به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام حمید رفیعی، مدیرکل تبلیغات اسلامی خراسان شمالی، امروز در جمع مسئولان فرهنگی استان، با گرامیداشت هفته تبلیغ و اطلاع‌رسانی دینی، اظهار کرد: اگرچه طبیعت دین اسلام بسان یک میدان مغناطیسی فطرت‌ها را جذب می‌کند و دل‌ها را به‌سوی خویش می‌کشاند، اما این جاذبه زمانی تبلور می‌یابد که مُبلّغ ابتدا با کلام و رفتار متناسب و متین بتواند به بهترین شکل پیام را مهندسی کرده و به ذهن مخاطب برساند.

وی افزود: اقدام و عملکرد مبلغ باید به‌گونه‌ای باشد که اشتیاق فهم و اهتمام به سبک زندگی مؤمنانه را در مخاطب افزایش دهد، مجهولاتش را به معلوم تبدیل کند و دانسته‌هایش را به باور تبدیل کند.

حجت‌الاسلام رفیعی اضافه کرد: برای نیل به این مقصود، اخلاق زیبا و روی گشاده و رفتار محبت‌آمیز و حکیمانه، مهندسی مفهومی پیام، ارائه به‌موقع و جذاب را می‌توان ازجمله مؤلفه‌هایی دانست که به جاذبه تبلیغ می‌افزاید.

وی ادامه داد: سیره‌نویسان روش و منش رسول خدا (ص) را حتی برای مخالفان جذاب دانسته‌اند، طوری که حتی سرسخت‌ترین دشمنان نیز به‌تدریج ابتدا جذب ایشان و بعد جذب به دین اسلام می‌شدند.

حجت‌الاسلام رفیعی با اشاره به اصلِ هشدار و انذار، اظهار کرد: انذار و هشدار به‌عنوان اصلی اساسی از اصول تبلیغ در قرآن با هدف بیدارگری، غفلت زدایی، صیانت از حریم‌های انسانی، اتمام‌حجت و ترساندن از عواقب و پیامدهای سوء افکار و گفتار و رفتار انجام می‌گیرد.

وی افزود: در حقیقت بشارت و هشدار دو کفه ترازوی عملیات تبلیغ هستند و اگر چنانچه در امر تبلیغ، توازن و تعادل لازم میان این دو رکن تبلیغی رعایت نشود، مخاطبین گرفتار اُمیدهای واهی (رجاء حُمق) یا ناامیدی‌های دروغین (یأس کاذب) می‌شوند.

حجت‌الاسلام رفیعی با اشاره به اهمیت دعوت در این زمینه، گفت: اصل، اساس و ماهیت واقعی تبلیغ دعوت مردم و برانگیختن آنان برای زندگی توحیدی است که در رأس اهداف همه رهبران الهی است.

وی تصریح کرد: از منظر قرآن ارکان پنج‌گانه دعوت داعی، مدعو، مدعوٌ الیه، محتوای دعوت و روش دعوت هستند.

حجت‌الاسلام رفیعی افزود: عبارت قرآنی «سِرَاجاً مُنِیرًا» مبلغ را روشنگری معرفی می‌کند که ابتدا خود منیر است و بعد مُنوّر و فروزَندگی و روشنایی مُبلّغ دلالت بر وارستگی وی از ظلمات نفس و دنیا است.

وی خاطرنشان کرد: به تعبیر امیرالمؤمنین (ع) اقامه امور الهی تنها از کسانی برمی‌آید که اولاً اهل سازش‌کاری، ساخت‌وپاخت، زد و بند پنهانی و رشوه گرفتن و... نباشد، ثانیاً اهل تسلیم محض در مقابل دیگران، ذلت و ناتوانی در برابر زورگویان، مشابهت با اهل باطل، همرنگ جماعت بودن، سکوت و فروتنی در برابر ظلم نباشد، ثالثاً دنبال مطامع دنیوی و مال و مقام نباشد.

انتهای پیام/