حجت الاسلام محمد کهوند در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، اظهار داشت: یکی از ویژگی های بارز مرحوم دکتر فرج نژاد این بود که به دور از ژست و شعار، به تمام معنا یک طلبه جهادی بود و در این مسیر حقیقتاً شب و روز نمی شناخت.
وی افزود: بارها به عینه می دیدم که جلسه ای که حضور داشت هنوز تمام نشده، سریع خود را به جلسه بعدی می رساند و در هر جایی هم که می رفت با دقت مباحث را مطرح می کرد و به سؤالات حاضران و شاگردان پاسخ می داد.
وی همچنین گفت: در پروژه های علمی و پژوهشی بسیار فعال و جدی بود و نسبت به ویرایش ادبی و علمی کارها بسیار حساس بود و نمی گذاشت که از کیفیت کارها کاسته شود در عین حال که سر موقع برنامه ها را پیش می بُرد و چه در انجمن سواد رسانه و چه در مجموعه های دیگر، برکات حضور او در کارها کاملاً ملموس بود.
این محقق و پژوهشگر حوزوی ادامه داد: مرحوم دکتر فرج نژاد به معنای واقعی کلمه، نسبت به کار خود غیرت داشت به طوری که وقتی کتابش به عنوان کتاب سال مرکز پژوهش های صداوسیما برگزیده شد و مرکز پول چاپ آن را نداشت، خودروی شخصی خود را فروخت تا بتواند این کتاب را منتشر کند.
وی بیان داشت: از سوی دیگر با این که خودش در مضیقه مالی بود، اما به شدت دست به خیر بود و در رسیدگی به وضع محرومان و افراد کم بضاعت نیز جهادی عمل می کرد.
حجت الاسلام کهوند اضافه کرد: ایشان در عرصه های مختلفی چون سینما، انیمیشن و فضای مجازی بسیار ملا و باسواد بود، ضمن آن که به خصوص در بحث صهیونیسم پژوهی شماره یک به شمار می رفت. وقتی به خانه ایشان می رفتیم دورتادور اتاق ایشان کتاب بود و بسیار اهل مطالعه و دقت نظر بود و این در حالی بود که در منزلی ۷۵ متری نیز سکونت داشت.
وی افزود: ظاهر ایشان را هم نگاه می کردی بسیار ساده لباس می پوشید و به هیچ وجه اهل خودنمایی و تشریفات نبود و از این حیث ساده زیستی را در عمل ثابت کرده بود.
مدرس و کارشناس فضای مجازی همچنین ابراز داشت: از سوی دیگر مرحوم فرج نژاد، به هیچ وجه منفعت طلب نبود به این معنا که اگر جایی پول هم نبود دست از کار و دغدغه انقلابی برنمی داشت و خیلی ها واقعاً این طور نیستند.
وی گفت: بنده بابت رحلت ایشان تسلیت نمی گویم چرا که خدای متعال به بهترین شکل مزد سال ها خدمات و زحمات او و خانواده اش را می دهد بلکه تسلیت می گویم به کسانی و نهادهایی که گرچه بعد از رحلت ایشان بیانیه و پیام می دهند، اما وقتی این مرد مجاهد در قید حیات بود، قدر ایشان را نمی دانستند.
وی در خاتمه ابراز امیدواری کرد: دوستان و شاگردان آن عزیز سفرکرده، اندیشه ها و آثار برجای مانده از او را به خوبی در جامعه نشر دهند.
نظر شما