به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» از قزوین، پهنه مینودری قزوین از دیرباز سرزمین تولد و پرورش علمای بزرگ اسلام بوده است و این مهم تا جایی پیش رفته که همواره در کنار نام قزوین پیشوند عالم خیز بودن آن هم به کار رفته و در این قسمت از معرفی عالمان دیار مینودری به بررسی شخصیت جامع شیخ رضی الدین قزوینی  از  عالمان سده  یازدهم هجری می پردازیم.

معرفی مرحوم شیخ رضی الدین قزوینی

علامه محمد بن حسن قزوینی، متولد سال هزار و بیست و پنج، از علماء سده­ یازدهم هجری قمری ملقب به "رضی الدین"، معروف به آقا رضی و متخلص به "مسرور" از دانشمندان نیمه دوم سده یازدهم و از شاگردان ملاخلیل بن غازی قزوینی، معاصر ملا محمد تقی مجلسی و شیخ حر عاملی- بوده  است. سید رضی الدین به واسطه‌ی معلومات عالیه، لطافت بیان، حسن گفتار، تقوی و وارستگی در نزد همشهریان خود محبوبیت بسزایی داشته واز این شخصیت برجسته تالیفات سودمند و با ارزشی بجا مانده است.

وی علاوه بر سخن سرائی، در فنّ نظم نیز کمال قدرت و مهارت را داشته است. شیخ عباس قمی در توصیف این فقیه جلیل القدر قزوینی با اوصافی از قبیل «عالم جلیل، فاضل نبیل، محقق مدقق، متکلم ماهر، و خبیر کامل» یاد کرده است. مهمترین اثر وی «لسان الخواص فی ذکر معانی الالفاظ الاصطلاحیة للعلماء» است که در واقع دایرةالمعارفی از علوم مختلف است و در آن اصطلاحات رایج علمای آن عصر، مشکلات آیات و اخبار مطرح شده است

از این دایرةالمعارف، تنها یک مجلد باقی مانده که در آن درباره‌ی تفسیر حروف ابجد، ابداع، اجماع، اجتهاد، اختیار، اراده، تناسب چهارگانه، نسبت اجسام و اختلاف وزنی و حجمی آنها و احکام چهارگانه حرمت، نجاست، حلیت و طهارت؛ و حساب و خواص اعداد صحبت شده است.

 از دیگر آثار وی می توان به «ضیافة الاخوان و هدیة الخلان»، یا «تاریخ علمای قزوین» و نیز «رساله‌ی شیر و شکر»، به فارسی و عربی، درباره‌ی نکات متفرقه، «رسالة المولودیه» در تعیین تاریخ تولد حضرت محمد(ص)، «رساله‌ی نوروزیه» در تعیین نوروز، «الوقتیه» در تعیین اوقات نماز، «العیاریة»، در تعیین عیار فلزات، «ابطال الرمل» و «قبله آفاق» نام برد. از آقا رضی «دیوان» شعری نیز به جا مانده است.

 انتهای پیام./