ ولی اگر بیشتر شد، نه نیاز به قصد جدید دارد و نه نماز او شکسته خواهد بود.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
برای شنیدن صوت سخنان این کارشناس احکام، بر روی عکس این خبر کلیک نمایید.
